Monoteizam
Aktivan član
- Poruka
- 1.159
Elektronska otmica (kapetan Ishak Al-Kuhdzijj)
Zaista planiranje za izvodjenje slozene operacije kao sto je ona koja se dogodila u Njujorku i Wasingtonu trazi dobro poznavanje savremene tehnologije koja se koristi u civilnim i vojnim avionima, dodajuci tome i obavestajnu podrsku koja je u mogucnosti da besprekorno poveze dogadjaje prije izvodjenja zlocina i medijski pokrije zlocine posle izvodjenja.
Americka vizija dogadjaja kaze da su to izvrsili ljudi koji se bave amaterskim pilotiranjem i avionima iz hobija i da su to ljudi koji su se vjezbali na upravljanju malih aviona sa jednim motorom, koji jos nisu bili zavrsili obuku i nisu dobili dozvole za upravljanje tim avionima, ne govoreci o ogromnim mlaznim civilnim avionima cija tezna dostize i do 200 tona, i koji iziskuju mnogo godina teske i slozene obuke da bi neko mogao da upravlja tim avionima kao pomocnik pilota takodje ne govoreci o potrebnom iskustvu da bi bio izabran za glavnog pilota. Doista ova verzija i ovo vidjenje ne mogu biti tacni.
OTMCARI I DOKAZI?!
Zaista se svi medijski izvestaji podudaraju u tome da nije bilo osposobljene osobe medju osumnjicenima za tako nesto ili da je neko od njh imao iskustvo u upravljanju tim dzinovskim avionima koji su upotrebljeni za napad na STC (Svjetski Trgovinski Centar) ili taj koji je udario u Pentagon ili taj koji je pao u Pensilvaniji sto dokazuje neuspjeh Americkih medija i stvarnih planera te akcije u povezivanju imena nekih mrtvih ljudi i imena profesionalnog pilota koji se nalazi ziv u svom stanu u Dzeddi (Saudjska Arabija) i koji je obavestio o kradji njegovog pasosa prije nekoliko godina kada se nalazio u Americi.
Prica o pronalasku nekih dokaza o umjesanosti ove grupe u obuci na ovakvim avionima i da su istrazitelje nasli video kasetu na kojoj se objasnjava upravljanje ovakvim avionima je neprihvatljiva, pa cak i da se radi o obuci za upravljanje obicnim automobilima. Prema tome koje mogao da upravlja tim avionima s tom preciznoscu do unapred odredjenih ciljeva? Da li su to piloti koji su se vec nalazili u avionu ili neko drugi?
Istorija svedoci da Amerkanci i Evropljani nisu nikada izvrsili ni jedan oblik samoubilackih akcija, pa cak ni u Holivudskim filmovima.
Neki izvestaji su optuzili pilote koji su se vec nalazili u avionu i upravljali tim avionima da su piloti iz Vijetnamskog rata, tj. da su oni posle 40 godina od zavrsetka tog rata i kada su dostigli prosecno preko pedeset godna izvrsili osvetu Americi i Americkom narodu.
Nemoguce je povjerovati u ovu optuzbu za 4 operacije tokom istog dana. Zasto potpuna sutnja? Posebno ako se obistini ova verzija dogadjaja i potvrdi da ovi piloti nisu kontaktirali kontrolu letenja na zemlji da bi im objasnli razloge izvrsenja ovakvih akcija.
ELEKTRONSKA OTMICA
Prema tome ispred nas nije ostala osim jedna mogucnost koja moze da razrijesi ovu veliku misteriju ili veliku laz zapadnih medija. A to je mogucnost programiranja sva cetiri aviona na zemlji prije njihovog polijetanja od strane strucnjaka za izradu aviona i njegovih slozenih uredjaja i sistema i programiranje preko kompjutera koji se nalaze u avionu i preko uredjaja za automatsko upravljanje i nekih specijalnih uredjaja sto dovodi do onesposobljavanje uticaja pilota(coveka) na avion i elektronsku otmicu aviona. Posle toga dolazi do preusmeravanja na odredjenoj visini ka cilju (Bliznakinje) do kojeg je programiran avionski kompijuter pomocu "Virus" ili na odredjenoj nadmorskoj visini u slucaju Pentagona.
Vidi:http://www.sweetliberty.org/issues/war/homerun.htm <HTTP: 64.4.30.250 cgi-bin linkrd?_lang="EN&lah=9a36d8eee704cd135c30d95b200bcd56&lat=1079448515&hm___action=http%3a%2f%2fwww%2esweetliberty%2eorg%2fissues%2fwar%2fhomerun%2ehtm">
Sredinom sedamdesetih Americka agencija za vojna istrazivanja je trazila od nekoliko kompanija specijalizovanih za proizvodnju elektronskih uredjaja nacin ili sredstvo na koji moze da se daljinski upravlja civilnim avionima i to prilikom otmice ili u slucaju nesrece i kvarova u letu.
Ove kompanije su uspostavile saradnju sa ovom agencijom za ugradnju skrivenih uredjaja u kompjutere koji se nalaze u avionu i koji su postali neizbjezni u upravljanju savremenim avionima. Vjeruje se da svi avioni proizvedeni u novije vrijeme u Americi imaju ove uredjaje, stvar koja je izazvala strah u nekim evropskim avio-kompanijama, a posebno njemackim i koje su utrosile milione dolara za zamjenu kompjuterskih uredjaja koji se nalaze u avionima americke proizvodnje lokalnom tehnologijom da bi izbjegli poigravanje sa njihovim avionima.
Zaista ova pretpostavka, a to je mogucnost elektronske otmice ovih aviona ima vise dokaza koji je podrzavaju, gledajuci na mjesto i nacin izvrsenja koji je prevazisao sve pretpostavke analiticara, a ne govoreci o ekspertima za aeronautiku i njena pitanja.
Nepobitna je cinjenica da je savremena nauka dostigla mnoge stvari koje su u proslosti bile u rubrici nemoguceg, kao slanje letelica u vasionu i njihovo besprekorno sletanje na planete, a zatim i njihov povratak na Zemlju, slanje kosmonauta u vasionu, navodjenje interkontinentalnih raketa da bi pogodile svoje ciljeve besprekorno ili na samo nekoliko centimetara od cilja.
AMERICKA SPIJUNSKA BESPILOTNA LETJLICA "KLOBAL HUK"
Postoje bespilotne letjelice koje se koriste za spijuniranje i koje manevrisu u vazduhu iznad bojnih polja i snimaju osetljiva i strateska mjesta i posle toga slijecu na mjesto odakle su i poletjele, i vozovi koji idu bez masinovodje, itd…
Od onoga u sta nema sumnje na osnovu svega sto je prethodilo da je nauka i tehnologija na Zapadu i u Americi posebno dostigla vrhunac. Zna se da su savremeni civilni i vojni avioni postali komadi savremene tehnologije i puni razlicitih mehanickih mozgova do tog stepena da je covek postao samo kontrolor ili programer kompjutera sa cinom pilota.
Ova cinjenica je ucinila neke Americke kompanije za proizvodnju aviona da ozbiljno prostudiraju mogucnost izrade putnickih aviona bez pilota. Ali ova ideja nije naisla na odobravanje od strane putnika zbog njihovog psihickog nezadovoljstva da stave svoje zivote na milost i nemilost tehnologiji. Prema tome smetnja nije bila tehnicke prirode nego psiholoske ove generacije ljudi. Postoji mogucnost promjene ovoga stanja u buducnosti sa razvitkom covjecije psihe prema tehnologiji.
