- Poruka
- 7.093
A, o ovome sutis, ne zelis nas informirati....moze neko ako misli otvoriti novu temu....rumunizacija Srba kod Vas...vi ste pisali kirilicu do 1864 dok se nije vratilo par tisuca iz Pariza.
Da Vas rumunjizira i latinizira, kao danas proces u Kazahstanu, nekoc u Albaniji i Turskoj....https://www.google.rs/search?q=knjig...TXgqUOPP5psiM:
Glavni agenti su iz Temisvara sekta sotonisticko=masonska, od utjecajnih i super bogatih Cincara....kapetan Misa Anastasijevic i dr.tajfuni, i visoki svecenici Cincari u vrhu SPC su bili subverzivni elementi....Zar Karadoku nije kod svojih otisao, pobegao sas ZLATO u HOTIN, kad ostavi Srbe.
Država Rumunija se na istorijskoj sceni pojavljuje 1856. godine posle Krimskog rata koji je Rusija izgubila, a ratovala je protiv svih, bukvalno svih ondašnjih evrpskih sila plus Osmanske imperije. Evropa je u Parizu na mirovnoj konferenciji izdiktirala stvaranje Rumunije od do tada samostalnih država – tzv. Dunavskih kneževina.
Ta teritorija je bila u sastavu Srpske pravoslavne crkve, Gospodu Isusu Hristu se u pravoslavnim crvama molilo na crkvenoslovenskom
Čak i deo rumunskih istoričara ovo „priznaje“, nazivajući ovaj period svoje istorije „slovenskim“. Ovo je od Srba, naravno, sakriveno, ali istinu otkrivaju dva naučna zbornika – „Anatomija rumunske politike“ i „Rumunija i rumunizacija Srba“.
Srbi treba da shvate da poslednje odvajanje Crne Gore i davanja posebnog antisrpskog identiteta Montenegrinima predstavlja samo nastavak dekonstrukcije srpskog naroda i države, što je pre toga primenjeno u Makedoniji, BiH, Hrvatskoj, Vlaškoj, Erdelju i Moldaviji.
Rumunija je za prosečno obaveštenog čitaoca u Srbiji „marginalna i neinteresantna tema“, država i narod sa kojom Srbija ima dobre odnose i sa kojom nikada nije ratovala. Da li je ovaj stereotip održiv?
Naravno da nije. Na sasvim suprotan stav nas podsećaju brojni skorašnji apeli Srpske pravoslavne crkve da se misionari Rumunske pravoslavne crkve povuku sa nezakonito (nekanonski) zauzete teritorije na Istoku Srbije, gde pokušavaju da rumunizuju Vlahe i Srbe. No, to je samo mali deo crne istine o Rumuniji.
Dva naučna zbornika „Anatomija rumunske politike“ i „Rumunija i rumunizacija Srba“ otkrivaju jedan novi svet, istinu duboko sakrivenu od javnosti.
Kao prvo, Rumunija se na istorijskoj sceni pojavljuje 1856. godine posle Krimskog rata koji je Rusija izgubila, a ratovala je protiv svih, bukvalno svih ondašnjih evrpskih sila plus Osmanske imperije. Evropa je u Parizu na mirovnoj konferenciji izdiktirala stvaranje Rumunije od Vlaške i dela Moldavije, do tada samostalnih država (tzv. Dunavske kneževine).
Zašto je bila potrebna Rumunija? Prema njenim zapadnim ocima – da geopolitički razdvoji Srbiju i Rusiju.
Ko su bili stanovnici Vlaške i Moldavije? Za današnje Srbe to su bili Rumuni, ali njih nije bilo do pomenute 1856. – istraživanja brojnih autora, uključujići i istraživače DNK-a, govore da su u Vlaškoj i Moldaviji živeli Srbi, ove teritorije su bile u sastavu Srpske pravoslavne crkve, pisalo se ćirilicom i zborilo srpski (u državnoj administraciji), a molilo se Gospodu Isusu Hristu u pravoslavnim crvama na crkvenoslovenskom. Čak i deo rumunskih istoričara ovo „priznaje“, nazivajući ovaj period svoje istorije „slovenskim“. Ovo je od Srba, naravno, sakriveno.
U prvom zborniku „Anatomija rumunske politike“ ovo svedoči 19 autora iz Srbije, Rumunije, Moldavije, Rusije, Ukrajine i Belorusije. Na primer, Tamara Semjonova Guzenkova je pisala o Međunarodnom statusu i spoljnopolitičkim pretenzijama Rumunije, Mihail Borisovič Smolin o Ideološkim pretpostavkama mesijanskog ekspansionizma Rumunije u Drugom svetskom ratu, a Dragoljub Petrović o Iredenti fašističke Rumunije u severoistočnoj Srbiji 1941-1944. godine. Petrović piše: „Krajem Prvog svetskog rata izraženije su rumunske revandikacije na čitav Banat a takođe, samo u mnogo blažoj meri, na teritoriju severoistočne Srbije.
Rumunska iredenta razvila je izvesnu aktivnost preko Nacionalnog komiteta Rumuna u Srbiji, formiranog u Kišnjevu još pre oslobođenja Rumunije i Lige za oslobođenje Rumuna ispod srpskog jarma u Srbiji i Makedoniji“. No, značajniji prodor na teritoriju Istočne Srbije Rumunija je ostvarila tokom Drugog svetskog rata.
