Edmond_Dantès
Poznat
- Poruka
- 9.030
Evo vam, drugovi rusofili, poklon od mene 
Gledam kako nemate koga drugog da citate sem ovog cirkuzanta Lazanskog, koji nema blage veze s mozgom, pa se sazalih.
``U utorak 28.10.2014. godine u poslijepodnevnim satima (cca 14:30 sati), radarske stanice NATO-a otkrile su formaciju od ukupno sedam ruskih borbenih aviona koji su prema uredno podnesenoj najavi civilnoj avijaciji letjeli prema luci Kaljingrad u istoimenoj Ruskoj oblasti na obali Baltičkog mora. Letjelice su uredno upalile svoje radio transpondere koji javljaju civilnoj avijaciji njihov tačan položaj, ali nisu odgovarali na pozive civilnih kontrola leta. Radilo se o dva mlazna lovačka aviona Mikojan i Gurevič MiG-31 Foxhound, jednom mlaznom lovačkom avionu Sukhoi Su-27 Flanker, te četiri lovca bombardera, dva Sukhoi Su-34 Fullback i dva Sukhoi Su-24-Fancer.
Ruske borbene letjelice su iz predostrožnosti presretnute u internacionalnom zračnom prostoru iznad Finskog zaljeva od strane dva njemačka lovca Eurofighter EF-2000 Tayphoon koji su dio NATO-ovog programa „Baltic Air Policing Mission“ koji se sprovodi iznad zračnog prostora Estonije. Njemački lovci su identifikovali i pratili ruske avione, da bi ih iznad Baltika zajednički preuzeli danski lovci General Dynamics F-16 Falcon, švedski SAAB JAS-39 Gripen i finski Boeing F-18 Hornet. Formacija ruskih lovaca i lovaca bombardera je ispraćena od strane lovačke avijacije NATO-a, te je uredno preletjela Baltik i sletjela na aerodorom u blizini pomorske baze Kaljingrad. Cilj ove najavljene zračne „šetnje“ je bio još jednom provjeriti ukupnu spremnost kopnenih PZO sistema NATO-a, tip letjelica i vrijeme reagovanja NATO lovaca u zoni Baltičkog mora.
U srijedu 29.10.2014. u 3:00 sata ujutro, osmatračke radarske stanice NATO otkrile su ukupno 8 ruskih letjelica koje su nenajavljeno letjele iznad Sjevernog mora u blizini norveške obale. Dežurne lovačke grupe borbenih aviona General Dynamics F-16 Falcon, Norveškog Kraljevskog Ratnog Zrakoplovstva uzbunjene su i uz minimalne pripreme nakon 10 minuta uzletile su ruskim lejtelicama u susret. Ono što su vidjeli nakon što su ostvarili vizuelni kontakt sa ruskim avionima, ostavilo je norveške pilote u čudu. U urednoj formaciji u internacionalnom zračnom prostoru, jedni pored drugih letjeli su četiri strategijska elisno-mlazna bombardera Tupoliev Tu-95 Bear i četiri mlazna leteća tankera Iljušin Il-78 Midas. Ove glomazne letjelice su nakon prvog kontakta sa NATO lovcima, razdvojile formaciju i leteći tankeri Il-78 i dva strategijska elisno-mlazna bombardera Tu-95 su se vratili u zračni prostor Ruske Federacije dok su preostala dva bombardera Tu-95 nastavila svoj let dalje prema Velikoj Britaniji. Odmah su uzbunjene i lovačke eskadrile Britanskog Kraljevskog Ratnog Zrakoplovstva RAF, čiji su lovci Eurofighter EF-2000 Tayphoon bili na stand by režimu i sa pilotima u kabinama na poletnim pistama upaljenih mlaznih motora čekali dalji razvoj situacije.