BESPILOTNE LETJELICE
Ova tehnologija o kojoj pricamo sada ne da moze da se upotrebi na modernim avionima, nego je to moguce i na starijim tipovima aviona. Prije nekoliko godina Americka agencija za vazduhoplovnu bezbjednost "NTSB" je izradila dokumentarni film o probi, u kojoj se vidi stari Boing 707 koji je izradjen pedesetih godina kako uzlece sa jednog Americkog aerodroma u cijoj kabini su postavljene kamere i koje pokazuju da nema pilota u kabini. Posle toga taj avion leti nekoliko puta oko aerodroma i priprema se da sleti spustajuci tockove i pre nego da dotaknu tockovi pistu pokrece programer, koji sjedi u aerodromskoj prostoriji, upravljacku palicu napred, kako stoji u probnom planu obarajuci avion pored piste u kome se pojavljuje plamen. Ovdje se pitamo: ako je to bilo moguce sprovesti na avionima koji su proizvedeni pedesetih godina proslog vijeka, onda je to mnogo lakse sprovesti na modernim avionima koji su upotrebljeni u napadu na Ameriku.
Ovde hocu da stanem i potvrdim da postojanje ove tehnologije ne znaci neophodnu lahkocu upotrebe, nego zelim da zakljucim da je ona ogranicena na odredjene grupe i da obicni inzinjeri aviona ne mogu izvesti tako nesto, vec osobe koje su specijalizovane za izradu i programiranje avionskih uredjaja.
INCIDENT SA EGIPATSKIM AVIONOM
Napad na Njujork i Wasington nije prvi slucaj u kome se upotrebljava programiranje civilnih aviona od strane izvrsilaca. Ovaj napad je isplaniran prije dvije godine kada je izvrsena proba na Egipatskom Boingu 767 na letu od Njujorka do Kaira i kada se srusio u Atlanski okean oko pola sata poslije uzlijetanja. Posle toga su usledili kontradiktorni Americki izvestaji i jeftine medijske glasine. Ovaj dogadjaj je mogao da dovede do politicke krize izmedju dvije vlade, Americke i Egipatske.
Do danasnjeg dana rezultati istrage su jos nerazjasnjeni i zagonetni. I u ovom misterioznom slucaju nije dato ni jedno naucno ni logicno objasnjenje koje opravdava pad aviona, osim rijeci koje je izgovorio pilot a koje su protumacene kao znak da je pilot izvrsio samoubistvo.
Mada je izvjestaj tonskog snimka, koji je obelodanjen potvrdio da je pilot trazio pomoc od svog kolege kapetana Al-Habesija da izbave avion iz ove situacije u kojoj su padali ka okeanu. Njihovi napori su propali zato sto automatski pilot nije reagovo na iskljucenje i avion je nastavio da pada velikom brzinom sto je potaklo pilota da ugasi(iskljuci) motore pokusavajuci time da privremeno iskljuci struju u svim djelovima aviona misleci da ce to biti dovoljno za prekid struje u aparatima automatskog pilota, da bi kasnije ponovo ukljucio motore i zavaladao avionom. Medjutim, sudjeni cas je to sprijecio. Avion se srusio i ostavio mnogo vaznih pitanja, od kojih je najvaznije, zbog cega se tu nalazio veliki broj najboljih vojnih pilota-sinova Egipta, a na koja nismo nasli ubjedljive i zadovoljavajuce odgovore do danasnjeg dana.
Planeri akcija na Njujork i Wasington su izvukli sledece pouke iz pada Egipatskog aviona:
Prvo: Neophodno je da se onemoguci bilo kakva veza sa avionom;
Drugo: Brisanje bilo kojeg dokaza koji bi pomogao na rasvetljavanju pravih uzroka i to odvajanjem crnih kutija ili potpunum sakrivanjem kao sto se dogodilo u napadu na Ameriku i zadovoljavanje sa zvanicnim i medijskim izvestajima, uprkos njihovoj plitkosti i cinjenici da se ne baziraju ni na jednom naucnom ili logickom dokazu.
PROGRAMIRANJE AVIONA
Da bi smo pojasnili napad na STC, objektivno i jasno, moramo pojasniti nacin na koji se programiraju ovi avioni u normalnim uslovima od strane pilota prije pocetka leta.
Piloti programiraju avion prema planu letenja uz pomoc programa koji su unaprijed pripremljeni i nalaze se u navigacionom kompjuteru koji se naziva FMS i odmah poslije uzletanja ukljucuje automatskog pilota i povezuje ova dva sistema koja ostaju u takvom stanju do kraja leta. Tako uloga pilota biva svedena na kontrolu i uspostavljanje neophodnih veza sa kontrolom letenja i primanje uputstava u vezi bezbjednosti leta i modifikacije kursa s vremena na vreme prema zahtjevima kontrole letenja koja uobicajeno biva programiranjem navigacionog kompjutera(FMS).
To znaci da mozak koji upravlja letom u stvarnosti je navigacioni kompjuter(FMS), a upravljanje avionom desno, lijevo, gore, dole izvodi automatski pilot poslije dobijenog signala od FMS, ukljucujuci i rad motora, sve dok avion ne dodje do krajnje tacke, tada FMS daje signal pilotu da je nastupio trenutak za postepeno sletanje i tada pilot trazi dozvolu za sletanje od kontrole letenja, poslije dobijanja dozvole pritisne dugme za sletanje i tada FMS salje instrukcije automatskom pilotu koji smanjuje pogonske sile motora do minimuma da bi postepeno se spustao ka aerodromu. onda avion kruzi oko aerodroma prema utvrdjenom planu i na odredjenoj visini pocinje da slece na pistu pod komandom automatskog pilota i bez direktne intervencije covjeka.
PRETPOSTAVKA POSTOJANJA SKRIVENOG PROGRAMA
Ne mozemo iskljuciti mogucnost reprogramiranja navigacionog kompjutera(FMS), automatskog pilota i drugih elektronskih uredjaja tajno od strane lica koji su visoko osposobljeni u ovoj oblasti prije pocetka leta, na taj nacin da skriveni program pocinje da radi tokom mirnog leta i to obicno biva kada nastupi zavrsno kruzenje oko aerodroma, i u odredjenom trenutku koji je poznat ovim ekspertima, pocinje odbrojavanje za akciju cineci niz promena u komandnoj kabini pilota, pa se dogadja sljedece:
1- Prekid svih veza;
2- onemogucavanje pilota da utice na automatskog pilota jer je
prekidac(disconnect switch) ne ispravan;
3- Tastatura navigacionog kompjutera postaje neispravna;
Tada pocinje "elektronska otmica" usmeravanjem aviona ka unapred odredjenom cilju koji je odredjen u navigacionom kompijuteru pomocu "virusa" i spustanjem aviona na odredjenu visinu i tako postaju piloti potpuno onesposobljeni da ucine bilo sta, ne mogu da eliminisu automatskog pilota, niti da promjene kurs leta programiranjem navigacionog kompjutera i piloti nisu u mogucnosti da obavjeste kontrolu leta o stanju u kome se nalaze. Ovako avion postaje raketa "Kruz" koja je programirana da pogodi unapred zacrtani cilj. I tada uloga pilota biva da gledaju sta se dogadja, ni manje ni vise od toga!
