Kragujevac

[Nina]

Kragujevcani da li znate


Da je pionirka Anja Lukić, odbojkašica Radničkog 1977 iz Kragujevca, na meču protiv Tehničara iz Kraljeva,
potukla lični rekord od 15 uzastopnih as-servisa i da je u poslednjem setu odigrala 25 uzastopnih as-servisa?!

Da se prva maturantkinja u Srbiji zvala Sofija Đorđević, da je maturirala 1883. godine sa odličnim uspehom u Kragujevačkoj gimnaziji,
a da je za upis u prvi i peti razred morala da traži posebna odobrenja Ministarstva prosvete

Ako imate jos neku zanimljivost vezanu za vaš grad..napišite je ovde

 

[Nina]

Stara crkva u Kragujevcu

Crkvu je podigao Miloš Obrenović 1818. kada je u Kragujevac smestio prestonicu.U porti crkve zasedala skupština sve do izgradnje zgrade parlamenta 1859. Tako je 1835. u prisustvu ne samo oko 2.000 poslanika, već i 10.000 znatiželjnika koji su došli sa svih strana, ovde usvojen Prvi srpski ustav, poznatiji kao Sretenjski.

Zvonik je 1907. projektovao Jovan Ilkić, isti čovek koji je zaslužan za zdanje Skupštine Srbije u Beogradu.
Iduci preema crkvi gazite istu popločanu stazu kojom je nekada prolazio Miloš Obrenović, kao i srpski velikani onog vremena.
U crkvi i dalje stoji stolica na kojoj je knez sedeo, uz srpski grb i mali turski turban ugraviran u naslon.

 

[Nina]

U dvorištu je još jedna značajna zgrada – prva srpska Skupština izgrađena 1859. Ne može da se uđe, a spolja ne deluje naročito reprezentativno. Ali ostanete otvorenih usta kad vam kažu da je, iako je prestonica 1841. preseljena u Beograd, parlament ovde nastavio da zaseda. Na jednoj takvoj sednici 1878. godine, Jovan Ristić, rođeni Kragujevčanin i veliki srpski diplomata, pročitao je odluku Berlinskog kongresa da Srbija postaje – samostalna država.

Zgrada stare Skupštine

 

[Nina]

Ime grada prvi put se pominje 1476. u turskim spisima, koji se danas čuvaju u Arhivu vlade Turske u Istanbulu. U vreme duge turske vladavine, Kragujevac je dva puta padao u ruke Austrije. Turci su konačno napustili grad posle Drugog srpskog ustanka 1815.

Ipak, prekretnica za grad je 1818. godina, kada je 6. maja knez Miloš Obrenović Kragujevac proglasio za prestonicu Srbije. Grad se zatim ubrzano razvija i širi, te uskoro postaje i industrijski centar države.

Spomenik svim žrtvama Šumadije u ratovima od 1804. do 1918.

 

[Nina]

Šta dalje treba videti u Kragujevcu

Amidžin konak

Amidžin konak predstavlja jedinu sačuvanu zgradu iz kompleksa Miloševog dvora, a danas je deo Narodnog muzeja Kragujevca. Ovo je bio konak Sime Milosavljevića – Paštrmca, zvanog amidža ili ujak. Zvali su ga i „momački“, jer su tu bili smešteni pripadnici Miloševe garde.

Konak je zanimljiv, jer može da se stekne slika kako su izgledali i glavni delovi dvora – Milošev konak, koji je srušen tokom bombardovanja u Drugom svetskom ratu, i Ljubičin ili Šareni konak, koji je izgoreo.

Konak je zanimljiv, jer može da se stekne slika kako su izgledali i glavni delovi dvora – Milošev konak, koji je srušen tokom bombardovanja u Drugom svetskom ratu, i Ljubičin ili Šareni konak, koji je izgoreo.

Mihailov konak

Mihailo je, jedini Obrenović koji je rođen u Kragujevcu. Njegova zgrada više naginje austrougarskoj arhitekturi,
za razliku od Amidžine koja je tipično balkansko-orijentalnog stila.

