"Muslimani su nacionalna manjina"

vracaracc

Buduća legenda
Poruka
38.315
"Muslimani su nacionalna manjina"


Matica muslimanska Crne Gore ocenila je da muslimani u Srbiji treba da dobiju status nacionalne manjine.



Muslimani i u Srbiji, prema ocenama MMCG, izvode svoje poreklo iz domicilnog hrišćanskog stanovništva koje je primilo islam za vreme Otomanskog carstva.

Neznatan deo njih, kako se navodi, vodi poreklo od doseljenika iz Crne Gore i Bosne, ali su svi oni u autohtonom nacionalnom smislu Muslimani.

"Nigde u svetu ne postoji muslimanska religija, konfesija, vera niti veroispovest, nego islamska. Krajnje je neznalačko i nedobronamerno svrstavanje islamskih pobožnika, vernika, sa nacionalnim identitetom Muslimana", ocena je MMCG.

U saopštenju se podseća da je Organizacija islamskih zemalja svojom Poveljom proglasila "muslimansku naciju kao naciju u modernom smislu svih muslimana u svetu i time ozvaničila opredeljenost neprihvatljivog poistovećivanja verskog i nacionalnog identiteta muslimana".

Muslimani na prostoru bivše SFRJ su, kako se navodi, nakon raspada države, svuda dobili status nacionalne manjine osim u Bosni i Hercegovini, gde imaju status jednog od konstitutivnih naroda, dok u Crnoj Gori imaju status manjinskog naroda.

"Isto tako, istorijski evolutivni proces narodnosnog oformljenja Muslimana bio je različit u Bosni, Crnoj Gori, Srbiji i drugim krajevima Balkana, iz objektivnih i delom subjektivnih razloga. Zato je izvršeno ozvaničenje nacionalnog identiteta Muslimana na Balkanu u različitim periodima i načinima", ocena je MMCG.

Prema navodima, u Crnoj Gori muslimani su Danilovim zakonikom iz 1855. godine dobili status "inoplemenika", uz status "inovernika", jer pleme je prelazni period ka narodnom oformljenju bio i kod Crnogoraca u Crnoj Gori i mnogim drugim državama.

U Bosni i Hercegovini ozvaničenje nacionalnog identiteta je izvršeno 1900. godine, kada je dogovoreno i prihvaćeno da se svi stanovnici islamske vere nacionalno izjašnjavaju kao muslimani.

U Srbiji je, prema navodima MMCG, "prelaz balkanskih muslimanskih manjina, poslije Prvog svetskog rata, sa verskog na etno-nacionalni identitet", ozvaničen Ugovorom o zaštiti manjina 1920. godine na osnovu Senžermenškog ugovora o miru iz 1919. godine.

"Od tada teče kontinuirano proces ozvaničenja nacionalnog identiteta Muslimana na Balkanu i traje sve do današniih dana", navodi MMCG.

Prema oceni MMCG, broj muslimana je smanjen u svim državama nastalim na prostoru bivše SFRJ, "jer je stupio na scenu velikobošnjački nacionalistički, islamski asimilatorski program koji ima utemeljenje u Islamskoj deklarciji Alije Izetbegovića, programskoj deklaracji Stranke demokratske akcije, usvojenoj na Osnivačkoj skupštini 1990. godine".

Pri tome se podseća i na "nelegitimni i nelegalni tzv. Bošnjački sabor" u Sarajevu 1993. godine, na kome je donesena "odluka o vraćanju tradicionalnog nacionalnog imena Muslimanima Bosne i Hercegovine i drugih krajeva - Bošnjak".

"To je bio svojevrsni presedan, nepoznat u međunarodnim dokumentima koji zabranjuju kolektivni akt nacionalnog preimenovanja jednog naroda", navodi MMCG.