Da Vas rumunjizira i latinizira, kao danas proces u Kazahstanu, nekoc u Albaniji i Turskoj....https://www.google.rs/search?q=knjig...TXgqUOPP5psiM:
Glavni agenti su iz Temisvara sekta sotonisticko=masonska, od utjecajnih i super bogatih Cincara....kapetan Misa Anastasijevic i dr.tajfuni, i visoki svecenici Cincari u vrhu SPC su bili subverzivni elementi....Zar Karadoku nije kod svojih otisao, pobegao sas ZLATO u HOTIN, kad ostavi Srbe.
Država Rumunija se na istorijskoj sceni pojavljuje 1856. godine posle Krimskog rata koji je Rusija izgubila, a ratovala je protiv svih, bukvalno svih ondašnjih evrpskih sila plus Osmanske imperije. Evropa je u Parizu na mirovnoj konferenciji izdiktirala stvaranje Rumunije od do tada samostalnih država – tzv. Dunavskih kneževina.
Ta teritorija je bila u sastavu Srpske pravoslavne crkve, Gospodu Isusu Hristu se u pravoslavnim crvama molilo na crkvenoslovenskom
Čak i deo rumunskih istoričara ovo „priznaje“, nazivajući ovaj period svoje istorije „slovenskim“. Ovo je od Srba, naravno, sakriveno, ali istinu otkrivaju dva naučna zbornika – „Anatomija rumunske politike“ i „Rumunija i rumunizacija Srba“.
Srbi treba da shvate da poslednje odvajanje Crne Gore i davanja posebnog antisrpskog identiteta Montenegrinima predstavlja samo nastavak dekonstrukcije srpskog naroda i države, što je pre toga primenjeno u Makedoniji, BiH, Hrvatskoj, Vlaškoj, Erdelju i Moldaviji.
Rumunija je za prosečno obaveštenog čitaoca u Srbiji „marginalna i neinteresantna tema“, država i narod sa kojom Srbija ima dobre odnose i sa kojom nikada nije ratovala. Da li je ovaj stereotip održiv?
Naravno da nije. Na sasvim suprotan stav nas podsećaju brojni skorašnji apeli Srpske pravoslavne crkve da se misionari Rumunske pravoslavne crkve povuku sa nezakonito (nekanonski) zauzete teritorije na Istoku Srbije, gde pokušavaju da rumunizuju Vlahe i Srbe. No, to je samo mali deo crne istine o Rumuniji.
Dva naučna zbornika „Anatomija rumunske politike“ i „Rumunija i rumunizacija Srba“ otkrivaju jedan novi svet, istinu duboko sakrivenu od javnosti.
Kao prvo, Rumunija se na istorijskoj sceni pojavljuje 1856. godine posle Krimskog rata koji je Rusija izgubila, a ratovala je protiv svih, bukvalno svih ondašnjih evrpskih sila plus Osmanske imperije. Evropa je u Parizu na mirovnoj konferenciji izdiktirala stvaranje Rumunije od Vlaške i dela Moldavije, do tada samostalnih država (tzv. Dunavske kneževine).
Zašto je bila potrebna Rumunija? Prema njenim zapadnim ocima – da geopolitički razdvoji Srbiju i Rusiju.
Ko su bili stanovnici Vlaške i Moldavije? Za današnje Srbe to su bili Rumuni, ali njih nije bilo do pomenute 1856. – istraživanja brojnih autora, uključujići i istraživače DNK-a, govore da su u Vlaškoj i Moldaviji živeli Srbi, ove teritorije su bile u sastavu Srpske pravoslavne crkve, pisalo se ćirilicom i zborilo srpski (u državnoj administraciji), a molilo se Gospodu Isusu Hristu u pravoslavnim crvama na crkvenoslovenskom. Čak i deo rumunskih istoričara ovo „priznaje“, nazivajući ovaj period svoje istorije „slovenskim“. Ovo je od Srba, naravno, sakriveno.
U prvom zborniku „Anatomija rumunske politike“ ovo svedoči 19 autora iz Srbije, Rumunije, Moldavije, Rusije, Ukrajine i Belorusije. Na primer, Tamara Semjonova Guzenkova je pisala o Međunarodnom statusu i spoljnopolitičkim pretenzijama Rumunije, Mihail Borisovič Smolin o Ideološkim pretpostavkama mesijanskog ekspansionizma Rumunije u Drugom svetskom ratu, a Dragoljub Petrović o Iredenti fašističke Rumunije u severoistočnoj Srbiji 1941-1944. godine. Petrović piše: „Krajem Prvog svetskog rata izraženije su rumunske revandikacije na čitav Banat a takođe, samo u mnogo blažoj meri, na teritoriju severoistočne Srbije.
Rumunska iredenta razvila je izvesnu aktivnost preko Nacionalnog komiteta Rumuna u Srbiji, formiranog u Kišnjevu još pre oslobođenja Rumunije i Lige za oslobođenje Rumuna ispod srpskog jarma u Srbiji i Makedoniji“. No, značajniji prodor na teritoriju Istočne Srbije Rumunija je ostvarila tokom Drugog svetskog rata.