NATO radarske stanice pomno su pratile dalji let preostala dva ruska bombardera, a sve zračne snage na njihovoj maršruti leta stavljene su u stanje pune borbene gotovosti. Nešto više od sat vremena poslije prvog susreta, Portugalsko Ratno Zrakoplovstvo je uzbunjeno nakon što su NATO radarske stanice utvrdile da su dva ruska bombardera Tu-95 prošla pored Sjeverne Škotske, zatim pored Irske i nastavile kretanje prema obali Evrope sve u internacionalnom zračnom prostoru. Dežurna grupa od dva portugalska lovca General Dynamics F-16 Falcon je poletjela u susret ruskim bombarderima i nakon uspostavljanja kontakta s njima, ruski avioni su promijenili kurs i uputili se sjeveroistočno prema Atlanskom okeanu, ostavljajući Veliku Britaniju zapadno od svog kursa leta. Vjeruje se da su bombarderi odletjeli nazad u Rusiju iako su oko 5:00 sati ujutro još uvijek bili u zraku.
Isti dan ruske letjelice su još u dva navrata isprovocirali reakciju NATO-vog PZO sistema, prvo iznad Baltika gdje je su opet nenajavljeno, u sklopu opsežnih zrakoplovnih vojnih manevara ponovo prema Baltiku, plasirali sedam borbenih letjelica. Ponovo se radilo o dva mlazna lovačka aviona Mikojan i Gurevič MiG-31 Foxhound, jednom mlaznom lovačkom avionu Sukhoi Su-27 Flanker, te četiri lovca bombardera, dva Sukhoi Su-34 Fullback i dva Sukhoi Su-24-Fancer. I u drugom navratu ovaj put iznad Crnog mora uočena su dva strategijska elisno-mlazna bombardera Tupoliev Tu-95 Bear i dva lovca Sukhoi Su-27 Flanker kako se kreću prema Turskoj. U oba slučaja formacije ruskih borbenih aviona su presretnute i vraćene nazad.
Šta je bio cilj ovih demonstrativnih letova? U svim formacijskim letovima koji su izvedeni i 28. i 29.10. pored standardnih lovaca Sukhoi Su-27 Flanker, tri tipa ruskih aviona koji su učestvovali u operaciji zaokupljaju pažnju.
Prvi tip je Sukhoi Su-24 Fancer. Ovaj tip lovačko-bombarderske letjelice je ustaljen u ruskom RZ-u još od 1975. godine i dobro je poznat na Zapadu, a interesantan je u kontekstu ove operacije iz razloga što nije jasno da li je u formaciji od dva Su-24 jedan od njih ili oba bila i specijalno modificirana izviđačka varijanta Su-24MR Fancer E koji ima tzv. BKR-1 i BKR-2 sistem senzora. Ova verzija koja se vrlo malo razlikuje od obične i namijenjena je upravo sakupljanju elektronskih informacija o položajima PZO i drugih sistema koji imaju tzv. elektronski potpis, a koje posada prati preko pasivnog radara SHTIK smještenog sa strane trupa letjelice koji može da sa 24 km razdaljine utvrdi izvor radio ili elektronskog zračenja sa odstupanjem od 5 metara. Svi podaci osim video materijala mogu se preko sistema BKR-1 prenijeti digitalnim putem, tako da je jako teško utvrditi da li je bilo slanja obavještajnih podataka tokom samog leta.
Drugi tip letjelice je strategijski elisno-mlazni bombarder Tupoliev Tu-95 Bear. Ovaj veteran hladnog rata prvi put je u naoružanje uveden davne 1955. godine, ali se zbog svojih ekonomičnih elisno-mlaznih motora i iznimno izdržljive aerodinamičke konstrukcije zadržao sa određenim modernizacijama u naoružanju sve do danas. Ni kod Tu-95 nije jasno da li su sve presretnute letjelice bile posljednje bombarderske varijante Tu-95M16 Bear H za koju se zna da ima osmatrački akustični radar za određivanje meta NATO kodnog naziva Calm Pipe ili se radilo i o varijanti Tu-95KM Bear C ili Tu-95RT Bear D koje su namijenjene tzv. ELINT operacijama odnosno sakupljanju elektronskih informacija o položajima PZO i drugih sistema koji imaju tzv. elektronski potpis. Svi podaci osim video materijala mogu se sa bombardera Tu-95 prenijeti digitalnim putem, tako da je i u ovom slučaju jako teško utvrditi da li je bilo slanja obavještajnih podataka tokom samog leta.
