Mošorinska visoravan

[Nina]

Mošorinska visoravan je visoravan u Vojvodini. Nalazi se u jugoistočnoj Bačkoj (u regiji Šajkaška), između gradića Titel na jugu, sela Lok, Vilovo i Šajkaš na jugozapadu, sela Mošorin na severu i reke Tisa na istoku. Nadmorska visina mu je 128 metara, a pruža se pravcem severozapad-jugoistok. Mošorinska visoravan je geomorfološki, zapravo lesna zaravan nastala navejavanjem lesa tokom pleistocena. Dugačka je 18 kilometara, a široka oko sedam i po. Nagnuta je ka jugoistoku, a iznad Tise se diže strmi odsek visine 60 metara. U njemu se zapaža šest smeđih zona, što ukazuje na to, da je zaravan formirana iz šest etapa. Visoravan je insteresantna forma, pošto je jedino uzvišenje u Bačkoj, koja je uglavnom ravnica. Najviša tačka mu je na 128 metara

Mošorin je naselje u opštini Titel u Južno-bačkom okrugu.Nalazi se u Šajkaškoj (jugoistočna Bačka) pored reke Tise.
Mošorin se nalazi na severnoj strani Titelskog brega, na plavini dugoj četiri i širokoj kilometar i po.
Udaljen je od Tise oko 5 kilometara, od čijih voda ga ptiti odbrambeni nasip.
Od sela do podunavskog (Novi Sad – Titel) i potiskog puta vodi šest kilometara dugačak put prema Šajkašu.

 

[Nina]

 

[Nina]

Ovaj prostor je nastanjivan od najranijih vremena. Iznad današnjeg naselja otkriven je arheološki lokalitet Feudvar, utvrđena gradina autohtonog predkeltskog stanovništva, sa nekropolom Stubarlija.

Mošorin je uvek bio srpsko naselje, a pripadnici drugih nacionalnosti su se slabo useljavali, uglavnom Mađari i Nemci. Mošorinska pravoslavna crkva posvećena je prazniku Svete Trojice (Duhovi) koji su i seoska slava. Hram je podignut 1798. na osnovi odobrenja Dvorskog ratnog saveta iz 1797. godine. Ikonostas je radio nepoznati rezbar u drugoj polovini 19. veka. Ikone na drvenoj podlozi uljem je krajem 19. veka naslikao Đorđe Pecić. Ranije je na drugom mestu u selu postojala jedna manja crkva koja je bila posvećena Sv. Nikoli. Na Bregu, iznad sela, nalazi se Kapela prenosa moštiju Sv. Nikole. Sagrađena je u srpsko-vizantijskom stilu, sa dva kubeta, po nacrtu arhitekte Đorđa Tabakovića da bude ženski manastir. Ktitor je bio mošorinski paroh protojerej Svetozar Vlaškalić. Ikone na platnu 1936. naslikao je Uroš Predić. Kapelu je živopisao po ugledu na srednjovekovne manastire, uljanom bojom, 1934-37, samouki slikar kopista Marko Milinov.

 

[Nina]