 

[Nina]

Paštrmčeva kuca

Miloš Obrenović je podsticao svoje plemstvo da grade kuće u širem delu grada, a ne samo tik uz dvor,
pa je tako i sam Paštrmac sebi podigao privatno zdanje. Ova kuća je danas u privatnom vlasništvu, ali i dalje može da se vidi spolja.

 

[Nina]

Protino selo

Protino selo je etno-kompleks koji se nalazi u školskom dvorištu OŠ „Prota Stevan Popović” u Čumiću koje je od Kragujevca udaljeno 20 km.i kada ste u Kragujevcu vredi ga posetiti

Etno selo čine autentični objekti šumadijskog domaćinstva kao vredni primeri narodnog neimarstva, nastali do sredine 20. veka. U njenom sastavu se nalaze kuća čatmara, kleta, mlekar, ambar, kačara, koš pletar... U centralnom delu kompleksa se nalazi „Protina škola”, najstarija sačuvana školska zgrada u Srbiji, koja je počela sa radom 1792. godine. Svi objekti imaju autentičnu postavku sačinjenu od predmeta i oruđa koji su se koristili. Deo kompleksa su i dve kačare koje su pretvorene u ambijentalne učionice.

Ideja da se u prostranom školskom dvorištu napravi etno-selo potekla je od zaposlenih u školi, uz podršku meštana Čumića. U Protinom selu se uspešno odvija nastava za izborni predmet Narodna tradicija. Učenici koji posećuju ovo selo, koje predstavlja pravi primer nekadašnjeg života ljudi u Šumadiji, pohađaju nekoliko radionica, gde se kroz praktičan rad upoznaju sa tradicijom i kulturom

 

[Nina]

Stara livnica

Muzej „Stara livnica“ smešten je u zgradi nekadašnje Topolivnice iz 1882. godine, i u sastavu je fabrike „Zastava oružje“. Ovo je najstariji sačuvani deo vojne fabrike, prve te vrste u kneževini Srbiji. Pojektant je verovatno bio fabrički inžinjer, koji se školovao u Nemačkoj. Muzejski fond obuhvata 5.500 predmeta.

Kažu da je u Kragujevcu još 1836. postojao Arsenal za popravku oružja, koji je kasnije prerastao u fabriku i nalazio se na mestu buduće Topolivnice. Ovde je bila i takozvana Čaurnica, gde je zasijala prva električna sijalica u Srbiji.

Prostor pored muzeja danas često koriste i filmadžije, a ovde se u junu održava i poznati muzički festival „Arsenal fest“. Odavde izlazite na zgradu Vojno-tehničkog zavoda, koja je 1928. podignuta po nacrtima Belgijanaca. Sat na zgradi i dalje radi, a tu se i danas nalaze kancelarije uprave Zavoda.

(Glimpses)

 

[Nina]

Mostovi na reci Lepenici

BETONSKI PEŠAČKI MOST

Nalazi se u neposrednoj blizini Lučnog mosta 1, preko Lepenice. Most služi samo za prelaz pešaka. Podignut je na mestu na kojem se ranije nalazila stara drvena ćuprija čija je prvobitna namena bila povezivanje Miloševog dvora sa starom crkvom i starom skupštinom. izgrađena u prvoj polovini XIX veka. Godine 1927. gradnja mosta je završena i tada je dobio izgled, koji je do danas zadržao. NJegova dužina je 34,32 metra. Betonska ograda mosta je posebno ukrašena, tako da je sama ograda u izlivcima, koji su posebno geometrijski izrađeni. Kako se ograda širi, tako se šire i ornamenti. Na sredini je, u plitkom reljefu, upisana godina gradnje. Na krajevima su postavnjene ukrasne svetiljke.

Betonski pešački most preko Lepenice, utvrđen je za kulturno dobro-spomenik kulture Odlukom 633-1167/97-5, od 09.04.97, Vlada RS,''Službeni Glasnik RS'' 17 od 21. 04. 97.