Treći i ujedno i najzanimljiviji tip aviona koji je učestvovao u operaciji penetracije zračnog prostora NATO-a, je lovac Mikojan i Gurevič MiG-31 Foxhound koji je uveden u naoružanje 1981. godine, a potpuno moderniziran 2008. godine u varijantu MiG-31BM Foxhound B. Upravo je ovaj tip lovca dao ozbiljnost cijeloj priči. Radi se o dvosjednim lovcima za uspostavu i održavanje zračne nadmoći nad teritorijom na kojoj se vode borbena djelovanja, koji mogu da vode zračnu borbu sa i bez vizuelnog kontakta. Ovaj lovac je vrlo rijetko upotrebljivan u odmjeravanju snaga između Sovjeta, a sada Rusa i Zapada. Radi se o oružanom sredstvu posljednje linije odbrane ruskog zračnog prostora od neprijateljskih bombardera naoružanih nukelarnim bombama i krstarećim raketama. To je zvanično najbrži borbeni avion na svijetu koji može da tri puta probije zvučni zid, jer sa svojim turbomlaznim motorima razvija nevjerovatnih 2800 km/h. Ovaj lovac je specifičan i po osmatračkom fazno-električnom radaru N-007/S-800 Zaslon - Electronically Scanned Phased Array ESPA (NATO kodno ime Flash Dance), jer je to prvi takav radar ugrađen u lovački avion u svijetu. Inače se ESPA radari uglavnom rade za kopnene radarske osmatračke stanice. Ovaj radarski sistem omogućava letjelici MiG-31 detekciju ciljeva u zraku na daljinama od 200 km i praćenje i gađanje 10-12 ciljeva istovremeno na daljinama od 180 km sa raketama R-77 (NATO kodno ime AA-12 ADER).
Četiri lovca MiG-31 u formacijskom letu svojim radarima Zaslon mogu pokriti prostor širine 900 km i 200 km neposredno ispred sebe. To su borbeni avioni koji su u potpunosti nezavisni od kontrole leta i transfera informacija sa kopnenih radarskih stanica, jer zahvaljujući digitalnom sistemu veze, neometano mogu između sebe razmjenjivati informacije i elemente za gađanje. Ove informacije također, mogu prosljeđivati i drugim tipovima letjelica u prvom redu lovcima Sukhoi Su-27 Flanker koji lete sa MiG-31 u tandemu štiteći ih od bliske zračne borbe jer migovi nisu za to nemijenjeni.
Gledam kako nemate koga drugog da citate sem ovog cirkuzanta Lazanskog, koji nema blage veze s mozgom, pa se sazalih.
``U utorak 28.10.2014. godine u poslijepodnevnim satima (cca 14:30 sati), radarske stanice NATO-a otkrile su formaciju od ukupno sedam ruskih borbenih aviona koji su prema uredno podnesenoj najavi civilnoj avijaciji letjeli prema luci Kaljingrad u istoimenoj Ruskoj oblasti na obali Baltičkog mora. Letjelice su uredno upalile svoje radio transpondere koji javljaju civilnoj avijaciji njihov tačan položaj, ali nisu odgovarali na pozive civilnih kontrola leta. Radilo se o dva mlazna lovačka aviona Mikojan i Gurevič MiG-31 Foxhound, jednom mlaznom lovačkom avionu Sukhoi Su-27 Flanker, te četiri lovca bombardera, dva Sukhoi Su-34 Fullback i dva Sukhoi Su-24-Fancer.
Ruske borbene letjelice su iz predostrožnosti presretnute u internacionalnom zračnom prostoru iznad Finskog zaljeva od strane dva njemačka lovca Eurofighter EF-2000 Tayphoon koji su dio NATO-ovog programa „Baltic Air Policing Mission“ koji se sprovodi iznad zračnog prostora Estonije. Njemački lovci su identifikovali i pratili ruske avione, da bi ih iznad Baltika zajednički preuzeli danski lovci General Dynamics F-16 Falcon, švedski SAAB JAS-39 Gripen i finski Boeing F-18 Hornet. Formacija ruskih lovaca i lovaca bombardera je ispraćena od strane lovačke avijacije NATO-a, te je uredno preletjela Baltik i sletjela na aerodorom u blizini pomorske baze Kaljingrad. Cilj ove najavljene zračne „šetnje“ je bio još jednom provjeriti ukupnu spremnost kopnenih PZO sistema NATO-a, tip letjelica i vrijeme reagovanja NATO lovaca u zoni Baltičkog mora.
