Grešiš.
Sve se događalo 1992. znači, godinu dana od raspada države, odlaska Slovenije, i početka rata u Hrvatskoj. Alija je u početku hteo sa Srbima (jer je znao da ako proglasi nezavisnost izbiće rat - kao i u Hrvatskoj) ali ga je Tuđman nagovorao da promeni mišljenje, što je glupavi Alija i uradio, nesvesno shvatajući da uleće u smrtonosnu zamku koju mu sprema Tuđman. Da bi shvatili zašto - pa, to je vreme najljućeg rata u Hrvatskoj, JNA i Srpski teritorijalci drže trećinu Hrvatske, dok je ostatak presečen na pola i osim morskim putem, nema mogućnosti komunikacije i transporta, dalje, JNA napreduje i uspostavlja granicu onog što će se kasnije nazvati RSK, što je trebalo da kasnije uće u neku novu verziju Jugoslavije - Srbija, CG, BiH i RSK. JNA i Jugoslovenski vođstvo tada nije planirala da osvoji celu Hrvatsku, već samo delove sa Srpskom većinom. Što je i uradila. Da je Alija ostao u Jugoslaviji, JNA bi mogla da sve snage koncentriše na odbranu RSK, što i ne bi bio problem jer je Hrvatska vojska tad bila gola, bosa i gladna, bez obzira na visok moral. Jugoslavija je išla na potpisivanje primirija i pokušaj da Hrvatska prizna SAO Krajnu, a kasnije i da je priključi u Jugoslaviju i završi rat. Velike sile bi prihvatile to rešenje, a onda bi morala i Hrvatska, jer je to bilo faktičko stanje na terenu. - Ali, Tuđman to zna i glupavog Aliju nagovori na referendum, koji Srbi bojkotuju, a Hrvati i Muslimani apsolutnom većinom (toliko o njihovoj želji za ostankom u JUG) izglašavaju nezavisnost BiH, Srbi istovremeno proglašavaju nezavisnost RS, BiH to ne dozvoljava (ipak, u pitanju je preko 50% teritorije te države) i kreće sa sporadičnim napadima na RS, JNA prebacuje deo snaga u RS, koje sa Srpskim teritorijalcima kreću u kontru, opsadaju Sarajevo i potiskuju Muslimane skoro samo u zapadnu Hercegovinu. Sveopšti Krkljanac, Jugoslavija se raspada, Milošević dolazi na vlast, povlači celokupnu JNA iz Hrvatske, ostavljajući Hrvatske Srbe skoro bez ičega, ukida mobilizaciju, UN uvodi sankcije SRJ i šalje UNPROFOR u Hrvatsku, da pokuša da sačuva Srbe od Hrvatskog noža, Rat u Hrvatskoj je gotov, Tuđman slavi, opasnost im više ne preti i ostavlja RSK za kraj. 1993. vrši napad na Medački džep, proteruje Srbe i komunikacija i putovanje iz jednog dela Hrvatske u drugi je ponovo moguč, Tuđman se precenio i sa Hrvatskom Vojskom ulazi u Hercegovinu, pomažu mu snage HVO, etnički čisti Hercegovinu i ruši Mostar, ali ga Srbi zaustavljaju, Alija je u neobranom gvožđu, Muslimani suočeni ratom sa svih strana, što je najgore, Fikret Abdić pokreće svoju vojsku Mislimana koji žele sa Srbima da ostanu u Jugoslaviji, Muslimani ratuju međusobno i vrše etničko čišćenje jedni nad drugima u Cazinu, Milošević i Karađić se svađaju i Milošević povlači JNA iz BiH, Karađić se dogovara sa Tuđmanom o nenapadanju i time ostavlja Srbe iz RSK apsolutno same i okružene...