 

[Nina]

LUČNI MOST BROJ 1

Lučni most broj 1, zajedno sa Lučnim mostom broj 2, čini jednu harmoničnu i jedinstvenu celinu prostora koji spaja levu i desnu obalu reke Lepenice. Izgrađen je 1923. godine, prema nacrtima inženjera Ministarstva građevina Vase Novičića. Most je izrađen od armiranog betona, otvora trideset metara. Statički sistem mosta je luk sa zategom sa obešenim kolovozom. Kolovoznu konstrukciju sačinjavaju kolovozne ploče, sekundarni podužni nosači i poprečni nosači. Ukupna širina mosta je 11,65 m. Širina kolovoza je 6,20 m, a korisna širina pešačkih staza sa obe strane kolovoza je 1 m. Glavni nosači su luci oblika parabole, koji daju eleganciju mostu i čine ga atraktivnim, oslonjeni preko čeličnih ležišta na masivne obalne stubove. Na levom obalnom stubu je nepokretno ležište, a na desnom valjkasto pokretno ležište.Na krajevima mosta sa bočnih strana su, u plitkom reljefu, izvedeni floralni ornamenti, a sa prednjih strana mosta su godine vezane za istorijske događaje: 1853., 1918., 1389., 1804.

Lučni most broj 1 utvrđena je za kulturno dobro-spomenik kulture Odlukom Vlade Republike Srbije br. 633-2231/97-014, od 18.06.1997. godine, Sl. Gl. RS br. 27 od 26. 06. 1997. godine

 

[Nina]

LUČNI MOST BROJ 2

Lučni most broj 2, zajedno sa Lučnim mostom broj 1, čini jednu harmoničnu i jedinstvenu celinu prostora koji spaja levu i desnu obalu reke Lepenice. Izgrađen je 1923. godine, prema nacrtima inženjera Ministarstva građevina Vase Novičića. Most je izrađen od armiranog betona, otvora trideset metara. Statički sistem mosta je luk sa zategom sa obešenim kolovozom. Kolovoznu konstrukciju sačinjavaju kolovozne ploče, sekundarni podužni nosači i poprečni nosači. Ukupna širina mosta je 11,65 metara. Širina kolovoza je 6,20 metra, a korisna širina pešačkih staza sa obe strane kolovoza 1 metar.

Glavni nosači su luci oblika parabole, koji daju eleganciju mostu i čine ga atraktivnim, oslonjeni preko čeličnih ležišta na masivne obalne stubove. Na levom obalnom stubu je nepokretno ležište, a na desnom valjkasto pokretno ležište.

Lučni most broj 2 utvrđena je za kulturno dobro-spomenik kulture Odlukom Vlade Republike Srbije br. 633-2231/97-015, od 18.06.1997. godine, Sl. Gl. RS 27 od 26.06. 1997. godine

tekst o mostovima i slike preuzeto sa sajta grada Kragujevca

 

[Nina]

Bubanj Česma

Bubanj česma je jedan od najstarijih i najlepših spomenika starog Kragujevca. Služila je za snabdevanje stanovništva vodom još u tursko doba. Sazidana je u XIX veku, za vreme vladavine kneza Milana Obrenovića, a današnji izgled je dobila 1922. godine, zalaganjem i pomoći bogate braće Bojadžić. Rađena je od kamena i betona, sa bogatom profilacijom i ukrasnim ornamentima od maltera. Sa ulice se prvo pristupa na jedan trem, vidikovac sa klupama, a betonskim stepenicama se silazi do mesta gde se zahvata voda. Bubanj česma u Kragjevcu predstavlja objekat izrađen za potrebe česme, a osmišljen tako da se na njemu okuplja narod.
U neposrednoj blizini nalazi se jezero Bubanj, koje je dobilo ime po česmi, kao i čitavo naselje u toj okolini.