Napad koji se dogodio 11-og septembra na Njujork i Wasington je potvrdio, nedajuci prostora nikakvim sumnjama da to djelo ne moze biti djelo pojedinaca kojima je letelje hobi, ili onih koji su imali nekoliko sati obuke na simulatorima za letenje, nego je to djelo ljudi koji imaju dugo iskustvo u ovoj oblasti i koji mogu vrhunski precizno da programiraju te avione vojnim metodama u kojima se vodilo racuna o obmani kontrole leta, pilota, pa cak i sistema za protiv-vazdusnu odbranu i brisanje bilo kakvih dokaza koji bi mogli ukazati na zlocin.
Odabir jutra za ovaj napad daje planerima dovoljno vremena za promenu na uredjajima aviona u noci koja je prethodila napadu, jer su avioni pristigli na aerodrome u noci prije napada, jer se ne dozvoljavaju nocni letovi na velikim americkim aerodromima i mora se sacekati jutro.
LET BROJ 11
Uzleteo je avion "Amerika Airlines-a", let broj 11 sa aerodroma u Bostonu ka Kaliforniji i posle kratkog perioda pocinje avion da skrece sa predvidjenog kursa i u isto vreme presjecene su sve veze sa kontrolom leta i avion se usmerava ka Njujorku bez davanja ikakvog signala preko radara aviona (transpondera) da je avion otet. Ta stvar je ucinila centar za kontrolu leta da misli da je doslo do iznenadnog kvara na generatorima za proizvodnju struje, sto dovodi do prekida svih veza, prema izvestajima Americkih novina i prema intervju sa kontrolom leta toga dana.
Avion pod brojem 11 je nastavio u svom letu ka Njujorku postepeno se spustajuci, onda je kontrolor leta obavestio sve avione koji su se nalazili u vazdusnom prostoru Njujorka prema poznatim instrukcijama koje se slede u ovakvim situacijama, da se udalje kako bi se omogucilo avionu pod brojem 11 da sleti na medjunarodni aerodrom u Njujorku "Dzon Kenedi" i nije obavjestio bezbjednosne sluzbe ni Americku protiv vazdusnu odbranu o bilo kakvoj otmici, jer nije dobio nikakav znak da je avion otet.
I kada je avion pod brojem 11 pristigao u vazdusni prostor Njujorka i na relativno maloj visini i zbog kvara na radaru aviona (transponderu), koji uobicajeno daje informacije radaru kontrole leta o cjelokupnom letu, kao sto je broj leta, visina na kojoj leti avion, kurs aviona i ostalo. Da bi se ova slika i ove informacije pretvorile u tacku koja se krece izmedju svih tih aviona i to cini kontolora leta da se trudi da je ne izgubi kada dodje na ovako male visine i kada se ova tacka mesa sa visokim zgradama koje se nalaze oko aerodroma iznad kojih je letio avion.
I u ovim trenucima kod pristizanja aviona na letu broj 11 iznad grada, gubi se tacka sa ekrana radara kao sto je i ocekivao kontrolor leta i avion je predat kontroli leta na Njujorskom aerodromu da bi oni pratili avion sa dvogledom koji se obicno nalazi na tornju aerodromske kontrole leta i da bi se omogucilo avionu da prinudno sleti na aerodrom. I niko nije ni pomislio da se avion uputio ka STC. Niko nije ni znao da je avion udario o sjevernu zgradu STC-a, osim posle udara drugog aviona koji je pracen i prenosen direktno preko televijziskih kanala i stanica koje su snimale prvi toranj kako gori. Analiticari i reporteri uporno ponavljaju da neznaju sta je pravi uzrok tog ogromnog pozara, da li je to zbog bombe koja je eksplodirala unutar zgrade ili je to mozda zato sto se neki mali avion ili helikopter obrusio na zgradu ili je zbog aviona koji neprekidno krstari iznad Njujorka. A sto se tice posade unesrecenog aviona situacija je bila neuobicajena, ali nije bila opasna do posljednjih trenutaka. Odstupanje aviona sa kursa i upucivanje ka Njujorku je bilo nesto neobicno i zbog toga su piloti pokusali da izbegnu to reprogramiranjem navigacionog kompijutera(FMS), ali se veruje da je tastatura bila neispravna, i od ocekivanih stvari u ovakvim situacijama je da pilot pokusa da iskljuci automatskog pilota preko prekidaca (Auto pilot Disconnect Switch) da bi rucno upravljao avionom, a ako i to neuspje on ce pribjeci rjesavanju problema tako sto ce prekinuti dotok struje automatskom pilotu povlaceci prekidac koji se naziva (Pilot Circuit Braker Auto) leta na zemlji da bi im se signaliziralo sta se dogadja, cak nije ni postojala mogucnost da se posalje specijalni signal koji se salje u ovakvim situacijama preko radara (transpondera) koji ukljucuje zvono za uzbunu u centru za kontrolu leta koji ukazuje na mogucnost otmice, prekida veza ili na neku drugu vanrednu situaciju.
ULOGA VOJNIH VAZDUHOPLOVNIH SNAGA
Ovde se covjek zapita o ulozi Americkih vojnih vazduhoplovnih snaga o razlozima oklevanja i kolebanja u zastiti vazdusnog prostora od bilo koje opasnosti koja moze da zadesi drzavu. A istina je da te snage nemaju nikakvu ulogu u uobicajenim i svakodnevnim situacijama koje se desavaju u Americkom vazdusnom prostoru zbog nepostojanja razloga koji bi ucinili te snage da reaguju. S obzirom strukturu koja vlada sistemom kontrole Americkog vazdusnog prostora i koja je podjeljena pod imenom (Flight Information Region, FIR) da bi pokrila mrezu radara u svim americkim drzavama i nemoguce je kruziti u Americkom vazdusnom prostoru, a da to ne bude praceno od strane radara koji su rasprostranjeni po citavoj teritoriji SAD-a.
Ali ovo neznaci da ce se odmah oboriti bilo koji avion koji skrene sa kursa, a pogotovo ne civilni avion pun putnika, nego postoji precizna koordinacija izmedju vojne i civilne kontrole leta da bi se izbjegle ovakve greske samo iznad vojnih i strateskih tacaka. Cak i u ovakvim i najkriticnijim situacijama sistemi kontrole vadusnog prostora odredjuju slanje borbenih lovaca da bi presreli te aviona i kasnije uspostavili vezu sa njima i opomenuli ih preko medjunarodnih talasa koji su odredjeni za takve situacije posle koje slijedi primoravanje na sletanje na jedan od najblizih aerodroma da bi se preduzele zakonske mjere protiv posade toga aviona, kao sto je to bio slucaj sa americkim vojnim avionom u kineskom vazdusnom prostoru koji je primoran na sletanje, a kasnije je usledila zaplijena aviona i posade. Ali se sve ovo promjenilo nakon 11-og septembra i izdata je naredba da se obori bilo koji avion koji se odmah ne pokori novim zakonima i odbija da odmah sleti na najblizi aerodrom.(Sto znaci da novi 11. septembar nije moguc prema novim zakonima i naredbama, jer slijedi obaranje aviona, a cime nas plase s vremena na vreme zvanicnici americke administracije!!!)
PRVI UDAR
Prema tome stanje koje je bilo prije prvog udara je sljedece:
Postoji avion koji je u neobicnoj situaciji i treba omoguciti i osigurati sve vrste pomoci da bi avion bezbjedno sletio.A sto se tice posade aviona i stanje u kome se nalaze je sljedece:
Postoji cudesan elektronski kvar na automatskom pilotu i kompjuteru, ali avion jos uvjek bezbjedno leti i daleko od bilo kakve trenutne opasnosti koja zahtjeva preduzimanje vanrednih mjera i piloti neprestano pokusavaju da rijese problem.