Stoga je, kako se ističe, neprihvatljivo da su muslimani u Srbiji izbrisani sa spiska nacionalnih manjina u toj zemlji, čime se ignoriše i marginalizuje 22.000 pripadnika muslimanske nacionalne zajednice, a kao nacionalne manjine se tretiraju one sa manjim brojem pripadnika.

U saopštenju MMCG pozvani su muslimanski intelektualci da se "oslobode straha od novonastalih Bošnjaka" i da se institucionalno organizuju, politički ili u nevladinim organizacijama, u cilju afirmacije Muslimana kao nacionalne zajednice.

U tome im, kako se navodi, može pomoći i Matica muslimanska Crne Gore. Matica muslimanska Crne Gore osnovana je 1996. godine, ima svoje časopise, a bavi se i izdavanjem knjiga koje tretiraju nacionalni status Muslimana na Balkanu.


http://www.b92.net/info/vesti/index.php?yyyy=2014&mm=09&dd=05&nav_category=12&nav_id=896300



А када се први пут у историји јавља "бошњачки народ"
 
druge im crkve al im pamet ista...
dok ne kažu ko su misliš jedni te isti

nego lepo prdeti o bosanskim vrednostima sa srbijanskih državnih jasli...
video bih te ja da si kod privatnika a da ti nije rodjo...
tad bi samo socijalne teme pokretao

prazan stomak bolje razmišlja od pune usijane glave

- - - - - - - - - -

Има ли смисла коментарисати?

:zzzz:

ajde bolan ha malo radit'
 
druge im crkve al im pamet ista...
dok ne kažu ko su misliš jedni te isti

nego lepo prdeti o bosanskim vrednostima sa srbijanskih državnih jasli...
video bih te ja da si kod privatnika a da ti nije rodjo...
tad bi samo socijalne teme pokretao

prazan stomak bolje razmišlja od pune usijane glave

- - - - - - - - - -



ajde bolan ha malo radit'

Ради.:zzzz:
 
druge im crkve al im pamet ista...
dok ne kažu ko su misliš jedni te isti

nego lepo prdeti o bosanskim vrednostima sa srbijanskih državnih jasli...
video bih te ja da si kod privatnika a da ti nije rodjo...
tad bi samo socijalne teme pokretao

prazan stomak bolje razmišlja od pune usijane glave

- - - - - - - - - -



ajde bolan ha malo radit'


Zasluzena repka.
 
"Muslimani su nacionalna manjina"


Matica muslimanska Crne Gore ocenila je da muslimani u Srbiji treba da dobiju status nacionalne manjine.



Muslimani i u Srbiji, prema ocenama MMCG, izvode svoje poreklo iz domicilnog hrišćanskog stanovništva koje je primilo islam za vreme Otomanskog carstva.

http://www.b92.net/info/vesti/index.php?yyyy=2014&mm=09&dd=05&nav_category=12&nav_id=896300


А када се први пут у историји јавља "бошњачки народ"

Тачно је да ово око порекла данашњих муслимана у Србији - АЛИ ЈЕ ПОТПУНИ ИДИОТИЗАМ
ПОИСТОВЕЋИВАТИ ВЕРУ СА НАЦИЈОМ.... то је најобичнија будалаштина која је потпуно
неприхватљива јер нити постоји нити је икада постојала НАЦИЈА МУСЛИМАНА......уосталом
нека ти дебилни предлагачи објасни ШТА СУ ПО НАЦИОНАЛНОСТИ У ТУРСКОЈ ОВИ СРБИ:

VEROVALI ILI NE: U TURSKOJ ŽIVI 9 MILIONA SRBA

8. septembar 2013. 12:00 · 93 komentara




Apsolutno su svesni svog poreklа, sа neverovаtnim ponosom to ističu, smаtrаjući sebe počаstvovаnim zbog togа što su im koreni u Srbiji!