Bubanj česma u Kragujevcu je utvrđena za kulturno dobro-spomenik kulture Odlukom Vlade Republike Srbije br. 633-2231/97-002, od 18.06. 1997. godine, Sl. Gl. RS 27, od 26.06. 1997. godine.

 

[Nina]

Zgrada gimnazije

Na inicijativu Vuka Stefanovića Karadžića i Dimitrija Isailovića u Beogradu je, 1830. godine, osnovana ,,Velika škola“, koju su pohađali kneževi Milan i Mihajlo. Kada se 1833. godine, Dimitrije Isailović preselio u Kragujevac, knez Miloš je naredio da se i velika škola preseli. Ona je 1835. dobila naziv „Gimnazija“ i tako je postala prva škola koja je ponela ovakav naziv u Kneževini Srbiji. Nekoliko godina kasnije, tačnije 1838. prerasla je u Licej. Kada je 1833. preseljena iz Beograda, bila je fizički smeštena u Topalovićevu kuću, koja se nalazila na skveru kod krsta, da bi 1838. godine, kada je dobila i novi naziv, bila preseljena u zgradu u neposrednoj blizini Kneževog konaka.

Kada je vlada 1841. godine prešla za Beograd, i Licej je bio premešten u novu prestonicu. U Kragujevcu je ostala ,,Gimnazija'', kojoj je nađen novi prostor u Jevremovom konaku. Nedugo zatim 1842. godine, ukinuta je Gimnazija i ovakvo stanje ostaje sve do 1845. godine, kada se njen rad ponovo uspostavlja i smešta se u Šareni konak, gde ostaje do 1851. godine. Tada se škola seli u zgradu kod Stare crkve, sve do konačnog završetka današnje zgrade Gimnazije koja je svečano useljena 08.10.1887. godine gde je smeštena i danas.

Kako država nije imala para za ovaj projekat, sami građani Kragujevca odlučuju da od dela poreza odvoje novac kojim će započeti gradnju ovog zdanja. Ne zna se po čijem projektu je zgrada izrađena, ali je poznato da je projekat i odobrenje stiglo iz Ministarstva prosvete. Radove je izvodila građevinska firma Marka O. Markovića. Na taj način je postala najmonumentalnija školska zgrada u Srbiji, izgrađena pod direktnim uticajem srednjeevropske arhitekture.

U periodu od 1898 do 1904 godine fimnazija je nosila naziv “Miloš Veliki”

Zgrada gimnazije u Kragujevcu proglašena je za kulturno dobro od velkikog znacaja 1979 god.

 

[Nina]

Zgrada okružnog suda

U najužoj gradskoj zoni Kragujevca, u srcu grada, nalazi se smeštena Zgrada okružnog suda i načelstva, tačnije Zgrada suda. Reč je o monumentalnoj građevini, razuđene osnove, koja se sastoji od prizemlja i sprata. Sagrađena je u periodu od 1902. do 1904. godine, prema projektu Nikole Nestorovića, jednog od najznačajnijih arhitekata u Srbiji kako toga vremena, tako i uopšte. Građena je kao reprezentativni objekat, sa nizom reljefnih, dekorativnih i arhitektonskih ukrasa i ornamenata na fasadama. Po svojim arhitektonskim i likovnim odlikama, ova zgrada se vezuje za evropska kretanja prve polovine prošlog veka i pripada evropskoj eklektici i bečkom secesionizmu.

Zgrada suda je zidana od čvrstog materijala, temelji su od čvrstog kamena, a zidovi od opeke. Na glavnoj fasadi je monumentalno stepenište sa velikim predvorjem tipičnim za javne građevine toga doba. Iznad centralne fasade je četvorostrana kupola sa ogradom od kovanog gvožđa. Dve figure, Pravda i Zakon su na krajevima krovnog venca. Prozori na prizemlju su završeni lučno, a na spratu arhitravno i nadvišeni trouglastim timpanonima.
Po svojoj koncepciji, funkcionalnosti prostora i dekorativnoj ornamentici ova građevina spada u red najznačajnijijh javnih građevina iz prve polovine XX veka u Srbiji.