Kada je avion pristigao iznad Njujorka i spustio se na relativno male visine, nebo je bilo vedro i vidljivost dobra i mogle su se jasno videti visoke Njujorske zgrade i do ovoga trenutka nije bilo nista sto bi moglo da ukaze da ce se avion obrusiti na STC.
I kod brzog pregleda snimka koji je uzet pri prvom udaru vidimo da je avion letio neuobicajeno velikom brzinom za ovako male visine, a koja obicno biva upola ove brzine. Ovo je potvrdilo nekoliko svjedoka i onih koji su snimali prvi udar, a koji su pre toga snimali Njujork. I kada su culi vrlo jak zvuk motora aviona sto je podstreklo njihovu radoznalost i doprinjelo da snime taj avion koji se kasnije obrusio na gornji dio zgrade.
Ne vjerujem da je posada aviona znala da ce njihov avion udariti u STC i ako su zasigurno znali da leti u pravcu STC-a, zato sto oni prethodno nisu znali visinu tih zgrada i zbog teskoce odredjivanja sa daljine. Takodje nije neophodno da je avion u tim trenucima bio na nivou visine zgrada, sta vise onaj ko analizira snimak vidjece da je prednji dio aviona bio u polozaju slicnom onome kada avion postepeno slijece i nije bio u horizontalnom polozaju kada obicno prvi dio aviona biva uzdignut.
To je sasvim u suprotnosti sa onim sto je bilo sa avionom koji je udario u juzni dio STC-a. Taj avion vidi rasplamsan pozar u sjevernoj zgradi. Piloti u prvom avionu nisu mogli ni pomisliti da ce se njihov avion obrusiti na STC sve do posljednjeg trenutka ili bi pokusali da ugase jedan od motora barem na nekoliko sekundi, prema najmanjim procjenama, sto bi dovelo do skretanja aviona pri razlicitom pogonu motora, ali zbog njihovog ubjedjenja da se nece nista lose dogoditi do poslednjeg trenutka i zbog zestokih pritisaka za iznalazenje rjesenja za ovu situaciju koju su prezivljavali od trenutka skretanja aviona sa kursa do ulaska u vazdusni prostor Njujorka, tornjevi STC-a nisu bili nesto sto privlaci njihovu paznju, osim u posljednjem trenutku, ali je tad je vec bilo kasno da ucine bilo sta. Nijedan pilot na svijetu nema obuku za situacije kao sto je ova, a kako ce je i imati kada se nikada prije toga nesto slicno nije ni dogodilo!
DRUGI UDAR
Sto se tice drugog aviona broj 175, a koji je udario u juzni dio STC-a situacija je bila slijedeca:
Dim je izlazio i dizao se iznad STC-a i bio jasan i vidljiv i iz daleka, sto ukazuje da je avion bio programiran veoma lukavo i vojnim metodama da bi obmanuo pilote, sto dodatno potvrdjuje mogucnost ranijeg programiranja. ono sto skrece paznju je da je drugi avion prije nego sto se obrusio na STC ucinio cudan manevar, a to se odigralo na sljedeci nacin:
Avion je letio paralelno sa STC-om, a ne direktno ka STC-u i onda je naglo zaokrenuo lijevo i visina je bila mnogo manja u odnosu na prvi avion i u istom polozaju, kao da je onaj koji je stavio ovaj scenario znao ako ostavi da avion direktno leti ka STC-u, a dim se jasno vidi da izlazi iz prvog tornja to bi moglo da izazove strah kod pilota sto bi moglo da ih navede da iskljuce jedan od motora ili mozda cak da iskljuce oba motora i zrtvuju avion sa svim putnicima da bi izbegli STC i pogibiju ogromnog broja nevinih zrtava, koji je bio iznad svih ocekivanja. Izbegavanje gusto naseljenih mjesta je poznato u pilotstvu kao eticko pravilo sluzbe i to je prva lekcija koju uzima pilot prije prvog samostalnog leta. Pilotu se kaze, ako se slucajno nadje u situaciji u kojoj zna da ce se avion srusiti onda mu humanost naredjuje izbegavanje grada ili naseljenih mjesta. Ovo je uradila posada francuskog aviona "Konkord", kada je avion uzleteo sa pariskog aerodroma u kome se vidio plamen i oni su kasnije sleteli na njivu.
NAPAD NA PENTAGON
Napad na Pentagon je bio isplaniran vojnicki u punom smislu te rijeci. Avion je letio daleko od Pentagona da bi kontrolori odbacili bilo kakvu sumnju da se tamo dogadaja nesto sumnjivo, a koji kako se prica, prate svaku malu i veliku stvar iznad Pentagona. onda je avion krenuo najvecom mogucom brzinom i okrenuo se za 270 stepeni i za nekoliko trenutaka se obrusio na Pentagon nedajuci vremena protuvazdusnoj odbrani da prepozna cilj, da bi kasnije mogla da koordinira sa vojnim zapovednistvom kako da postupi sa civilnim avionom koji leti velikom brzinom prema njima.
Zaista je veoma teska odluka da se naredi obaranje sopstvenog civilnog aviona, a koji na sebi ima toliki broj nevinih ljudi, a pogotovo u normalnim uslovima koji nezahtevaju brzu odluku koja moze da bude pogresna, ovo je izjavio Americki potprijesednik Dik Cejni kada je naredio da se obori bilo koji avion koji leti prema Wasingtonu i rekao je da je to bila najteza odluka u njegovom zivotu, a to se odnosilo na cetvrti avion ako udje u vazdusni prostor iznad Bjele Kuce. Vjeruje se da je to naredjenje dovelo do obaranja aviona u polja Pensilvanije, s tim da je pad toga aviona pruzrokovao veliko udubljenje(krater) koje je je napravilo tijelo i krila aviona i to potvrdjuje da je avion udario o zemlju sa prvobitnom tonazom, a ne u malim dijelovima koji bi nastali uslijed pogodka rakete koja je navodno ispaljena sa vojnog aviona. Vrlo je moguce da je ovaj avion bio kao rezerva ili avion s kojim se htjela dokazati navodna otmica od strane obicnih ljudi, svadja u kabini pilota i posle toga pad aviona sa svim detaljima koji su objavljeni u americkim medijima, ali su zaboravili da nije bilo nikakve veze sa ovim avionima i da crne kutije nisu pronadjene. Pa vidimo da je razgovor jednog od putnika sa njegovom zenom ili nekim njegovim rodjakom preko mobilnog telefona izmisljen, jer je poznato da mobilni telefon ne radi na toj visini zbog specijalnih vibracija i da je namenjen samo za upotrebu iznad povrsine zemlje!
Postoji jos mnogo zbunjujucih pitanja na koja jos nije odgovoreno i ne zna se da li cemo ikada dobiti odgovore na njih? Ali se zasigurno zna da su mnoga pitanja sakrivena od americkog naroda!!!!
http://www.islamonline.net/arabic/science/.../Article3.shtml <HTTP: 64.4.30.250 cgi-bin linkrd?_lang="EN&lah=97a1b982b1e4bafe0a13bdd06ce97bd1&lat=1079448515&hm___action=http%3a%2f%2fwww%2eislamonline%2enet%2farabic%2fscience%2f2002%2f01%2fArticle3%2eshtml">
ZAVRSENO JE UZ ZAHVALU BOGU!
http://www.islambosna.ba/modules.php?op=mo...rtid=534&page=1
Zaista planiranje za izvodjenje slozene operacije kao sto je ona koja se dogodila u Njujorku i Wasingtonu trazi dobro poznavanje savremene tehnologije koja se koristi u civilnim i vojnim avionima, dodajuci tome i obavestajnu podrsku koja je u mogucnosti da besprekorno poveze dogadjaje prije izvodjenja zlocina i medijski pokrije zlocine posle izvodjenja.
