Iluzija koja je ispropagirana nesrpskim Jugoslovenija

[Pumpaj Pumpanović Pumpanov]

Hajdemo razmotriti jedno interesantno pitanje. Uporedimo kako se komunistička Jugoslavija ophodila prema ne-Srbima, u odnosu na kraljevsku:

1. - u kralj. , Nijemci su uživali manjinska prava (izuzev u periodu konstituisanja države) i nije bilo incidenata, iako je u pitanju bila neprijateljska država

- u kom. njemačka nac. manjina je uništena u etničkom čišćenju genocidnih razmjera; velika većina je bila protjerana u Njemačku, i sva su im manjinska prava bila oduzeta isto kao što je i nepokretna svojina preoteta; Vojvodina i njeno multietničko društvo i sklad su zadobili teški udarac

2. - Mađari u kralj. nisu bili zlostavljani prilikom uključenja u novu državu, nije bilo progona njihove nac. manjine

- partizani su u osvetničkom žaru pred kraj i poslije rata pobili masu ljudi u Bačkoj, nedužnih

3. - Rumuni su uživali sva manjinska prava u kraljevini

- u komunizmu, došlo je do njihove velike asimilacije i kao nacionalna zajednica u državi gotovo su u potpunosti nestali; samo vojvođanski (banatski) Rumuni sa zaštićenim pravima, uveliko asimilovani, prvenstveno Vlasi istočne Srbije

4. - u Srijemu, hrvatska nac. zajednica je opstala u prvoj Jugoslaviji i bila vrlo uticajna

- u drugoj je došlo do postepenog odumiranja srpskih Hrvata u drugoj Jugoslaviji, koji započeo njihovim poratnim progonom (uglavnom su otišli u Hrvatsku) manjih razmjera

5. - poratni pokolji Albanaca na jugu (na Kosmetu i u Crnoj Gori) su u doba komunizma bili ništa manji od onih u prvoj jugoslovenskoj državi, ako preciziramo i okolnosti koje su se odvile pred kraj rata i pobunu Albanaca, bili su i itekako gori

6 - romska nac. manjina je prošla kroz asimilaciju i diskriminaciju znatno veću u doba komunizma, nego kraljevanja

7 - Jevreja više nije bilo u drugoj Jugoslaviji da bismo sad vršili poređenje sa prvom, ali su u prvoj, izuzev pred sam kraj, uživali sva prava

8 - sandžački Muslimani su uživali prava jednaka sa Srbima u prvoj državi i njihova elita je vladala i Sandžakom i Kosmetom; bili su dio vladajućih garnitura, nije bilo ama baš nikakve osvete za pojedine kolaboracije u doba ratne okupacije; ovo važi i za one sa crnogorske strane

- u ratu partizani su im lažno garantovali autonomiju i cjelovitost Sandžaka; poslije rata su ih pokušali asimilovati i tek kasnije im priznali nacionalnu posebnost

Tačno je da su ne-Srbi dobili teritorijalne autonomije u Srbiji; Albanci svoju na Kosovu i Metohiji (odakle su i protjerani Srbi i Crnogorci, tj. povratak protjeranih zabranjen), a multietničko stanovništvo je na sjeveru bilo zaštićeno zajedničkom autonomijom; ali iz ove perspektive, možemo pouzdano reći da su bili nezadovoljni eventualno pojedini pravoslavci južnoslovenskoga jezika na jugu, istoku i jugoistoku; a koji nisu imali izgrađeni srpski nacionalni identitet (Bugari su bili priznati tek u doba komunizma) i kome je osporavana svaka mogućnost da ne budu Srbi (ne može se ipak govoriti o makedonskom nacionalizmu).

 

[Mrkalj]

Hajdemo razmotriti ...

4. - u Srijemu, hrvatska nac. zajednica je opstala u prvoj Jugoslaviji i bila vrlo uticajna

- u drugoj je došlo do postepenog odumiranja srpskih Hrvata u drugoj Jugoslaviji, koji započeo njihovim poratnim progonom (uglavnom su otišli u Hrvatsku) manjih razmjera

Kad gledam ovu mapu Srema, baš mi se i ne čini da je hrvatska nacionalna zajednica odumrla. Doduše, u Srbiji su odumrli jer se ti ljudi nikada i nisu osećali Hrvatima. Prvi put su čuli za hrvatstvo nakon svehrvatskog katoličkog kongresa 1900-te. U suštini, jedino ih je pripadnost rimokatoličkoj crkvi razlikovala od pravoslavaca. Poznajem nekoliko Šokaca koji su poreklom iz sremskih sela i pričao sam sa njima otvoreno - niko im nikad nije nametao da se izjasne kao Srbi, ali oni se nikada nisu smatrali za Hrvate. Kaže jedna starija žena za sebe: "Samo ja sam krštena 'preko puta.'"