Pаzite, nekimа od njih su preci još pre 300, pа i 400 godinа nаselili te prostore, аli oni i dаn-dаnаs govore srpski i svаko od njih znа koje je prezime porodicа nosilа i kojа je krsnа slаvа kuće bilа… – otkriva Dragan Milosavljević, predsednik Društva srpsko-turskog prijateljstva „Inat“
Još je kralj Aleksandar Karađorđević izjavio da su Srbi izmirili sve račune sa Turskom 1912, pa ubuduće sa njima možemo biti samo prijatelji. To, ipak, niko nije uzeo za ozbiljno do pre pet godina. Teza da je 500 godina dug prinudni brak Srba i Turaka ostavio za posledicu predrasudu da su nam Turci najveći neprijatelji, bila je inspirativna za Milosavljevića, čije izjave prenosimo in vivo, u celini celosti.​
KO JE KOGA JAHAO:
Jednom sam rekao jednom profesoru iz Ankare da je dovoljno što su nas jahali više od 400 godina, a on mi je odbrusio: „Pitanje je ko je koga tu jahao, vi Srbi ste imali izvršnu vlast kao veliki veziri, kakvi sultani!“ Tako je samo u periodu od 1543. do 1612. Godine, Srbija doprinela vođenju carstva s 13 velikih vezira, sedam njihovih zamenika, 23 vezira, osam admirala (kapudin-paša), brojnim guvernerima provincija i s bezbroj velikih defterdara (šefova finansija) i najviših administrativnih službenika.​
DUŠEK ZA KAŠIKU:​
U Srbiji nikad ranije nije postajala ni naznaka da bi ovakvo Društvo prijateljstva bilo moguće. U Beogradu živi oko 1.000 Turaka, a pretpostavlja se da ih na Kosovu i Metohiji ima još oko 30.000, mada su mnogi od njih podelili sudbinu komšija Srba.​
U srpskom jeziku ima oko 8.000 turcizama, a u turskom 1.000 srbizama. Dok smo mi preuzeli od Turaka: inat (čvrsto verovati), organ, dušek, („tuzla“ na turskom znači „so“), Turci su od nas nasledili reči: kašika, dušman…​
TURSKA JE ZA SRBE BILA – AMERIKA:​
U 15. i 16. veku u Srbiji nije bila toliko razvijena svest o naciji. Srpski velikaš nikako nije musavog i dronjavog kmeta doživljavao kao brata po krvi! Vera se menjala kao što se danas menjaju političke stranke, a u islam je masovno prelazilo sitno plemstvo.
U srednjem veku Turska je bila isto što i danas Amerika. Turska carevina je u svom sastavu imala 32 zemlje, nikad nije spaljivala veštice, a Jevreji su tu nalazili spas. Prva velika migracija Srba u Tursku odigrala se u vreme Berlinskog kongresa.​
ČETIRI JEZIKA ZA IMPERIJU:
Naša istorija prećutala je da su na prostorima turske imperije u službenoj upotrebi bila čak četiri jezika: turski (za svakodnevne razgovore), arapski (jezik religije jer je njime napisan „Kuran“), zatim persijski (književni jezik) i – srpski, kao jezik diplomatije i vojske. I sultani su govorili srpski jer sesmatralo da samo neobrazovani ne govore ovaj jezik.
ŠTA RADI SRPSKO MINISTARSTVO ZA DIJASPORU:​
U Ministarstvu dijaspore samo znaju gde ima dobre jagnjetine! Ovi naši ambasadori nisu nijednu vizitkartu doneli, a kamoli da su sklopili neki dobar posao.​
Hrvati su podigli svoju tekstilnu industriju zahvaljujući Turcima, a mi smo tu šansu propustili. I to zbog viza. Niko ne zna da Turčinu za dolazak u Srbiju treba garantno pismo i još da ga čeka prijatelj na aerodromu, inače će ga naši vratiti.
Vize su uvedene devedesetih za vreme rata, a njihovo ukidanje vlada još nije stigla da stavi na dnevni red. Ma čak i Turčinu koji ima Šengen treba tranzitna viza kroz Srbiju.​
Zamislite koliko Srbija gubi, oko tri miliona Turaka radi u zapadnoj Evropi. Kad bi samo milion prošlo kroz Srbiju na putu za otadžbinu, zaradili bismo više nego da imamo naftovod. A da ne pričam da sporazum o slobodnoj trgovini s Turskom stoji na razmatranju već 10 godina.
 
