- Poruka
- 333.571
U samom centru Sremske Mitrovice smeštena je crkva koja je posvećena Svetom velikomučeniku Dimitriju. Ova verska građevina je poznata i pod nazivom „Velika crkva“ i predstavlja najveći bogoslužbeni pravoslavni hram u Sremskoj Mitrovici.
Tokom istorije, na temeljima srušenog Sirmijuma, davne 1180. godine, Vizantija je predala grad Kraljevini Ugarskoj. Ona podiže novi srednjovekovni grad i daje mu ime Civitas Sancti Demetrii, što u prevodu znači grad Svetog Dimitrija i to po gradskom patronu pogubljenom u Sirmijumu mučeniku Svetom Dimitriju.
Početkom HVI veka grad pada pod osmanlijsku vlast i tada počinje razvoj Mitrovice kao turske kasabe. U tom periodu ovo mesto je bilo poznato kao Šeher-Mitrovica ili turski Dimitrofçe.
U toku 1718. godine Požarevačkim mirom Mitrovica postaje deo Habzurške monarhije kojim Srbija dobija određene privilegije. Tada se prvi put javlja modifikovano srpsko ime za grad samo bez prvog slova ”D” – Mitrovica.
Izgradnja verske građevine koja danas sa ponosom nosi ime Svetog Dimitrija započela je 1791. godine i trajala je sve do 1794. godine, kada je i osveštana.
Crkva je prvobitno bila posvećena Svetom Stefanu, što se promenilo 1997. godine od kada je krasi ime zaštitnika Sremske Mitrovice.
Objekat je podignut donacijama pravoslavnih vernika. U prvim decenijama XIX veka izvršeno je potpuno dekorisanje crkve. Drvorezbarske radove je 1810. godine izveo istaknuti umetnik Marko Vujatović, dok je koju godinu kasnije Arsa Teodorović renomirani majstor tog vremena uradio ikonostas. Posebno mesto u crkvi zauzima ikona Svetog Irineja na kojoj je prikazana scena njegovog pogubljenja.
Nažalost krajem XIX veka u jednom požaru unutrašnja dekoracija crkve je u velikoj meri oštećena i sva obnavljanja koja su sledila tokom godina nisu uspela da vrate ikonama nekadašnji sjaj.
Pred obeležavanje dva veka od postojanja crkve urađena je potpuna obnova crkve. Usledile su obnova fasade, rekonstrukcija ikona i mobilijara, dok je toranj hrama obložen novim bakarnim limom.
Danas se može reći da je crkva zadržala svoj prvobitni izgled i sjaj koji je imala i kada je izgrađena.
Tokom istorije, na temeljima srušenog Sirmijuma, davne 1180. godine, Vizantija je predala grad Kraljevini Ugarskoj. Ona podiže novi srednjovekovni grad i daje mu ime Civitas Sancti Demetrii, što u prevodu znači grad Svetog Dimitrija i to po gradskom patronu pogubljenom u Sirmijumu mučeniku Svetom Dimitriju.
Početkom HVI veka grad pada pod osmanlijsku vlast i tada počinje razvoj Mitrovice kao turske kasabe. U tom periodu ovo mesto je bilo poznato kao Šeher-Mitrovica ili turski Dimitrofçe.
U toku 1718. godine Požarevačkim mirom Mitrovica postaje deo Habzurške monarhije kojim Srbija dobija određene privilegije. Tada se prvi put javlja modifikovano srpsko ime za grad samo bez prvog slova ”D” – Mitrovica.
Izgradnja verske građevine koja danas sa ponosom nosi ime Svetog Dimitrija započela je 1791. godine i trajala je sve do 1794. godine, kada je i osveštana.
Crkva je prvobitno bila posvećena Svetom Stefanu, što se promenilo 1997. godine od kada je krasi ime zaštitnika Sremske Mitrovice.
Objekat je podignut donacijama pravoslavnih vernika. U prvim decenijama XIX veka izvršeno je potpuno dekorisanje crkve. Drvorezbarske radove je 1810. godine izveo istaknuti umetnik Marko Vujatović, dok je koju godinu kasnije Arsa Teodorović renomirani majstor tog vremena uradio ikonostas. Posebno mesto u crkvi zauzima ikona Svetog Irineja na kojoj je prikazana scena njegovog pogubljenja.
Nažalost krajem XIX veka u jednom požaru unutrašnja dekoracija crkve je u velikoj meri oštećena i sva obnavljanja koja su sledila tokom godina nisu uspela da vrate ikonama nekadašnji sjaj.
Pred obeležavanje dva veka od postojanja crkve urađena je potpuna obnova crkve. Usledile su obnova fasade, rekonstrukcija ikona i mobilijara, dok je toranj hrama obložen novim bakarnim limom.
Danas se može reći da je crkva zadržala svoj prvobitni izgled i sjaj koji je imala i kada je izgrađena.