Bliže istini će biti da je hrvatstvo nametano u Sremu - dok se u istočnom nije primilo, u zapadnom Sremu je potpomognuto hrvatskim institucijama uspešno nametnuto.

PS. Svi su Sremci ekavci, tako da je nametanje ijekavskog naziva pokrajine "Srijem" još jedan dokaz strategije hrvatskog etatizma i hegemonije.

 

[Pumpaj Pumpanović Pumpanov]

Kad gledam ovu mapu Srěma, baš mi se i ne čini da je hrvatska nacionalna zajednica odumrla. Doduše, u Srbiji su odumrli jer se ti ljudi nikada i nisu osěćali Hrvatima. Prvi put su čuli za hrvatstvo nakon svehrvatskog katoličkog kongresa 1900-te. U suštini, jedino ih je pripadnost rimokatoličkoj crkvi razlikovala od pravoslavaca. Poznajem několiko Šokaca koji su porěklom iz srěmskih sela i pričao sam sa njima otvoreno - niko im nikad nije nametao da se izjasne kao Srbi, ali oni se nikada nisu smatrali za Hrvate. Kaže jedna starija žena za sebe: "Samo ja sam krštena 'preko puta.'"

Bliže istini će biti da je hrvatstvo nametano u Srěmu - dok se u istočnom nije primilo, u zapadnom Srěmu je potpomognuto hrvatskim institucijama uspěšno nametnuto.

Ne bih se složio da je zapad-istok u hrišćanstvu bio jedna jedina podjela u Srijemu na Hrvate i Srbe. Prema starijim popisima stanovništva, prije ujedinjenja, a koji su razlikovali te dvije 'grane jezika', u Hrvatskoj i Slavoniji je zaista bilo i Hrvata pravoslavne vjere. Bili su minorna pojava, toliko minorna da imaju samo jednog jedinog predstavnika (Svetozar Borojević), ali istorijska činjenica. Poznavao sam čak nekolicinu, ali uglavnom su to bili stari ljudi, čiji su potomci uglavnom prihvatali srpski nacionalni identitet. Porijeklo ovog fenomena (državnost i državno nasljeđe i uticaj, te jezik koji je administracija nametala u Srijemu, Kraljevstva Hrvatske i Slavonije) je sasvim druga riječ, ali on se ne može osporavati.

Uglavnom, slažemo se da je za sremske i bačke (vojvođanske) Hrvate bila vrlo korisna prva Jugoslavija, a pogubna prva. Istina, Šokci i Bunjevci su bili u Kraljevini uklopljeni u hrvatski nacionalni korpus, i to u to vrijeme bez otpora. S druge strane u komunističkoj bivšoj nam državi, postoje primjeri gušenja bunjevačke nacionalne svijesti i osporavanja postojanja Bunjevaca (prije toga uopšte nije bilo), te se i to može dodati na spisak.

Slična stvar bi se mogla reći i za crnogorske Hrvate, Bokelje. U monarhiji, oni su uspjeli očuvati svoj položaj, pa čak i stvoriti zajednicu '8 hrvatskih općina'; u komunističkoj državi došlo je do njihovog nestanka i rapidnog izumiranja, svođenja na jednu vrlo malu nacionalnu manjinu.

 

[Mrkalj]

Ne bih se složio da je zapad-istok u hrišćanstvu bio jedna jedina podjela u Srijemu na Hrvate i Srbe. Prema starijim popisima stanovništva, prije ujedinjenja, a koji su razlikovali te dvije 'grane jezika', u Hrvatskoj i Slavoniji je zaista bilo i Hrvata pravoslavne vjere. Bili su minorna pojava, toliko minorna da imaju samo jednog jedinog predstavnika (Svetozar Borojević), ali istorijska činjenica.

Jesi ti ozbiljan? Znaš li ti išta o porodici (i selu) Borojević?

Uglavnom, slažemo se da je za sremske i bačke (vojvođanske) Hrvate bila vrlo korisna prva Jugoslavija, a pogubna prva.