Americka vizija dogadjaja kaze da su to izvrsili ljudi koji se bave amaterskim pilotiranjem i avionima iz hobija i da su to ljudi koji su se vjezbali na upravljanju malih aviona sa jednim motorom, koji jos nisu bili zavrsili obuku i nisu dobili dozvole za upravljanje tim avionima, ne govoreci o ogromnim mlaznim civilnim avionima cija tezna dostize i do 200 tona, i koji iziskuju mnogo godina teske i slozene obuke da bi neko mogao da upravlja tim avionima kao pomocnik pilota takodje ne govoreci o potrebnom iskustvu da bi bio izabran za glavnog pilota. Doista ova verzija i ovo vidjenje ne mogu biti tacni.
OTMCARI I DOKAZI?!
Zaista se svi medijski izvestaji podudaraju u tome da nije bilo osposobljene osobe medju osumnjicenima za tako nesto ili da je neko od njh imao iskustvo u upravljanju tim dzinovskim avionima koji su upotrebljeni za napad na STC (Svjetski Trgovinski Centar) ili taj koji je udario u Pentagon ili taj koji je pao u Pensilvaniji sto dokazuje neuspjeh Americkih medija i stvarnih planera te akcije u povezivanju imena nekih mrtvih ljudi i imena profesionalnog pilota koji se nalazi ziv u svom stanu u Dzeddi (Saudjska Arabija) i koji je obavestio o kradji njegovog pasosa prije nekoliko godina kada se nalazio u Americi.
Prica o pronalasku nekih dokaza o umjesanosti ove grupe u obuci na ovakvim avionima i da su istrazitelje nasli video kasetu na kojoj se objasnjava upravljanje ovakvim avionima je neprihvatljiva, pa cak i da se radi o obuci za upravljanje obicnim automobilima. Prema tome koje mogao da upravlja tim avionima s tom preciznoscu do unapred odredjenih ciljeva? Da li su to piloti koji su se vec nalazili u avionu ili neko drugi?
Istorija svedoci da Amerkanci i Evropljani nisu nikada izvrsili ni jedan oblik samoubilackih akcija, pa cak ni u Holivudskim filmovima.
Neki izvestaji su optuzili pilote koji su se vec nalazili u avionu i upravljali tim avionima da su piloti iz Vijetnamskog rata, tj. da su oni posle 40 godina od zavrsetka tog rata i kada su dostigli prosecno preko pedeset godna izvrsili osvetu Americi i Americkom narodu.
Nemoguce je povjerovati u ovu optuzbu za 4 operacije tokom istog dana. Zasto potpuna sutnja? Posebno ako se obistini ova verzija dogadjaja i potvrdi da ovi piloti nisu kontaktirali kontrolu letenja na zemlji da bi im objasnli razloge izvrsenja ovakvih akcija.
ELEKTRONSKA OTMICA
Prema tome ispred nas nije ostala osim jedna mogucnost koja moze da razrijesi ovu veliku misteriju ili veliku laz zapadnih medija. A to je mogucnost programiranja sva cetiri aviona na zemlji prije njihovog polijetanja od strane strucnjaka za izradu aviona i njegovih slozenih uredjaja i sistema i programiranje preko kompjutera koji se nalaze u avionu i preko uredjaja za automatsko upravljanje i nekih specijalnih uredjaja sto dovodi do onesposobljavanje uticaja pilota(coveka) na avion i elektronsku otmicu aviona. Posle toga dolazi do preusmeravanja na odredjenoj visini ka cilju (Bliznakinje) do kojeg je programiran avionski kompijuter pomocu "Virus" ili na odredjenoj nadmorskoj visini u slucaju Pentagona.
Vidi:http://www.sweetliberty.org/issues/war/homerun.htm <HTTP: 64.4.30.250 cgi-bin linkrd?_lang="EN&lah=9a36d8eee704cd135c30d95b200bcd56&lat=1079448515&hm___action=http%3a%2f%2fwww%2esweetliberty%2eorg%2fissues%2fwar%2fhomerun%2ehtm">
Sredinom sedamdesetih Americka agencija za vojna istrazivanja je trazila od nekoliko kompanija specijalizovanih za proizvodnju elektronskih uredjaja nacin ili sredstvo na koji moze da se daljinski upravlja civilnim avionima i to prilikom otmice ili u slucaju nesrece i kvarova u letu.
Ove kompanije su uspostavile saradnju sa ovom agencijom za ugradnju skrivenih uredjaja u kompjutere koji se nalaze u avionu i koji su postali neizbjezni u upravljanju savremenim avionima. Vjeruje se da svi avioni proizvedeni u novije vrijeme u Americi imaju ove uredjaje, stvar koja je izazvala strah u nekim evropskim avio-kompanijama, a posebno njemackim i koje su utrosile milione dolara za zamjenu kompjuterskih uredjaja koji se nalaze u avionima americke proizvodnje lokalnom tehnologijom da bi izbjegli poigravanje sa njihovim avionima.
Zaista ova pretpostavka, a to je mogucnost elektronske otmice ovih aviona ima vise dokaza koji je podrzavaju, gledajuci na mjesto i nacin izvrsenja koji je prevazisao sve pretpostavke analiticara, a ne govoreci o ekspertima za aeronautiku i njena pitanja.
Nepobitna je cinjenica da je savremena nauka dostigla mnoge stvari koje su u proslosti bile u rubrici nemoguceg, kao slanje letelica u vasionu i njihovo besprekorno sletanje na planete, a zatim i njihov povratak na Zemlju, slanje kosmonauta u vasionu, navodjenje interkontinentalnih raketa da bi pogodile svoje ciljeve besprekorno ili na samo nekoliko centimetara od cilja.
AMERICKA SPIJUNSKA BESPILOTNA LETJLICA "KLOBAL HUK"
Postoje bespilotne letjelice koje se koriste za spijuniranje i koje manevrisu u vazduhu iznad bojnih polja i snimaju osetljiva i strateska mjesta i posle toga slijecu na mjesto odakle su i poletjele, i vozovi koji idu bez masinovodje, itd…
Od onoga u sta nema sumnje na osnovu svega sto je prethodilo da je nauka i tehnologija na Zapadu i u Americi posebno dostigla vrhunac. Zna se da su savremeni civilni i vojni avioni postali komadi savremene tehnologije i puni razlicitih mehanickih mozgova do tog stepena da je covek postao samo kontrolor ili programer kompjutera sa cinom pilota.
Ova cinjenica je ucinila neke Americke kompanije za proizvodnju aviona da ozbiljno prostudiraju mogucnost izrade putnickih aviona bez pilota. Ali ova ideja nije naisla na odobravanje od strane putnika zbog njihovog psihickog nezadovoljstva da stave svoje zivote na milost i nemilost tehnologiji. Prema tome smetnja nije bila tehnicke prirode nego psiholoske ove generacije ljudi. Postoji mogucnost promjene ovoga stanja u buducnosti sa razvitkom covjecije psihe prema tehnologiji.