 

[Nina]

Zar je moguce da nema ni jednog stanovnika Kragujevca da nam napise o jos nekim znamenitostima grada Kragujevca kojih ima puno

 

[Nina]

U dvorištu je još jedna značajna zgrada – prva srpska Skupština izgrađena 1859. Ne može da se uđe, a spolja ne deluje naročito reprezentativno. Ali ostanete otvorenih usta kad vam kažu da je, iako je prestonica 1841. preseljena u Beograd, parlament ovde nastavio da zaseda. Na jednoj takvoj sednici 1878. godine, Jovan Ristić, rođeni Kragujevčanin i veliki srpski diplomata, pročitao je odluku Berlinskog kongresa da Srbija postaje – samostalna država.

Zgrada stare Skupštine

Pogledajte prilog 1178361

Zgrada Stare skuštine u Kragujevcu smeštena je u porti Stare crkve i čini važan i neraskidiv deo ovog istorijski značajnog i jedinstvenog prostora. U vreme vladavine kneza Miloša, pre podizanja skupštinske zgrade, ovaj deo crkvenog dvorišta, služio je za održavanje govora i okupljanje velikaša.

Prva redovna skupština na ovom mestu je održana 1824. godine, nešto kasnije je podignuta drvena zgrada, koja je služila za održavanje skupštine, a tek 1859. godine, sagrađen je objekat, koji je bio najsličniji ovom današnjem. Na ovom mestu su 1878. godine, pročitane odluke Berlinskog kongresa, na kojem je Srbija dobila svoju nezavisnost.

Arhitektonski je veoma jednostavno rešena, bez ikakvih posebnih ornamenata i ukrasa. Osnova joj je pravougaona, sa dva reda stubova, koji dele unutrašnji prostor objekta. Zidovi su bili ukrašeni zastavama i grbovima, a na zapadnom delu je bila smeštena tribina. Zgrada je zidana po svim pravilima modernog evropskog građevinarstva. Izrađena je od opeke i maltera, sa naknadno dozidanim prostorijama na zapadnom delu. Krasi je dvoslivan krov od biber crepa. Zbog činjenice kada je i kako sagrađena, spada u red jedne od prvih zgrada u Srbiji, koja je nastala u duhu evropske arhitekture.

Godine 1880. zgradi je promenjena namena, izgled joj je značajno izmenjen i data je na korišćenje Vojno - tehničkom zavodu, nakon toga je u njoj bio smešten depo Narodnog muzeja Kragujevac dok poslednjih godina služi u reprezentativne svrhe.

 

[Nina]

Upravna zgrada bolnice

Upravna zgrada bolnice podignuta je u periodu između dva svetska rata, u eklektičnom duhu zasnovanom na principima akademizma.
Fasada je simetrično komponovana sa isturenim srednjim rizalitom, sa ulazom. Sastoji se iz suterena, visokog prizemlja i sprata. Fasade imaju skromnu dekoraciju, svedenu na naznačene pilastre, vence i okvire oko vrata.
Upravna zgrada bolnice je smeštena u okviru Kliničkog centra i u njoj je i dalje smeštena bolnička uprava.Ovaj spomenik kulture se svrstava među najznačajnije spomenike vezane za zdravstvo na teritoriji Kragujevca.

 

[Nina]

Teatar

Teatar u Kragujevcu koji je nosio ime Joakima Vujića, direktora prvog srpskog teatra osnovanog u Kragujevcu 1835. godine, izrastao je po svom repertoarskom izrazu i scenskom tretmanu u moderno savremeno pozorište.

Na sceni ovog pozorišta odnegovana je čitava plejada vrsnih umetnika koji su ostavili dubokog traga u istoriji pozorišne umetnosti zemlje: Ljuba Tadić, Mija Aleksić, Branislav Ciga Jerinić, Mileva Žikić, Budimir Buda Jeremić, Miodrag Marić, Rajko Stojadinović, Ljubomir Kovačević, Jovan Mišković Miško, Sava Baračkov, Gorica Popović, Ljubomir Ubavkić Pendula, Mirko Babić...