Izgleda da si neozbiljan.

 

[Pumpaj Pumpanović Pumpanov]

Jesi ti ozbiljan? Znaš li ti išta o porodici (i selu) Borojević?



Izgleda da si neozbiljan.

Ozbiljan sam. Mrkalje, o čemu je riječ?

 

[Konstantin Veliki]

Ozbiljan sam. Mrkalje, o čemu je riječ?

Dva puta pise prva Jugoslavija.

A kod drugog puta treba druga.

 

[Mrkalj]

Dva puta pise prva Jugoslavija.

A kod drugog puta treba druga.

Zaista ne znam šta je Slaven mislio, jer je činjenica da su Hrvati zahvaljujući politici zvocanja iz prve Jugoslavije izašli kao Banovina Hrvatska odnosno NDH, a iz druge kao međunarodno priznata Hrvatska. Jedina tvorevina u kojoj je Hrvatima bilo bolje po pitanju nacionalnih sloboda nego u obema Jugoslavijama je međunarodno priznata Hrvatska za vreme Tuđmana. U suštini, oni imaju desetovekovnu tradiciju zvocanja, pa im je sad došlo teško što nemaju kome... valjda zato trče u EU?

 

[Mrkalj]

Ozbiljan sam. Mrkalje, o čemu je riječ?

O tome da se savremeno shvatanje građanskih prava i sloboda ne može protezati na istorijsko poreklo naroda. Borojević, kao i Petar Preradović obojica su Srbi po narodnosti, a ono šta su po opredeljenju ne može opredeliti njihov jezik, njihove pretke ni njihove potomke.

Npr.

Poznata nemačka TV voditeljka Milena Preradović javno se izjašnjava kao Srpkinja.

Dakle, Borojević i Preradović su dvojica Srba ("of Serbian descent") čiji je jezik srpski i koji se u istorijskom kontekstu mogu smatrati samo pripadnicima srpskog naroda, dok njina opredeljenja mogu imati ulogu u političkom kontekstu njihovog vremena. Isto važi za Hasan-pašu Predojevića, rođenog kod Bileće kao Nikola Predojević. Tako je ministar Oliver Dulić u istorijskom smislu Bunjevac, iako se čas izjašnjava kao Srbin, čas kao Hrvat.

 

[osvetnik_zg]

jel itko za vas čuo za Stjepana Radića i sibinjskim žrtvama'

 

[Pumpaj Pumpanović Pumpanov]

O tome da se savremeno shvatanje građanskih prava i sloboda ne može protezati na istorijsko poreklo naroda. Borojević, kao i Petar Preradović obojica su Srbi po narodnosti, a ono šta su po opredeljenju ne može opredeliti njihov jezik, njihove pretke ni njihove potomke.

Npr.

Poznata nemačka TV voditeljka Milena Preradović javno se izjašnjava kao Srpkinja.

Dakle, Borojević i Preradović su dvojica Srba ("of Serbian descent") čiji je jezik srpski i koji se u istorijskom kontekstu mogu smatrati samo pripadnicima srpskog naroda, dok njina opredeljenja mogu imati ulogu u političkom kontekstu njihovog vremena. Isto važi za Hasan-pašu Predojevića, rođenog kod Bileće kao Nikola Predojević. Tako je ministar Oliver Dulić u istorijskom smislu Bunjevac, iako se čas izjašnjava kao Srbin, čas kao Hrvat.

Za Preradovića ne znam, ali Borojević prosto nije bio Srbin, već pravoslavni Hrvat.

Savić Marković Štedimlija je bio Srbin samo u svojoj mladosti. Zar je uopšte moguće takvu srbofobnu šovinističku kreaturu proglasiti Srbinom, samo zato što je tako bio rođen.

Porijeklo Borojevića je apsolutno nebitno u kontekst Svetozarovog nacionalnog izjašnjavanja. Isto je tako nebitno zapadno i romansko porijeklo srpskih rimokatoličkih porodica iz Pomorja - Pucića, Vojnovića i drugih, kada govorimo o njihovog srbinskoj narodnosti.

Sada, ako pričamo o popisima stanovništva i svijesti pojedinaca, kako možemo govoriti kao da je ona nebitna u kontekstu onoga što je upravo i tema?