'Izvanredno zapažanje Alije Isakovića o ovoj temi:

“Neuk i neobaviješten čovjek često brka pojmove Bošnjak, Bosanac, Musliman, Bosanski Musliman, musliman. Nažalost, u taj svijet spadaju i neki naši novinari i neki naši ljudi na visokim položajima. Jednostavno, ima svijeta kojeg to do sada nije zanimalo.

To je pretežno onaj nas sloj i soj koji nije razvijao u sebi nikakve pojmove o vjeri i naciji. To su najčešće oni ljudi koji misle da su izuzetno napredni, izvan i iznad običnog puka. To je onaj soj u kojeg nema pojmova o općem već samo o vlastitom.

U velikoj mjeri to je i svojevrsna mimikrija kakvu ima i životinjsko carstvo.

Dakle, Bošnjak je tradicionalno nacionalno ime bosanskohercegovačkih muslimana, sandžačkih muslimana i svih drugih muslimana koji govore bosanskim jezikom.

Osim nas koji se znamo, u samoj Turskoj je skoro šest miliona Bošnjaka (iz više generacija), a danas ih ima od Kanade do Novog Zelanda.

U sovjetskim naučnim djelima i enciklopedijama, u turskim enciklopedijama i u nekih drugih naroda koji su s nama imali historijske kontakte, mi smo uvijek predstavljani kao Bošnjaci.

Termin Musliman (u nacionalnom smislu), koji je uveden u popis stanovništva 1971, zamijenjen je terminom Bošnjak na posljednjem Bošnjačkom saboru, septembra 1993. godine, na kojem je jednodušnom aklamacijom vraćeno ovo narodno viševjekovno ime, u atmosferu potpune saglasnosti i olakšanja da se to natezanje s imenom okonča, bez velikih riječi i bez ikakvih prenemaganja, tumačenja i pravdanja…

Savez komunista uveo je za nas termin Musliman umjesto Bošnjak da bi se Musliman asimilirao u musliman, a musliman može biti bilo koje nacije.

Citirao bih o ovome izvanredno zapažanje dvojice naših vrsnih intelektualaca dr. Enesa Karića i dr. Rešida Hafizovića u njihovom pogovoru knjizi Emira Šekiba Arslana Zašto su muslimani zaostali, a drugi napredovali?, Sarajevo 1993. godine:

'Napokon, kada je naše historijsko pamćenje postalo isto sto i posvemašnji zaborav, tada su nas, opet drugi, oslovili imenom Muslimani, ali samo zato da bi najavili lovnu sezonu na Muslimane, do istrebljenja. Zar naša svakodnevnica nije najbolje svjedočanstvo za to? Nisu nas, naime, oslovili Muslimanima s ciljem da nas podsjete na porijeklo naših pravih duhovnih korijena i da nas nepogrešivo upute na već zaboravljenu duhovnu zavičajnost, već da bi nam, uz podsmijeh i prezir, priznali pravo na etnicitet koji nikako nema pravo na sopstvenu prošlost i na sopstveni duhovni kontinuitet. A ako bi nam to pravo i priznali kad su nas već bili usmjerili da koračamo tuđim putem i da budemo sudionici tuđe historije i tuđe kulturne tradicije.'

Ostaje termin musliman (u vjerskom smislu) i piše se malim “m”, malim početnim slovom kao i kršćanin, hrišćanin, protestant…

Termin musliman označava svakoga od milijardu pripadnika islamske vjere, bez obzira na to gdje žive, kojim jezikom govore i bez obzira koje su nacije.