BESPILOTNE LETJELICE
Ova tehnologija o kojoj pricamo sada ne da moze da se upotrebi na modernim avionima, nego je to moguce i na starijim tipovima aviona. Prije nekoliko godina Americka agencija za vazduhoplovnu bezbjednost "NTSB" je izradila dokumentarni film o probi, u kojoj se vidi stari Boing 707 koji je izradjen pedesetih godina kako uzlece sa jednog Americkog aerodroma u cijoj kabini su postavljene kamere i koje pokazuju da nema pilota u kabini. Posle toga taj avion leti nekoliko puta oko aerodroma i priprema se da sleti spustajuci tockove i pre nego da dotaknu tockovi pistu pokrece programer, koji sjedi u aerodromskoj prostoriji, upravljacku palicu napred, kako stoji u probnom planu obarajuci avion pored piste u kome se pojavljuje plamen. Ovdje se pitamo: ako je to bilo moguce sprovesti na avionima koji su proizvedeni pedesetih godina proslog vijeka, onda je to mnogo lakse sprovesti na modernim avionima koji su upotrebljeni u napadu na Ameriku.
Ovde hocu da stanem i potvrdim da postojanje ove tehnologije ne znaci neophodnu lahkocu upotrebe, nego zelim da zakljucim da je ona ogranicena na odredjene grupe i da obicni inzinjeri aviona ne mogu izvesti tako nesto, vec osobe koje su specijalizovane za izradu i programiranje avionskih uredjaja.
INCIDENT SA EGIPATSKIM AVIONOM
Napad na Njujork i Wasington nije prvi slucaj u kome se upotrebljava programiranje civilnih aviona od strane izvrsilaca. Ovaj napad je isplaniran prije dvije godine kada je izvrsena proba na Egipatskom Boingu 767 na letu od Njujorka do Kaira i kada se srusio u Atlanski okean oko pola sata poslije uzlijetanja. Posle toga su usledili kontradiktorni Americki izvestaji i jeftine medijske glasine. Ovaj dogadjaj je mogao da dovede do politicke krize izmedju dvije vlade, Americke i Egipatske.
Do danasnjeg dana rezultati istrage su jos nerazjasnjeni i zagonetni. I u ovom misterioznom slucaju nije dato ni jedno naucno ni logicno objasnjenje koje opravdava pad aviona, osim rijeci koje je izgovorio pilot a koje su protumacene kao znak da je pilot izvrsio samoubistvo.
Mada je izvjestaj tonskog snimka, koji je obelodanjen potvrdio da je pilot trazio pomoc od svog kolege kapetana Al-Habesija da izbave avion iz ove situacije u kojoj su padali ka okeanu. Njihovi napori su propali zato sto automatski pilot nije reagovo na iskljucenje i avion je nastavio da pada velikom brzinom sto je potaklo pilota da ugasi(iskljuci) motore pokusavajuci time da privremeno iskljuci struju u svim djelovima aviona misleci da ce to biti dovoljno za prekid struje u aparatima automatskog pilota, da bi kasnije ponovo ukljucio motore i zavaladao avionom. Medjutim, sudjeni cas je to sprijecio. Avion se srusio i ostavio mnogo vaznih pitanja, od kojih je najvaznije, zbog cega se tu nalazio veliki broj najboljih vojnih pilota-sinova Egipta, a na koja nismo nasli ubjedljive i zadovoljavajuce odgovore do danasnjeg dana.
Planeri akcija na Njujork i Wasington su izvukli sledece pouke iz pada Egipatskog aviona:
Prvo: Neophodno je da se onemoguci bilo kakva veza sa avionom;
Drugo: Brisanje bilo kojeg dokaza koji bi pomogao na rasvetljavanju pravih uzroka i to odvajanjem crnih kutija ili potpunum sakrivanjem kao sto se dogodilo u napadu na Ameriku i zadovoljavanje sa zvanicnim i medijskim izvestajima, uprkos njihovoj plitkosti i cinjenici da se ne baziraju ni na jednom naucnom ili logickom dokazu.
PROGRAMIRANJE AVIONA
Da bi smo pojasnili napad na STC, objektivno i jasno, moramo pojasniti nacin na koji se programiraju ovi avioni u normalnim uslovima od strane pilota prije pocetka leta.
Piloti programiraju avion prema planu letenja uz pomoc programa koji su unaprijed pripremljeni i nalaze se u navigacionom kompjuteru koji se naziva FMS i odmah poslije uzletanja ukljucuje automatskog pilota i povezuje ova dva sistema koja ostaju u takvom stanju do kraja leta. Tako uloga pilota biva svedena na kontrolu i uspostavljanje neophodnih veza sa kontrolom letenja i primanje uputstava u vezi bezbjednosti leta i modifikacije kursa s vremena na vreme prema zahtjevima kontrole letenja koja uobicajeno biva programiranjem navigacionog kompjutera(FMS).
To znaci da mozak koji upravlja letom u stvarnosti je navigacioni kompjuter(FMS), a upravljanje avionom desno, lijevo, gore, dole izvodi automatski pilot poslije dobijenog signala od FMS, ukljucujuci i rad motora, sve dok avion ne dodje do krajnje tacke, tada FMS daje signal pilotu da je nastupio trenutak za postepeno sletanje i tada pilot trazi dozvolu za sletanje od kontrole letenja, poslije dobijanja dozvole pritisne dugme za sletanje i tada FMS salje instrukcije automatskom pilotu koji smanjuje pogonske sile motora do minimuma da bi postepeno se spustao ka aerodromu. onda avion kruzi oko aerodroma prema utvrdjenom planu i na odredjenoj visini pocinje da slece na pistu pod komandom automatskog pilota i bez direktne intervencije covjeka.
PRETPOSTAVKA POSTOJANJA SKRIVENOG PROGRAMA
Ne mozemo iskljuciti mogucnost reprogramiranja navigacionog kompjutera(FMS), automatskog pilota i drugih elektronskih uredjaja tajno od strane lica koji su visoko osposobljeni u ovoj oblasti prije pocetka leta, na taj nacin da skriveni program pocinje da radi tokom mirnog leta i to obicno biva kada nastupi zavrsno kruzenje oko aerodroma, i u odredjenom trenutku koji je poznat ovim ekspertima, pocinje odbrojavanje za akciju cineci niz promena u komandnoj kabini pilota, pa se dogadja sljedece:
1- Prekid svih veza;
2- onemogucavanje pilota da utice na automatskog pilota jer je
prekidac(disconnect switch) ne ispravan;
3- Tastatura navigacionog kompjutera postaje neispravna;
Tada pocinje "elektronska otmica" usmeravanjem aviona ka unapred odredjenom cilju koji je odredjen u navigacionom kompijuteru pomocu "virusa" i spustanjem aviona na odredjenu visinu i tako postaju piloti potpuno onesposobljeni da ucine bilo sta, ne mogu da eliminisu automatskog pilota, niti da promjene kurs leta programiranjem navigacionog kompjutera i piloti nisu u mogucnosti da obavjeste kontrolu leta o stanju u kome se nalaze. Ovako avion postaje raketa "Kruz" koja je programirana da pogodi unapred zacrtani cilj. I tada uloga pilota biva da gledaju sta se dogadja, ni manje ni vise od toga!