 

[Pumpaj Pumpanović Pumpanov]

jel itko za vas čuo za Stjepana Radića i sibinjskim žrtvama'

Jesmo! Radić je preminuo jer je bio ranjen u jednoj skupštinskoj pucnjavi koja nije državnih sankcija razmjere; a nema Bleiburga, nema pokolja Hrvata na sve strane, nema UDBE koja Hrvate goni po zemaljskoj kugli dok ih ne ubije...

 

[Savo Vlahovac]

Jesmo! Radić je preminuo jer je bio ranjen u jednoj skupštinskoj pucnjavi koja nije državnih sankcija razmjere; a nema Bleiburga, nema pokolja Hrvata na sve strane, nema UDBE koja Hrvate goni po zemaljskoj kugli dok ih ne ubije...

Ti nalaziš da je to problem?

 

[Bastiani]

Evo me nasmeja Savo Vlahovac.

@Slaven 777, nije UDBA jurila Hrvate nego ustaške teroriste koji su podmetali bombe u bioskope, pokušavali da otruju vodovod, otimali avione, vršili prepade u ambasade i ubijali ambasadore. Takođe ubacivali naoružane terorističke grupe u zemlju.

Ja bih rekao da to ipak čini neku razliku.

A osim toga UDBA nije ubijala samo hrvatsku ekstremnu, nego i srpsku emigraciju, iako je ova bila kudikamo manje ekstremna i možda nije bila ekstremna uopšte.

 

[Savo Vlahovac]

Evo me nasmeja Savo Vlahovac.

@Slaven 777, nije UDBA jurila Hrvate nego ustaške teroriste koji su podmetali bombe u bioskope, pokušavali da otruju vodovod, otimali avione, vršili prepade u ambasade i ubijali ambasadore. Takođe ubacivali naoružane terorističke grupe u zemlju.

Ja bih rekao da to ipak čini neku razliku.

A osim toga UDBA nije ubijala samo hrvatsku ekstremnu, nego i srpsku emigraciju, iako je ova bila kudikamo manje ekstremna i možda nije bila ekstremna uopšte.

Ajde da se i ja s tobom jednom složim.

Naravno da nije ubijala Hrvate nego ustaše. Zna to Slaven samo se malo pravi. Likvidacije su se sprovodile po dva principa. Drugi je ovaj koji si ti naveo. Preventivno za sprečavanje ozbiljnih posledica koje ustaške paravojne formacije mogu da izazovu na teritoriji Jugoslavije. Prvi je izvršavanje smrtnih presuda. To je npr. Luburić. Njega je na smrtnu kaznu osudilo državno telo na čijem čelu je bio Tito.

Tito potpiše u vidu naredjenja, UDB izvrši.

Četnici stvarno nisu bili militantni pa nisu ni likvidirani. Jedini za koga ja znam je Dragiša Kašiković koji je planirao terorističke akcije i bio snabdeven eksplozivom. FBI je bez većih problema zažmurio na ovu akciju.

Provukao se samo Kavaja, ali on je bio plaćeni ubica CIA pa su ga štitili, i ako je gulio ćorku u SAD.

 

[Mrdaywalker]

Hajdemo razmotriti jedno interesantno pitanje. Uporedimo kako se komunistička Jugoslavija ophodila prema ne-Srbima, u odnosu na kraljevsku:

8 - sandžački Muslimani su uživali prava jednaka sa Srbima u prvoj državi i njihova elita je vladala i Sandžakom i Kosmetom; bili su dio vladajućih garnitura, nije bilo ama baš nikakve osvete za pojedine kolaboracije u doba ratne okupacije; ovo važi i za one sa crnogorske strane

- u ratu partizani su im lažno garantovali autonomiju i cjelovitost Sandžaka; poslije rata su ih pokušali asimilovati i tek kasnije im priznali nacionalnu posebnost

Jel mozes da objasnis o kakvoj kolaboraciji Sandzaklija u doba ratne okupacije pricas?

 

[Pumpaj Pumpanović Pumpanov]

Evo me nasmeja Savo Vlahovac.

@Slaven 777, nije UDBA jurila Hrvate nego ustaške teroriste koji su podmetali bombe u bioskope, pokušavali da otruju vodovod, otimali avione, vršili prepade u ambasade i ubijali ambasadore. Takođe ubacivali naoružane terorističke grupe u zemlju.

Ja bih rekao da to ipak čini neku razliku.