Poznato je da svaki od islamskih naroda ima svoje narodno ime. Termin Bosanac (i Hercegovac) potpuno je jasan i označava svakoga ko je rođen u Bosni i Hercegovini ili je to stekao življenjem u BiH.

To je regionalni, geografski termin, a može biti i državni. U tome ima i sličnosti s terminom Srbijanac i Srbin.

Srbin ne mora biti Srbijanac, kao sto Bošnjak ne mora biti Bosanac. Ima čak i obrazovnih pojedinaca koji misle da se pod termin Bošnjak može podvesti Bošnjak-musliman, Bošnjak-katolik, Bošnjak-pravoslavac.

To su proizvoljnosti, čak štetne proizvoljnosti koje mirišu na neku vrstu bh. unitarizma.

Naši bh. pravoslavci su Srbi, a katolici Hrvati. Zna se od kada je to tako (druga polovica 19. vijeka) i zna se zašto.

To se mora uvažavati, inače bismo ličili onima koji prave neko novo sveto trojstvo u tome. To ne.” '

http://balkans.aljazeera.net/vijesti/samogenocid-na-popisu-stanovnistva-bih
 
Poslednja izmena:
"Muslimani su nacionalna manjina"


Matica muslimanska Crne Gore ocenila je da muslimani u Srbiji treba da dobiju status nacionalne manjine.



Muslimani i u Srbiji, prema ocenama MMCG, izvode svoje poreklo iz domicilnog hrišćanskog stanovništva koje je primilo islam za vreme Otomanskog carstva.

Neznatan deo njih, kako se navodi, vodi poreklo od doseljenika iz Crne Gore i Bosne, ali su svi oni u autohtonom nacionalnom smislu Muslimani.

"Nigde u svetu ne postoji muslimanska religija, konfesija, vera niti veroispovest, nego islamska. Krajnje je neznalačko i nedobronamerno svrstavanje islamskih pobožnika, vernika, sa nacionalnim identitetom Muslimana", ocena je MMCG.

U saopštenju se podseća da je Organizacija islamskih zemalja svojom Poveljom proglasila "muslimansku naciju kao naciju u modernom smislu svih muslimana u svetu i time ozvaničila opredeljenost neprihvatljivog poistovećivanja verskog i nacionalnog identiteta muslimana".

Muslimani na prostoru bivše SFRJ su, kako se navodi, nakon raspada države, svuda dobili status nacionalne manjine osim u Bosni i Hercegovini, gde imaju status jednog od konstitutivnih naroda, dok u Crnoj Gori imaju status manjinskog naroda.

"Isto tako, istorijski evolutivni proces narodnosnog oformljenja Muslimana bio je različit u Bosni, Crnoj Gori, Srbiji i drugim krajevima Balkana, iz objektivnih i delom subjektivnih razloga. Zato je izvršeno ozvaničenje nacionalnog identiteta Muslimana na Balkanu u različitim periodima i načinima", ocena je MMCG.

Prema navodima, u Crnoj Gori muslimani su Danilovim zakonikom iz 1855. godine dobili status "inoplemenika", uz status "inovernika", jer pleme je prelazni period ka narodnom oformljenju bio i kod Crnogoraca u Crnoj Gori i mnogim drugim državama.

U Bosni i Hercegovini ozvaničenje nacionalnog identiteta je izvršeno 1900. godine, kada je dogovoreno i prihvaćeno da se svi stanovnici islamske vere nacionalno izjašnjavaju kao muslimani.

U Srbiji je, prema navodima MMCG, "prelaz balkanskih muslimanskih manjina, poslije Prvog svetskog rata, sa verskog na etno-nacionalni identitet", ozvaničen Ugovorom o zaštiti manjina 1920. godine na osnovu Senžermenškog ugovora o miru iz 1919. godine.

