- Poruka
- 388.420
Godine 2011. Galerija Matice srpske u Novom Sadu svoj fundus obogatila slikom „Devojka s kanarincem“ (1858), do sada nepoznatog dela Novaka Radonića
„Devojku sa kanarincem“ s razgolićenim levim ramenom, koja je potpisani rad Novaka Radonića, pronašao je u jednoj rimskoj antikvarnici galerista Gavrilo Vojvodić iz Beograda, a od njega otkupila Galerija Matice srpske. U srpskom romantičarskom slikarstvu ovaj portret predstavlja vrednost najpre zbog neobične ikonografije. Devojka je odevena u dekolotovanu haljinu, nosi i donju haljinu s čipkom, ogrnuta je intenzivno zelenim šalom, na grudima ima buketić cveća, istog od kojeg je sačinjen venac oko glave. U ružičaste ruže (identične boje kao haljina) upleten je poneki jarkožuti i tamnoljubičasti cvet. Ima crnu traku sa perlicom oko vrata, zlatne rukavice sa rozetama, minđuše s biserima, prsten s crvenim kamenom... Pozadina u sivkastomaslinastom tonu je tipična Radonićeva sa dijagonalnim potezima i štedljivo nanetom bojom .
Simbolika ovog portreta, najverovatnije je ljubav, odnosno proces preobražaja žene iz devojaštva u zrelost.
Na to upućuju ruže, kontrast boja (crveno naspram zelenog), i ptičica poznata po svom ljubavnom poju. Ovde: oslobođena ili pripitomljena, krotko stoji na devojčinom kažiprstu.
Ovaj inventivni portret naslikan je 1858. godine. Radonić je od avgusta te godine boravio u Italiji. Radonić se najduže zadržao u Firenci, gde je kopirao Ticijanovu „Floru“ (sada vlasništvo Narodnog muzeja u Beogradu). Pre puta intenzivno je slikao, najviše portrete imućnih građana - da bi sakupio novac za put. To su i njegove najplodnije godine u radu.Medjutim, slika je potpisana ćirilicom što bi moglo ukazati na nacionalnost modela ili naručioca, što do sada još nije utvrdjeno.
Novak Radonić slikar i pisac,smatra se jednim od vodećih slikara srpskog romantizma
U svom radu se istakao naročito u portretima a slikao je i istorijske motive, kopije, alegorijske scene i jedan pejsaž. Smatrao je da su prave slike slike velikog formata.
Od 1864. bio je redovni član Matice Srpske. Biran je za dopisnog člana Srpskog učenog društva (preteče SANU). Bavio se pred smrt u Novom Sadu, gde je radio činovnički posao i uz put pisao. Kao potpredsednik književnog odelenja Matice Srpske obavljao je funkciju bibliotekara i arhivara.
Umro je u 64-oj godini života, u Sremskoj Kamenici, u kući pesnika Jovana Jovanovića Zmaja. Došao je tu maja 1890. godine da bi se lečio bolestan i depresivan. Sahranjen je na kameničkom groblju..
Poznata dela: Smrt Kraljevića Marka, Vile krunišu Branka Radićevića, Smrt cara Uroša.
(izvori blic i wikipedija)