A osim toga UDBA nije ubijala samo hrvatsku ekstremnu, nego i srpsku emigraciju, iako je ova bila kudikamo manje ekstremna i možda nije bila ekstremna uopšte.

Tačno je. Ali, gonila je i one koji nisu krivi za konkretne razne zločine; koji su samo bili, domoljubi.

Tačno je i to, ali ovdje govorim o neSrbima u Jugoslaviji.

 

[Pumpaj Pumpanović Pumpanov]

Jel mozes da objasnis o kakvoj kolaboraciji Sandzaklija u doba ratne okupacije pricas?

U Sandžaku je bilo dosta ljudi islamske vjeroispovijesti i srpskoga jezika koji se nisu slagali, tj. složili sa pripajanjem tih osmanskih teritorija Srbiji i Crnoj Gori (u malo većoj mjeri ipak onoj prvoj); to su, normalno, primili tragično, u formi jedne kataklizme, slično se osjećajući kao Palestinci sa svojom 'katastrofom'. Ti ljudi su bili u vrijeme okupacije unajmljeni od strane okupatora kao lokalni funkcioneri, kolaboracionisti. Oni su se i okupili u Novom Pazaru i na jednom saboru proglasili odcjepljenje od Srbije i Crne Gore i prisajedinjenje Austro-ugarskoj monarhiji, odnosno Bosni i Hercegovini.

 

[Bajo Pivljanin]

Другим речима, нису се бунији Мујо и Хасо него аге и бегови (тј. бивши привилеговани који су изгубили привилегије, а не раја)? Бар ја тако схватам то објашњење (а нисам упућен у дешавања у бившем новопазарском цанџаку у то доба).

 

[Mrdaywalker]

U Sandžaku je bilo dosta ljudi islamske vjeroispovijesti i srpskoga jezika koji se nisu slagali, tj. složili sa pripajanjem tih osmanskih teritorija Srbiji i Crnoj Gori (u malo većoj mjeri ipak onoj prvoj); to su, normalno, primili tragično, u formi jedne kataklizme, slično se osjećajući kao Palestinci sa svojom 'katastrofom'. Ti ljudi su bili u vrijeme okupacije unajmljeni od strane okupatora kao lokalni funkcioneri, kolaboracionisti. Oni su se i okupili u Novom Pazaru i na jednom saboru proglasili odcjepljenje od Srbije i Crne Gore i prisajedinjenje Austro-ugarskoj monarhiji, odnosno Bosni i Hercegovini.

Vidim da pricas o vremenu iz kraljevine Jugoslavije,o tom saboru u Novom pazaru sad prvi put cujem ali znam za Sjenicku konferenciju 1917 dje su clanovi organizacije JMO (Jugoslovenska muslimanska organizacija) izrazili zelju za ujedinjenjem muslimana (Bosnjaka) sa obe strane drine.
Jedan od clanova JMO bio je i Mehmed Spaho,bosnjacki intelektualac iz Sarajeva a kasnije i ministar u Kraljevini SHS od 1921. do 1939.
Umro je pod nerazjasnjenim okolnostima,sumnja se da je otrovan.

 

[Pumpaj Pumpanović Pumpanov]

Vidim da pricas o vremenu iz kraljevine Jugoslavije,o tom saboru u Novom pazaru sad prvi put cujem ali znam za Sjenicku konferenciju 1917 dje su clanovi organizacije JMO (Jugoslovenska muslimanska organizacija) izrazili zelju za ujedinjenjem muslimana (Bosnjaka) sa obe strane drine.
Jedan od clanova JMO bio je i Mehmed Spaho,bosnjacki intelektualac iz Sarajeva a kasnije i ministar u Kraljevini SHS od 1921. do 1939.
Umro je pod nerazjasnjenim okolnostima,sumnja se da je otrovan.

Ne, JMO je bila osnovana tek 1919. godine...

 

[gost 226460]

Ne bih se složio da je zapad-istok u hrišćanstvu bio jedna jedina podjela u Srijemu na Hrvate i Srbe. Prema starijim popisima stanovništva, prije ujedinjenja, a koji su razlikovali te dvije 'grane jezika', u Hrvatskoj i Slavoniji je zaista bilo i Hrvata pravoslavne vjere. Bili su minorna pojava, toliko minorna da imaju samo jednog jedinog predstavnika (Svetozar Borojević), ali istorijska činjenica. Poznavao sam čak nekolicinu, ali uglavnom su to bili stari ljudi, čiji su potomci uglavnom prihvatali srpski nacionalni identitet. Porijeklo ovog fenomena (državnost i državno nasljeđe i uticaj, te jezik koji je administracija nametala u Srijemu, Kraljevstva Hrvatske i Slavonije) je sasvim druga riječ, ali on se ne može osporavati.