U srijedu 29.10.2014. u 3:00 sata ujutro, osmatračke radarske stanice NATO otkrile su ukupno 8 ruskih letjelica koje su nenajavljeno letjele iznad Sjevernog mora u blizini norveške obale. Dežurne lovačke grupe borbenih aviona General Dynamics F-16 Falcon, Norveškog Kraljevskog Ratnog Zrakoplovstva uzbunjene su i uz minimalne pripreme nakon 10 minuta uzletile su ruskim lejtelicama u susret. Ono što su vidjeli nakon što su ostvarili vizuelni kontakt sa ruskim avionima, ostavilo je norveške pilote u čudu. U urednoj formaciji u internacionalnom zračnom prostoru, jedni pored drugih letjeli su četiri strategijska elisno-mlazna bombardera Tupoliev Tu-95 Bear i četiri mlazna leteća tankera Iljušin Il-78 Midas. Ove glomazne letjelice su nakon prvog kontakta sa NATO lovcima, razdvojile formaciju i leteći tankeri Il-78 i dva strategijska elisno-mlazna bombardera Tu-95 su se vratili u zračni prostor Ruske Federacije dok su preostala dva bombardera Tu-95 nastavila svoj let dalje prema Velikoj Britaniji. Odmah su uzbunjene i lovačke eskadrile Britanskog Kraljevskog Ratnog Zrakoplovstva RAF, čiji su lovci Eurofighter EF-2000 Tayphoon bili na stand by režimu i sa pilotima u kabinama na poletnim pistama upaljenih mlaznih motora čekali dalji razvoj situacije.
NATO radarske stanice pomno su pratile dalji let preostala dva ruska bombardera, a sve zračne snage na njihovoj maršruti leta stavljene su u stanje pune borbene gotovosti. Nešto više od sat vremena poslije prvog susreta, Portugalsko Ratno Zrakoplovstvo je uzbunjeno nakon što su NATO radarske stanice utvrdile da su dva ruska bombardera Tu-95 prošla pored Sjeverne Škotske, zatim pored Irske i nastavile kretanje prema obali Evrope sve u internacionalnom zračnom prostoru. Dežurna grupa od dva portugalska lovca General Dynamics F-16 Falcon je poletjela u susret ruskim bombarderima i nakon uspostavljanja kontakta s njima, ruski avioni su promijenili kurs i uputili se sjeveroistočno prema Atlanskom okeanu, ostavljajući Veliku Britaniju zapadno od svog kursa leta. Vjeruje se da su bombarderi odletjeli nazad u Rusiju iako su oko 5:00 sati ujutro još uvijek bili u zraku.
Isti dan ruske letjelice su još u dva navrata isprovocirali reakciju NATO-vog PZO sistema, prvo iznad Baltika gdje je su opet nenajavljeno, u sklopu opsežnih zrakoplovnih vojnih manevara ponovo prema Baltiku, plasirali sedam borbenih letjelica. Ponovo se radilo o dva mlazna lovačka aviona Mikojan i Gurevič MiG-31 Foxhound, jednom mlaznom lovačkom avionu Sukhoi Su-27 Flanker, te četiri lovca bombardera, dva Sukhoi Su-34 Fullback i dva Sukhoi Su-24-Fancer. I u drugom navratu ovaj put iznad Crnog mora uočena su dva strategijska elisno-mlazna bombardera Tupoliev Tu-95 Bear i dva lovca Sukhoi Su-27 Flanker kako se kreću prema Turskoj. U oba slučaja formacije ruskih borbenih aviona su presretnute i vraćene nazad.
Šta je bio cilj ovih demonstrativnih letova? U svim formacijskim letovima koji su izvedeni i 28. i 29.10. pored standardnih lovaca Sukhoi Su-27 Flanker, tri tipa ruskih aviona koji su učestvovali u operaciji zaokupljaju pažnju.
