Q. in perpetuum hibernum
Stara legenda
- Poruka
- 88.131
Pošto je stara tema zatvorena, a bila je otvorena i jednim ne baš preterano naučnim prikazom, od Jove Bajića, rekoh da otvorimo ovu temu
Prema Siniši Mišiću, rimokatolika je u primorskom pojasu, ušća Neretve, oko Makarske tj. po Krajini, bilo dosta i u vreme Nemanjića, ali da su u unutrašnjosti stanovnici bili pravoslavne vere.
No, stanovništvo u unutrašnjosti; iliti, grubo rečeno u ovoj oblasti:
..bilo je pokatoličeno postepeno, u drugoj polovini XIV i tokom XV stoleća; uglavnom zahvaljujući franjevcima.
Povlačenjem srpske držve iz ovog kraja i širenjem Bosne, nestaje jake pravoslavne podrške, usled čega počinje ustupanje pravoslavlja. Nižu se rimokatolički manastiri u Imoskom, Ljubuškom, na Cetini, u Bišću i u Novom na Neretvi. Među najstarijima je franjevački manastir u Novom, koji se prvi put pominje 1373. godine, a 1372. i jedan u Norinu. Franjevci će postepeno stići čak i do Konjica, koji je bio vrlo važno krstjansko uporište.
Ovim teritorijama u ovo vreme vlada Hrvoje Vukčić, krstjanin. Pred kraj života on potpada pod franjevački uticaj i uspešno ga ubeđuju da se pokatoliči 1413. godine, kako se kaže, da ne bi otišao na onaj svet kao jeretik. Hrvojevi naslednici, Petar i Juraj Vojsalić, već su sad opredeljeni rimokatolici. Vojsalići postaju, zajedno sa Radivojevićima, stubovi rimokatoličke vere i podrške franjevcima.
I tako je krenula storija, naravno sa najranijim uvodom u tome kada je u prvoj polovini XIV st. ban Stjepan II Kotromanić odlučio da pozove i pusti franjevce u svoju državu.
Prema Siniši Mišiću, rimokatolika je u primorskom pojasu, ušća Neretve, oko Makarske tj. po Krajini, bilo dosta i u vreme Nemanjića, ali da su u unutrašnjosti stanovnici bili pravoslavne vere.
No, stanovništvo u unutrašnjosti; iliti, grubo rečeno u ovoj oblasti:
..bilo je pokatoličeno postepeno, u drugoj polovini XIV i tokom XV stoleća; uglavnom zahvaljujući franjevcima.
Povlačenjem srpske držve iz ovog kraja i širenjem Bosne, nestaje jake pravoslavne podrške, usled čega počinje ustupanje pravoslavlja. Nižu se rimokatolički manastiri u Imoskom, Ljubuškom, na Cetini, u Bišću i u Novom na Neretvi. Među najstarijima je franjevački manastir u Novom, koji se prvi put pominje 1373. godine, a 1372. i jedan u Norinu. Franjevci će postepeno stići čak i do Konjica, koji je bio vrlo važno krstjansko uporište.
Ovim teritorijama u ovo vreme vlada Hrvoje Vukčić, krstjanin. Pred kraj života on potpada pod franjevački uticaj i uspešno ga ubeđuju da se pokatoliči 1413. godine, kako se kaže, da ne bi otišao na onaj svet kao jeretik. Hrvojevi naslednici, Petar i Juraj Vojsalić, već su sad opredeljeni rimokatolici. Vojsalići postaju, zajedno sa Radivojevićima, stubovi rimokatoličke vere i podrške franjevcima.
I tako je krenula storija, naravno sa najranijim uvodom u tome kada je u prvoj polovini XIV st. ban Stjepan II Kotromanić odlučio da pozove i pusti franjevce u svoju državu.
(такође и поскоцима, али то не алудира на њихово српско порекло).