"Od tada teče kontinuirano proces ozvaničenja nacionalnog identiteta Muslimana na Balkanu i traje sve do današniih dana", navodi MMCG.

Prema oceni MMCG, broj muslimana je smanjen u svim državama nastalim na prostoru bivše SFRJ, "jer je stupio na scenu velikobošnjački nacionalistički, islamski asimilatorski program koji ima utemeljenje u Islamskoj deklarciji Alije Izetbegovića, programskoj deklaracji Stranke demokratske akcije, usvojenoj na Osnivačkoj skupštini 1990. godine".

Pri tome se podseća i na "nelegitimni i nelegalni tzv. Bošnjački sabor" u Sarajevu 1993. godine, na kome je donesena "odluka o vraćanju tradicionalnog nacionalnog imena Muslimanima Bosne i Hercegovine i drugih krajeva - Bošnjak".

"To je bio svojevrsni presedan, nepoznat u međunarodnim dokumentima koji zabranjuju kolektivni akt nacionalnog preimenovanja jednog naroda", navodi MMCG.

Stoga je, kako se ističe, neprihvatljivo da su muslimani u Srbiji izbrisani sa spiska nacionalnih manjina u toj zemlji, čime se ignoriše i marginalizuje 22.000 pripadnika muslimanske nacionalne zajednice, a kao nacionalne manjine se tretiraju one sa manjim brojem pripadnika.

U saopštenju MMCG pozvani su muslimanski intelektualci da se "oslobode straha od novonastalih Bošnjaka" i da se institucionalno organizuju, politički ili u nevladinim organizacijama, u cilju afirmacije Muslimana kao nacionalne zajednice.

U tome im, kako se navodi, može pomoći i Matica muslimanska Crne Gore. Matica muslimanska Crne Gore osnovana je 1996. godine, ima svoje časopise, a bavi se i izdavanjem knjiga koje tretiraju nacionalni status Muslimana na Balkanu.


http://www.b92.net/info/vesti/index.php?yyyy=2014&mm=09&dd=05&nav_category=12&nav_id=896300



А када се први пут у историји јавља "бошњачки народ"
„...Nego udri dokle mahat možeš,
a ne žali ništa na svijetu!
Sve je pošlo đavoljijem tragom,
zaudara zemlja Muhamedom...“
 
'Izvanredno zapažanje Alije Isakovića o ovoj temi:

“Neuk i neobaviješten čovjek često brka pojmove Bošnjak, Bosanac, Musliman, Bosanski Musliman, musliman. Nažalost, u taj svijet spadaju i neki naši novinari i neki naši ljudi na visokim položajima. Jednostavno, ima svijeta kojeg to do sada nije zanimalo.

To je pretežno onaj nas sloj i soj koji nije razvijao u sebi nikakve pojmove o vjeri i naciji. To su najčešće oni ljudi koji misle da su izuzetno napredni, izvan i iznad običnog puka. To je onaj soj u kojeg nema pojmova o općem već samo o vlastitom.

U velikoj mjeri to je i svojevrsna mimikrija kakvu ima i životinjsko carstvo.

Dakle, Bošnjak je tradicionalno nacionalno ime bosanskohercegovačkih muslimana, sandžačkih muslimana i svih drugih muslimana koji govore bosanskim jezikom.

Osim nas koji se znamo, u samoj Turskoj je skoro šest miliona Bošnjaka (iz više generacija), a danas ih ima od Kanade do Novog Zelanda.

U sovjetskim naučnim djelima i enciklopedijama, u turskim enciklopedijama i u nekih drugih naroda koji su s nama imali historijske kontakte, mi smo uvijek predstavljani kao Bošnjaci.