Napad koji se dogodio 11-og septembra na Njujork i Wasington je potvrdio, nedajuci prostora nikakvim sumnjama da to djelo ne moze biti djelo pojedinaca kojima je letelje hobi, ili onih koji su imali nekoliko sati obuke na simulatorima za letenje, nego je to djelo ljudi koji imaju dugo iskustvo u ovoj oblasti i koji mogu vrhunski precizno da programiraju te avione vojnim metodama u kojima se vodilo racuna o obmani kontrole leta, pilota, pa cak i sistema za protiv-vazdusnu odbranu i brisanje bilo kakvih dokaza koji bi mogli ukazati na zlocin.
Odabir jutra za ovaj napad daje planerima dovoljno vremena za promenu na uredjajima aviona u noci koja je prethodila napadu, jer su avioni pristigli na aerodrome u noci prije napada, jer se ne dozvoljavaju nocni letovi na velikim americkim aerodromima i mora se sacekati jutro.
LET BROJ 11
Uzleteo je avion "Amerika Airlines-a", let broj 11 sa aerodroma u Bostonu ka Kaliforniji i posle kratkog perioda pocinje avion da skrece sa predvidjenog kursa i u isto vreme presjecene su sve veze sa kontrolom leta i avion se usmerava ka Njujorku bez davanja ikakvog signala preko radara aviona (transpondera) da je avion otet. Ta stvar je ucinila centar za kontrolu leta da misli da je doslo do iznenadnog kvara na generatorima za proizvodnju struje, sto dovodi do prekida svih veza, prema izvestajima Americkih novina i prema intervju sa kontrolom leta toga dana.
Avion pod brojem 11 je nastavio u svom letu ka Njujorku postepeno se spustajuci, onda je kontrolor leta obavestio sve avione koji su se nalazili u vazdusnom prostoru Njujorka prema poznatim instrukcijama koje se slede u ovakvim situacijama, da se udalje kako bi se omogucilo avionu pod brojem 11 da sleti na medjunarodni aerodrom u Njujorku "Dzon Kenedi" i nije obavjestio bezbjednosne sluzbe ni Americku protiv vazdusnu odbranu o bilo kakvoj otmici, jer nije dobio nikakav znak da je avion otet.
I kada je avion pod brojem 11 pristigao u vazdusni prostor Njujorka i na relativno maloj visini i zbog kvara na radaru aviona (transponderu), koji uobicajeno daje informacije radaru kontrole leta o cjelokupnom letu, kao sto je broj leta, visina na kojoj leti avion, kurs aviona i ostalo. Da bi se ova slika i ove informacije pretvorile u tacku koja se krece izmedju svih tih aviona i to cini kontolora leta da se trudi da je ne izgubi kada dodje na ovako male visine i kada se ova tacka mesa sa visokim zgradama koje se nalaze oko aerodroma iznad kojih je letio avion.
I u ovim trenucima kod pristizanja aviona na letu broj 11 iznad grada, gubi se tacka sa ekrana radara kao sto je i ocekivao kontrolor leta i avion je predat kontroli leta na Njujorskom aerodromu da bi oni pratili avion sa dvogledom koji se obicno nalazi na tornju aerodromske kontrole leta i da bi se omogucilo avionu da prinudno sleti na aerodrom. I niko nije ni pomislio da se avion uputio ka STC. Niko nije ni znao da je avion udario o sjevernu zgradu STC-a, osim posle udara drugog aviona koji je pracen i prenosen direktno preko televijziskih kanala i stanica koje su snimale prvi toranj kako gori. Analiticari i reporteri uporno ponavljaju da neznaju sta je pravi uzrok tog ogromnog pozara, da li je to zbog bombe koja je eksplodirala unutar zgrade ili je to mozda zato sto se neki mali avion ili helikopter obrusio na zgradu ili je zbog aviona koji neprekidno krstari iznad Njujorka. A sto se tice posade unesrecenog aviona situacija je bila neuobicajena, ali nije bila opasna do posljednjih trenutaka. Odstupanje aviona sa kursa i upucivanje ka Njujorku je bilo nesto neobicno i zbog toga su piloti pokusali da izbegnu to reprogramiranjem navigacionog kompijutera(FMS), ali se veruje da je tastatura bila neispravna, i od ocekivanih stvari u ovakvim situacijama je da pilot pokusa da iskljuci automatskog pilota preko prekidaca (Auto pilot Disconnect Switch) da bi rucno upravljao avionom, a ako i to neuspje on ce pribjeci rjesavanju problema tako sto ce prekinuti dotok struje automatskom pilotu povlaceci prekidac koji se naziva (Pilot Circuit Braker Auto) leta na zemlji da bi im se signaliziralo sta se dogadja, cak nije ni postojala mogucnost da se posalje specijalni signal koji se salje u ovakvim situacijama preko radara (transpondera) koji ukljucuje zvono za uzbunu u centru za kontrolu leta koji ukazuje na mogucnost otmice, prekida veza ili na neku drugu vanrednu situaciju.
ULOGA VOJNIH VAZDUHOPLOVNIH SNAGA
Ovde se covjek zapita o ulozi Americkih vojnih vazduhoplovnih snaga o razlozima oklevanja i kolebanja u zastiti vazdusnog prostora od bilo koje opasnosti koja moze da zadesi drzavu. A istina je da te snage nemaju nikakvu ulogu u uobicajenim i svakodnevnim situacijama koje se desavaju u Americkom vazdusnom prostoru zbog nepostojanja razloga koji bi ucinili te snage da reaguju. S obzirom strukturu koja vlada sistemom kontrole Americkog vazdusnog prostora i koja je podjeljena pod imenom (Flight Information Region, FIR) da bi pokrila mrezu radara u svim americkim drzavama i nemoguce je kruziti u Americkom vazdusnom prostoru, a da to ne bude praceno od strane radara koji su rasprostranjeni po citavoj teritoriji SAD-a.
Ali ovo neznaci da ce se odmah oboriti bilo koji avion koji skrene sa kursa, a pogotovo ne civilni avion pun putnika, nego postoji precizna koordinacija izmedju vojne i civilne kontrole leta da bi se izbjegle ovakve greske samo iznad vojnih i strateskih tacaka. Cak i u ovakvim i najkriticnijim situacijama sistemi kontrole vadusnog prostora odredjuju slanje borbenih lovaca da bi presreli te aviona i kasnije uspostavili vezu sa njima i opomenuli ih preko medjunarodnih talasa koji su odredjeni za takve situacije posle koje slijedi primoravanje na sletanje na jedan od najblizih aerodroma da bi se preduzele zakonske mjere protiv posade toga aviona, kao sto je to bio slucaj sa americkim vojnim avionom u kineskom vazdusnom prostoru koji je primoran na sletanje, a kasnije je usledila zaplijena aviona i posade. Ali se sve ovo promjenilo nakon 11-og septembra i izdata je naredba da se obori bilo koji avion koji se odmah ne pokori novim zakonima i odbija da odmah sleti na najblizi aerodrom.(Sto znaci da novi 11. septembar nije moguc prema novim zakonima i naredbama, jer slijedi obaranje aviona, a cime nas plase s vremena na vreme zvanicnici americke administracije!!!)
PRVI UDAR
Prema tome stanje koje je bilo prije prvog udara je sljedece:
Postoji avion koji je u neobicnoj situaciji i treba omoguciti i osigurati sve vrste pomoci da bi avion bezbjedno sletio.A sto se tice posade aviona i stanje u kome se nalaze je sljedece:
Postoji cudesan elektronski kvar na automatskom pilotu i kompjuteru, ali avion jos uvjek bezbjedno leti i daleko od bilo kakve trenutne opasnosti koja zahtjeva preduzimanje vanrednih mjera i piloti neprestano pokusavaju da rijese problem.