Uglavnom, slažemo se da je za sremske i bačke (vojvođanske) Hrvate bila vrlo korisna prva Jugoslavija, a pogubna prva. Istina, Šokci i Bunjevci su bili u Kraljevini uklopljeni u hrvatski nacionalni korpus, i to u to vrijeme bez otpora. S druge strane u komunističkoj bivšoj nam državi, postoje primjeri gušenja bunjevačke nacionalne svijesti i osporavanja postojanja Bunjevaca (prije toga uopšte nije bilo), te se i to može dodati na spisak.

Slična stvar bi se mogla reći i za crnogorske Hrvate, Bokelje. U monarhiji, oni su uspjeli očuvati svoj položaj, pa čak i stvoriti zajednicu '8 hrvatskih općina'; u komunističkoj državi došlo je do njihovog nestanka i rapidnog izumiranja, svođenja na jednu vrlo malu nacionalnu manjinu.

u etnickom smislu nikako nije mogao biti hrvat ,bio je srbin.

 

[svarozic]

Vidim da pricas o vremenu iz kraljevine Jugoslavije,o tom saboru u Novom pazaru sad prvi put cujem ali znam za Sjenicku konferenciju 1917 dje su clanovi organizacije JMO (Jugoslovenska muslimanska organizacija) izrazili zelju za ujedinjenjem muslimana (Bosnjaka) sa obe strane drine.
Jedan od clanova JMO bio je i Mehmed Spaho,bosnjacki intelektualac iz Sarajeva a kasnije i ministar u Kraljevini SHS od 1921. do 1939.
Umro je pod nerazjasnjenim okolnostima,sumnja se da je otrovan.

Jadni Spaho se u grobu prevrće kad čuje da je bio Bošnjak!
Šta li bi njegova familija, poročni poslanik Suljo rekao na to?

 

[Mrdaywalker]

Jadni Spaho se u grobu prevrće kad čuje da je bio Bošnjak!
Šta li bi njegova familija, poročni poslanik Suljo rekao na to?

Mehmed Spaho nema nista sa onim biciklistom iz Loznice Sulejmanom Spahom. Naprotiv, Mehmed Spaho bio je veliki intelektualac sa probosnjackim programom i ministar vlade kraljevine Jugoslavije sve do njegove misteriozne smrti.

Slicno se desilo i sa Dzemailom Bijedicem, prvi Bosnjak premijer komunisticke Jugoslovenske vlade i vjerovatni Titov naslednik koji je poginuo u navodnoj ''avionskoj nesreci''.

 

[Bastiani]

Није Џемаил, него Џемал Биједић. За њега самог не знам, али породица Биједић је из Херцеговине, беговског је порекла и одвајкада је неговала свест о српским коренима. Биједићи спадају у мали број муслимаснких породица који су се јасно изјашњавали као Срби муслимани.

А то да је Џемал Биједић био вероватни Титов наследник је смешна глупост.

 

[svarozic]

Mehmed Spaho nema nista sa onim biciklistom iz Loznice Sulejmanom Spahom. Naprotiv, Mehmed Spaho bio je veliki intelektualac sa probosnjackim programom i ministar vlade kraljevine Jugoslavije sve do njegove misteriozne smrti.

Slicno se desilo i sa Dzemailom Bijedicem, prvi Bosnjak premijer komunisticke Jugoslovenske vlade i vjerovatni Titov naslednik koji je poginuo u navodnoj ''avionskoj nesreci''.

Kako misliš Suljo nema veze sa Mehmedom, ja sam čuo da mu je on bratić!
Mehmed Spaho se izjašnjavao malo kao Srbin, malo kao Hrvat, u zavisnosti kakav je bio sa vlašću u Beogradu!

Da li ti ozbiljno pišeš ovo da je drug Džemo bio Bošnjak?! Pa on se izjašnjavao kao Srbin, to je opštepoznato! A ove tvoje teorije zavjere me posebno nasmijavaju!
Izvini, ne želim da te vrijeđam ali moram da te pitam:
Da li si ti normalan? Znaš li ti kad nastaje bošnjačka nacija?