Termin Musliman (u nacionalnom smislu), koji je uveden u popis stanovništva 1971, zamijenjen je terminom Bošnjak na posljednjem Bošnjačkom saboru, septembra 1993. godine, na kojem je jednodušnom aklamacijom vraćeno ovo narodno viševjekovno ime, u atmosferu potpune saglasnosti i olakšanja da se to natezanje s imenom okonča, bez velikih riječi i bez ikakvih prenemaganja, tumačenja i pravdanja…

Savez komunista uveo je za nas termin Musliman umjesto Bošnjak da bi se Musliman asimilirao u musliman, a musliman može biti bilo koje nacije.

Citirao bih o ovome izvanredno zapažanje dvojice naših vrsnih intelektualaca dr. Enesa Karića i dr. Rešida Hafizovića u njihovom pogovoru knjizi Emira Šekiba Arslana Zašto su muslimani zaostali, a drugi napredovali?, Sarajevo 1993. godine:

'Napokon, kada je naše historijsko pamćenje postalo isto sto i posvemašnji zaborav, tada su nas, opet drugi, oslovili imenom Muslimani, ali samo zato da bi najavili lovnu sezonu na Muslimane, do istrebljenja. Zar naša svakodnevnica nije najbolje svjedočanstvo za to? Nisu nas, naime, oslovili Muslimanima s ciljem da nas podsjete na porijeklo naših pravih duhovnih korijena i da nas nepogrešivo upute na već zaboravljenu duhovnu zavičajnost, već da bi nam, uz podsmijeh i prezir, priznali pravo na etnicitet koji nikako nema pravo na sopstvenu prošlost i na sopstveni duhovni kontinuitet. A ako bi nam to pravo i priznali kad su nas već bili usmjerili da koračamo tuđim putem i da budemo sudionici tuđe historije i tuđe kulturne tradicije.'

Ostaje termin musliman (u vjerskom smislu) i piše se malim “m”, malim početnim slovom kao i kršćanin, hrišćanin, protestant…

Termin musliman označava svakoga od milijardu pripadnika islamske vjere, bez obzira na to gdje žive, kojim jezikom govore i bez obzira koje su nacije.

Poznato je da svaki od islamskih naroda ima svoje narodno ime. Termin Bosanac (i Hercegovac) potpuno je jasan i označava svakoga ko je rođen u Bosni i Hercegovini ili je to stekao življenjem u BiH.

To je regionalni, geografski termin, a može biti i državni. U tome ima i sličnosti s terminom Srbijanac i Srbin.

Srbin ne mora biti Srbijanac, kao sto Bošnjak ne mora biti Bosanac. Ima čak i obrazovnih pojedinaca koji misle da se pod termin Bošnjak može podvesti Bošnjak-musliman, Bošnjak-katolik, Bošnjak-pravoslavac.

To su proizvoljnosti, čak štetne proizvoljnosti koje mirišu na neku vrstu bh. unitarizma.

Naši bh. pravoslavci su Srbi, a katolici Hrvati. Zna se od kada je to tako (druga polovica 19. vijeka) i zna se zašto.

To se mora uvažavati, inače bismo ličili onima koji prave neko novo sveto trojstvo u tome. To ne.” '

http://balkans.aljazeera.net/vijesti/samogenocid-na-popisu-stanovnistva-bih

Ostavi svoju muslimansko-fašističku demagogiju za osnovce u Kaknju. Možda i poveruju ?"
 
Jbale vas bosanske teme.

- - - - - - - - - -

druge im crkve al im pamet ista...
dok ne kažu ko su misliš jedni te isti

nego lepo prdeti o bosanskim vrednostima sa srbijanskih državnih jasli...
video bih te ja da si kod privatnika a da ti nije rodjo...
tad bi samo socijalne teme pokretao

prazan stomak bolje razmišlja od pune usijane glave

- - - - - - - - - -



ajde bolan ha malo radit'


Potpuno su isti. Kada krenu da tupe o raji, trebama i ostalim bosanskim izrazima, ne mogu da ih slusam. Apsolutno jedini ljudi na svetu, uz Crnogorce, koje ne mogu da slusam samo zbog jezika kojim govore.
 

Back
Top