Kada je avion pristigao iznad Njujorka i spustio se na relativno male visine, nebo je bilo vedro i vidljivost dobra i mogle su se jasno videti visoke Njujorske zgrade i do ovoga trenutka nije bilo nista sto bi moglo da ukaze da ce se avion obrusiti na STC.
I kod brzog pregleda snimka koji je uzet pri prvom udaru vidimo da je avion letio neuobicajeno velikom brzinom za ovako male visine, a koja obicno biva upola ove brzine. Ovo je potvrdilo nekoliko svjedoka i onih koji su snimali prvi udar, a koji su pre toga snimali Njujork. I kada su culi vrlo jak zvuk motora aviona sto je podstreklo njihovu radoznalost i doprinjelo da snime taj avion koji se kasnije obrusio na gornji dio zgrade.
Ne vjerujem da je posada aviona znala da ce njihov avion udariti u STC i ako su zasigurno znali da leti u pravcu STC-a, zato sto oni prethodno nisu znali visinu tih zgrada i zbog teskoce odredjivanja sa daljine. Takodje nije neophodno da je avion u tim trenucima bio na nivou visine zgrada, sta vise onaj ko analizira snimak vidjece da je prednji dio aviona bio u polozaju slicnom onome kada avion postepeno slijece i nije bio u horizontalnom polozaju kada obicno prvi dio aviona biva uzdignut.
To je sasvim u suprotnosti sa onim sto je bilo sa avionom koji je udario u juzni dio STC-a. Taj avion vidi rasplamsan pozar u sjevernoj zgradi. Piloti u prvom avionu nisu mogli ni pomisliti da ce se njihov avion obrusiti na STC sve do posljednjeg trenutka ili bi pokusali da ugase jedan od motora barem na nekoliko sekundi, prema najmanjim procjenama, sto bi dovelo do skretanja aviona pri razlicitom pogonu motora, ali zbog njihovog ubjedjenja da se nece nista lose dogoditi do poslednjeg trenutka i zbog zestokih pritisaka za iznalazenje rjesenja za ovu situaciju koju su prezivljavali od trenutka skretanja aviona sa kursa do ulaska u vazdusni prostor Njujorka, tornjevi STC-a nisu bili nesto sto privlaci njihovu paznju, osim u posljednjem trenutku, ali je tad je vec bilo kasno da ucine bilo sta. Nijedan pilot na svijetu nema obuku za situacije kao sto je ova, a kako ce je i imati kada se nikada prije toga nesto slicno nije ni dogodilo!
DRUGI UDAR
Sto se tice drugog aviona broj 175, a koji je udario u juzni dio STC-a situacija je bila slijedeca:
Dim je izlazio i dizao se iznad STC-a i bio jasan i vidljiv i iz daleka, sto ukazuje da je avion bio programiran veoma lukavo i vojnim metodama da bi obmanuo pilote, sto dodatno potvrdjuje mogucnost ranijeg programiranja. ono sto skrece paznju je da je drugi avion prije nego sto se obrusio na STC ucinio cudan manevar, a to se odigralo na sljedeci nacin:
Avion je letio paralelno sa STC-om, a ne direktno ka STC-u i onda je naglo zaokrenuo lijevo i visina je bila mnogo manja u odnosu na prvi avion i u istom polozaju, kao da je onaj koji je stavio ovaj scenario znao ako ostavi da avion direktno leti ka STC-u, a dim se jasno vidi da izlazi iz prvog tornja to bi moglo da izazove strah kod pilota sto bi moglo da ih navede da iskljuce jedan od motora ili mozda cak da iskljuce oba motora i zrtvuju avion sa svim putnicima da bi izbegli STC i pogibiju ogromnog broja nevinih zrtava, koji je bio iznad svih ocekivanja. Izbegavanje gusto naseljenih mjesta je poznato u pilotstvu kao eticko pravilo sluzbe i to je prva lekcija koju uzima pilot prije prvog samostalnog leta. Pilotu se kaze, ako se slucajno nadje u situaciji u kojoj zna da ce se avion srusiti onda mu humanost naredjuje izbegavanje grada ili naseljenih mjesta. Ovo je uradila posada francuskog aviona "Konkord", kada je avion uzleteo sa pariskog aerodroma u kome se vidio plamen i oni su kasnije sleteli na njivu.
NAPAD NA PENTAGON
Napad na Pentagon je bio isplaniran vojnicki u punom smislu te rijeci. Avion je letio daleko od Pentagona da bi kontrolori odbacili bilo kakvu sumnju da se tamo dogadaja nesto sumnjivo, a koji kako se prica, prate svaku malu i veliku stvar iznad Pentagona. onda je avion krenuo najvecom mogucom brzinom i okrenuo se za 270 stepeni i za nekoliko trenutaka se obrusio na Pentagon nedajuci vremena protuvazdusnoj odbrani da prepozna cilj, da bi kasnije mogla da koordinira sa vojnim zapovednistvom kako da postupi sa civilnim avionom koji leti velikom brzinom prema njima.
Zaista je veoma teska odluka da se naredi obaranje sopstvenog civilnog aviona, a koji na sebi ima toliki broj nevinih ljudi, a pogotovo u normalnim uslovima koji nezahtevaju brzu odluku koja moze da bude pogresna, ovo je izjavio Americki potprijesednik Dik Cejni kada je naredio da se obori bilo koji avion koji leti prema Wasingtonu i rekao je da je to bila najteza odluka u njegovom zivotu, a to se odnosilo na cetvrti avion ako udje u vazdusni prostor iznad Bjele Kuce. Vjeruje se da je to naredjenje dovelo do obaranja aviona u polja Pensilvanije, s tim da je pad toga aviona pruzrokovao veliko udubljenje(krater) koje je je napravilo tijelo i krila aviona i to potvrdjuje da je avion udario o zemlju sa prvobitnom tonazom, a ne u malim dijelovima koji bi nastali uslijed pogodka rakete koja je navodno ispaljena sa vojnog aviona. Vrlo je moguce da je ovaj avion bio kao rezerva ili avion s kojim se htjela dokazati navodna otmica od strane obicnih ljudi, svadja u kabini pilota i posle toga pad aviona sa svim detaljima koji su objavljeni u americkim medijima, ali su zaboravili da nije bilo nikakve veze sa ovim avionima i da crne kutije nisu pronadjene. Pa vidimo da je razgovor jednog od putnika sa njegovom zenom ili nekim njegovim rodjakom preko mobilnog telefona izmisljen, jer je poznato da mobilni telefon ne radi na toj visini zbog specijalnih vibracija i da je namenjen samo za upotrebu iznad povrsine zemlje!
Postoji jos mnogo zbunjujucih pitanja na koja jos nije odgovoreno i ne zna se da li cemo ikada dobiti odgovore na njih? Ali se zasigurno zna da su mnoga pitanja sakrivena od americkog naroda!!!!
http://www.islamonline.net/arabic/science/.../Article3.shtml <HTTP: 64.4.30.250 cgi-bin linkrd?_lang="EN&lah=97a1b982b1e4bafe0a13bdd06ce97bd1&lat=1079448515&hm___action=http%3a%2f%2fwww%2eislamonline%2enet%2farabic%2fscience%2f2002%2f01%2fArticle3%2eshtml">
ZAVRSENO JE UZ ZAHVALU BOGU!
http://www.islambosna.ba/modules.php?op=mo...rtid=534&page=1