Hatišerifom od 1830. i 1833. godine Srbija dobija autonomiju i pravo da podiže kulturno-prosvetne i zdravstvene ustanove. Zahvaljujući činjenici da je Kragujevac u to vreme prestonica obnovljene Srbije u kome je Knez Miloš Obrenović podigao svoj dvor sa upravnim i administrativnim aparatom, u njemu se utemeljuju: Knjažesko-srbska Tipografija, Novine Serbske pod uredništvom Dimitrija Davidovića, Gimnazija (1833. godine), Knjažesko-srbski teatar (1835. godine), Knjažesko-srbska banda koju osniva Jožef Šlezinger, Liceum Knjažestva Serbskog (1838. godine), muzej, biblioteka, galerija slika, Sud kragujevački (1820. godine), bolnica, prva apoteka (1822. godine).

U Kragujevcu se prve pozorišne predstave pominju još 1825. godine. Pripremao ih je i izvodio učitelj Đorđe Evgenijević sa đacima. Prilikom svog dolaska u Kragujevac u njima je učestvovao i Joakim Vujić. On je došao na poziv Kneza Miloša u jesen 1834. godine i postavljen je za direktora Teatra sa zadatkom da organizuje rad pozorišta.

Knjažesko-srpski teatar smešten je u adaptiranim prostorijama tipografije i imao je binu, lože i parter. Repertoar Teatra činila su uglavnom dela Joakima Vujića, a glumački ansambl, pored Vujića koji je bio glavni glumac i reditelj, sačinjavali su mladi činovnici i đaci gimnazije.

Prve predstave održane su u vreme zasedanja Sretenjske skupštine od 2. do 4. februara 1835. godine, kada su prikazani Vujićevi komadi uz muziku koju je komponovao Jožef Šlezinger. Za tri dana izvedene su četiri predstave: Fernando i Jarika, La Peruz, Bedni stihotvorac i Begunac. Pozorišnu publiku sačinjavali su Knez sa porodicom, činovnici i pozvani gosti, kao i poslanici u vreme skupštinskih zasedanja.

Na Sretenje Gospodnje, petnaestog februara 1835. godine (2. februara, po starom kalendaru), u adaptiranim prostorijama kragujevačke Tiografije, prikazao je Joakim Vujić svoj pozorišni komad Fernando i Jarika, prema delu Karla Ekartshauzena.

Zgrada u kojoj je smešten Knjaževsko-srpski teatar izgrađena je 1928. godine.

Na Dan Teatra, svakog 15. februara, najeminentnijim srpskim piscima, glumcima, rediteljima, scenografima, kompozitorima, najstarije srpsko pozorište uručuje Statuetu “Joakim Vujić” (dodeljuje se za izuzetan doprinos razvoju pozorišne umetnosti u Srbiji) i Prsten sa likom Joakima Vujića (dodeljuje se za izuzetan doprinos razvoju Teatra i afirmaciji njegovog ugleda u zemlji i inostranstvu). Autor Statuete “Joakim Vujić” je Nikola Koka Janković (Kragujevac, 1926 – Beograd, 2017), akademski vajar i član SANU, Srpske akademije nauka i umetnosti.

Jedna od anegdotavezano za Teatar. Kada je Miloš Obrenović primetio da ne sviraju svi u orkestru, pozvao je Šlezingera da mu kaže „da je on platio sve da sviraju, a ne da sede“. Šlezinger je, kažu, morao da napravi par kompozicija u kojima – svi sviraju u isto vreme.

 

[Nina]

Još par znamenitosti u Kragujevcu

Železnička stanica

Zgrada železničke stanice u Kragujevcu je podignuta 1886. godine, u vreme gradnje železničke pruge Kragujevac-Lapovo. Građena je po projektu tipski sagrađenih zgrada na evropskoj železnici, po svim evropskim standardima i principima, od tvrdog materijala. Akademski je koncipirana i dekorisana ukrasima od opeke i ravnim malterisanim površinama, sa lučno zasvedenim prozorima i vratima, takođe izrađenim od opeke.