Prvi tip je Sukhoi Su-24 Fancer. Ovaj tip lovačko-bombarderske letjelice je ustaljen u ruskom RZ-u još od 1975. godine i dobro je poznat na Zapadu, a interesantan je u kontekstu ove operacije iz razloga što nije jasno da li je u formaciji od dva Su-24 jedan od njih ili oba bila i specijalno modificirana izviđačka varijanta Su-24MR Fancer E koji ima tzv. BKR-1 i BKR-2 sistem senzora. Ova verzija koja se vrlo malo razlikuje od obične i namijenjena je upravo sakupljanju elektronskih informacija o položajima PZO i drugih sistema koji imaju tzv. elektronski potpis, a koje posada prati preko pasivnog radara SHTIK smještenog sa strane trupa letjelice koji može da sa 24 km razdaljine utvrdi izvor radio ili elektronskog zračenja sa odstupanjem od 5 metara. Svi podaci osim video materijala mogu se preko sistema BKR-1 prenijeti digitalnim putem, tako da je jako teško utvrditi da li je bilo slanja obavještajnih podataka tokom samog leta.
Drugi tip letjelice je strategijski elisno-mlazni bombarder Tupoliev Tu-95 Bear. Ovaj veteran hladnog rata prvi put je u naoružanje uveden davne 1955. godine, ali se zbog svojih ekonomičnih elisno-mlaznih motora i iznimno izdržljive aerodinamičke konstrukcije zadržao sa određenim modernizacijama u naoružanju sve do danas. Ni kod Tu-95 nije jasno da li su sve presretnute letjelice bile posljednje bombarderske varijante Tu-95M16 Bear H za koju se zna da ima osmatrački akustični radar za određivanje meta NATO kodnog naziva Calm Pipe ili se radilo i o varijanti Tu-95KM Bear C ili Tu-95RT Bear D koje su namijenjene tzv. ELINT operacijama odnosno sakupljanju elektronskih informacija o položajima PZO i drugih sistema koji imaju tzv. elektronski potpis. Svi podaci osim video materijala mogu se sa bombardera Tu-95 prenijeti digitalnim putem, tako da je i u ovom slučaju jako teško utvrditi da li je bilo slanja obavještajnih podataka tokom samog leta.
Treći i ujedno i najzanimljiviji tip aviona koji je učestvovao u operaciji penetracije zračnog prostora NATO-a, je lovac Mikojan i Gurevič MiG-31 Foxhound koji je uveden u naoružanje 1981. godine, a potpuno moderniziran 2008. godine u varijantu MiG-31BM Foxhound B. Upravo je ovaj tip lovca dao ozbiljnost cijeloj priči. Radi se o dvosjednim lovcima za uspostavu i održavanje zračne nadmoći nad teritorijom na kojoj se vode borbena djelovanja, koji mogu da vode zračnu borbu sa i bez vizuelnog kontakta. Ovaj lovac je vrlo rijetko upotrebljivan u odmjeravanju snaga između Sovjeta, a sada Rusa i Zapada. Radi se o oružanom sredstvu posljednje linije odbrane ruskog zračnog prostora od neprijateljskih bombardera naoružanih nukelarnim bombama i krstarećim raketama. To je zvanično najbrži borbeni avion na svijetu koji može da tri puta probije zvučni zid, jer sa svojim turbomlaznim motorima razvija nevjerovatnih 2800 km/h. Ovaj lovac je specifičan i po osmatračkom fazno-električnom radaru N-007/S-800 Zaslon - Electronically Scanned Phased Array ESPA (NATO kodno ime Flash Dance), jer je to prvi takav radar ugrađen u lovački avion u svijetu. Inače se ESPA radari uglavnom rade za kopnene radarske osmatračke stanice. Ovaj radarski sistem omogućava letjelici MiG-31 detekciju ciljeva u zraku na daljinama od 200 km i praćenje i gađanje 10-12 ciljeva istovremeno na daljinama od 180 km sa raketama R-77 (NATO kodno ime AA-12 ADER).
Četiri lovca MiG-31 u formacijskom letu svojim radarima Zaslon mogu pokriti prostor širine 900 km i 200 km neposredno ispred sebe. To su borbeni avioni koji su u potpunosti nezavisni od kontrole leta i transfera informacija sa kopnenih radarskih stanica, jer zahvaljujući digitalnom sistemu veze, neometano mogu između sebe razmjenjivati informacije i elemente za gađanje. Ove informacije također, mogu prosljeđivati i drugim tipovima letjelica u prvom redu lovcima Sukhoi Su-27 Flanker koji lete sa MiG-31 u tandemu štiteći ih od bliske zračne borbe jer migovi nisu za to nemijenjeni.
