- Poruka
- 130.678
U prostorijama Srpskog književnog društva (Francuska 7, Beograd) u ponedeljak, 4. septembra u 19 sati biće održan komemorativni skup povodom smrti Davida Albaharija. Jedan od najznačajnijih savremenih domaćih književnika, pisac, prevodilac i urednik David Albahari preminuo je 30. jul 2023. posle duže bolesti.
David Albahari. Foto: O Bunić
O životu i delu Davida Albaharija na skupu će govoriti: Predrag Marković, Gojko Tešić, Vasa Pavković, Mihajlo Pantić, Gojko Božović, Nikola Petaković i Nenad Milošević.
David Albahari rođen je 15. marta 1948. godine u Peći u jevrejskoj porodici. U Zagrebu je studirao englesku književnost i jezik, a 1973. godine objavljuje svoju prvu zbirku kratkih priča „Porodično vreme“. U književnim krugovima postaje veoma popularan nakon svoje četvrte knjige „Opis smrti“, za koju je dobio nagradu „Ivo Andrić“.
U periodu između 1973. i 1994. godine radio je u redakcijama više beogradskih i novosadskih časopisa i izdavačkih kuća – Vidici, Književna reč, Pismo, Kulture Istoka, Politika, Mezuza, edicija Prva knjiga Matice srpske. Knjige su mu prevedene na dvadeset i jedan jezik.
Preveo je veliki broj knjiga, priča, pesama i eseja mnogih američkih, britanskih, australijskih i kanadskih pisaca, uključujući Sola Beloua, Vladimira Nabokova, Margaret Etvud, Isaka Baševisa Singera i Tomasa Pinčona. Preveo je i dramske tekstove Sema Šeparda, Keril Čerčil i Džejsona Šermana.
Od jeseni 1994. godine do 2012. godine živeo je u Kalgariju, u Kanadi. Od 2012. godine živeo je u Beogradu. Bio je član Srpskog književnog društva, Srpske akademije nauka i umetnosti i srpskog PEN centra.
sinhro.rs
O životu i delu Davida Albaharija na skupu će govoriti: Predrag Marković, Gojko Tešić, Vasa Pavković, Mihajlo Pantić, Gojko Božović, Nikola Petaković i Nenad Milošević.
David Albahari rođen je 15. marta 1948. godine u Peći u jevrejskoj porodici. U Zagrebu je studirao englesku književnost i jezik, a 1973. godine objavljuje svoju prvu zbirku kratkih priča „Porodično vreme“. U književnim krugovima postaje veoma popularan nakon svoje četvrte knjige „Opis smrti“, za koju je dobio nagradu „Ivo Andrić“.
U periodu između 1973. i 1994. godine radio je u redakcijama više beogradskih i novosadskih časopisa i izdavačkih kuća – Vidici, Književna reč, Pismo, Kulture Istoka, Politika, Mezuza, edicija Prva knjiga Matice srpske. Knjige su mu prevedene na dvadeset i jedan jezik.
Preveo je veliki broj knjiga, priča, pesama i eseja mnogih američkih, britanskih, australijskih i kanadskih pisaca, uključujući Sola Beloua, Vladimira Nabokova, Margaret Etvud, Isaka Baševisa Singera i Tomasa Pinčona. Preveo je i dramske tekstove Sema Šeparda, Keril Čerčil i Džejsona Šermana.
Od jeseni 1994. godine do 2012. godine živeo je u Kalgariju, u Kanadi. Od 2012. godine živeo je u Beogradu. Bio je član Srpskog književnog društva, Srpske akademije nauka i umetnosti i srpskog PEN centra.
sinhro.rs