Kada je sagrađena, imala je prizemlje i sprat, koji je u zemljotresu tokom XX veka porušen.
Značajna je kao izuzetan primer solidno očuvanih građevina sa kraja XIX veka, ne samo u Kragujevcu, već i u čitavoj Srbiji.

 

[Nina]

Na spisku „Kragujevac, šta videti“, jos su Tržnica, koja se sada renovira, a koja je bila prva pokrivena pijaca u Evropi.


Pijaca

Zgrada gradske tržnice u Kragujevcu je izgrađena 1929. godine, kao jedna od prvih pokrivenih pijaca u Evropi.
Autor projekta u duhu ekliktičkih graditeljskih poduhvata je bio arhitekta Georgij Pavlovič Kovaljevski, iz Jelisavetgrada. Izrada projekta tržnice bila je poverena „Tehničkom birou braće Solarević” iz Beograda, izvođač radova bilo je preduzeće „Tuner i Vagner” iz Beograda, a nadzor je vršio gradski arhitekta Leonid Zaloga. Kamen temeljac položen je i osvećen 9. septembra 1928. godine, kada je i otpočela izgradnja, a završena novembra 1929. godine.

Zgrada zauzima centralno mesto na predviđenom prostoru Miloševog venca i predstavlja vredno arhitektonsko nasleđe predstavlja deo kako gradskog, tako i regionalnog i nacionalnog identiteta. Izgradnjom tržnice Kragujevac je dobio modernu i glavnu pijačnu zgradu „Centar”, koja i danas krasi centar grada i jedna je od retkih primera u Srbiji iz doba koje ukazuje na savremene evropske stilske uticaje.

 

[Nina]

Regentova kuća

Regentova kuća u Kragujevcu, nalazi se u ulici Kralja Petra I Karađorđevića, jedna je od retkih građevina sačuvanih iz perioda Prvog svetskog rata, kao podsetnik na značajne ličnosti koje su u njoj boravile i odluke koje su u njoj donošene.

U njoj je u periodu od 2. avgusta 1914. do 23. oktobra 1915. godine stanovao regent Aleksandar Karađorđević. Podignuta je 1887. godine, a njene kulturno-istorijske karakteristike, stilske odlike i monumentalna fasada čine je jednim od najznačajnijih objekata starog gradskog jezgra. U ovoj zgradi, preko puta Nove crkve, u periodu posle Drugog svetskog rata, radila je Gradska biblioteka.

 

[Nina]

Saborna crkva

Saborna crkva uspenja Presvete Bogorodice u Kragujevcu je prva crkva izrađena u vizantijsko-romanskom stilu u oslobođenoj Srbiji, prema projektu Andreje Andrejevića koji je bio prvi arhitekta koji je radio u Srbiji, a školovao se u inostranstvu.
12. jula 1869. godine maloletni knez Milan Obrenović, položio je temelj crkve. U periodu od 1872. - 1879. godine, nisu izvođeni nikakvi radovi. Na kraju 1879. godine, su se našla sredstva za nastavak gradnje. Izgradnja hrama je završena 1884.

 

[Nina]

Hotel „Zelengoru je jedan od najstarijih u Srbiji i datira još iz 1884.

Sa adruge strane, u „Balkanu“ će vas dočekati tipični kafanski svirači, koji na harmonici udaraju taktove pesama, ni manje ni više nego – „Smaka“. Rok grupe koja je potekla iz ovog grada.

 

[Nina]

Ovo je otprilike ono sto je zanimljivo da se vidi kao kulturna istorijska dobra, a ima dosta toga u gradu Kragujevcu
Nisam do sada bila u Kragujevcu ali ovo sto sam videla i procitala me je odusevilo i svakako cu kada posetim
ovaj grad da obidjem sva ta kulturna dobra i znamenitosti ..

 

[Konj_na_belom_princu]