Hteo sam da se požalim i da vidim kako je moguće da (skoro) nikome ne smeta smer u kome se razvija Beograd.
Nova naselja koja se prave u privatnoj režiji, uzmimo za primer Medak padinu, su sačuvaj bože. Čitava naselja nemaju ni jednu zelenu površinu ili sportski teren, nema škola i domova zdravlja, često ni većih vrtića ili prodavnica. Ulice su uske i krivudave, nema trotoara i često nema kanalizacije, uključujući kišnu kanalizaciju. Pošto nema ni parking mesta, u ionako uskim ulicama se automobili parkiraju na kolovozu i tako dodatno blokiraju saobraćaj. Zbog toga većina novih poludivljih naselja nema niti će ikada imati javni prevoz. U veći deo Medak padine će u narednih 100 godina jedino moći da stigne žičara.
Mnoga stara naselja sve više liče na nova divlja. Posebno su ugrožena naselja u kojima su bile porodične kuće ili male stambene zgrade (do 5-6 stanova). U tim naseljima se stare kuće i zgrade ruše ili nadograđuju, a novi objekti često budu duplo veći, a u nekim slučajevima i do 10 puta veći. U nekim delovima grada novi objekti izlaze iz starih parcela, ili se na prethodnim zajedničkim i javnim površinama grade novi objekti. Posledica je preopterećenje postojeće infrastrukture (vodovod, kanalizacija, struja, putevi, gradski prevoz), nedostatak parking mesta, invazija automobila na trotoare i zelene površine itd.
Još jedna posledica masovne gradnje je i plavljenje ulica, jer nova naselja nemaju adekvatnu kišnu kanalizaciju, a zemlja koja je sada pretvorena u beton ne može da zadrži ni blizu onoliko vode koliko je mogla pre "urbanizacije". Ova voda se preliva i na stara naselja, recimo primer Velikog Mokrog Luga i ulice Cvetanova ćuprija koja nosi vodu u Medaković. Taj efekat se vidi čak i u državnim projektima. Od kako je izgrađeno naselje Stepa Stepanović, sa svakom jačom kišom teče reka iz tog naselja nizbrdo ka Braće Jerkoviću.
Povod ovog pisanja je što su sada došli da nadograđuju i moju ulicu. Krenuli su od privatnih kuća, možda će nastaviti sa zgradama, a gledajući kako se radi, ni jedan parkić ili zajednička površina nije sigurna od investitora.
I bonus pitanje, kako je moguće da na čitavom Lekinom brdu ne može da se prođe trotoarom od parkiranih automobila? Šta u tom naselju rade trudnice sa kolicima? Naravno, ista je situacija u pola Beograda.
Nova naselja koja se prave u privatnoj režiji, uzmimo za primer Medak padinu, su sačuvaj bože. Čitava naselja nemaju ni jednu zelenu površinu ili sportski teren, nema škola i domova zdravlja, često ni većih vrtića ili prodavnica. Ulice su uske i krivudave, nema trotoara i često nema kanalizacije, uključujući kišnu kanalizaciju. Pošto nema ni parking mesta, u ionako uskim ulicama se automobili parkiraju na kolovozu i tako dodatno blokiraju saobraćaj. Zbog toga većina novih poludivljih naselja nema niti će ikada imati javni prevoz. U veći deo Medak padine će u narednih 100 godina jedino moći da stigne žičara.
Mnoga stara naselja sve više liče na nova divlja. Posebno su ugrožena naselja u kojima su bile porodične kuće ili male stambene zgrade (do 5-6 stanova). U tim naseljima se stare kuće i zgrade ruše ili nadograđuju, a novi objekti često budu duplo veći, a u nekim slučajevima i do 10 puta veći. U nekim delovima grada novi objekti izlaze iz starih parcela, ili se na prethodnim zajedničkim i javnim površinama grade novi objekti. Posledica je preopterećenje postojeće infrastrukture (vodovod, kanalizacija, struja, putevi, gradski prevoz), nedostatak parking mesta, invazija automobila na trotoare i zelene površine itd.
Još jedna posledica masovne gradnje je i plavljenje ulica, jer nova naselja nemaju adekvatnu kišnu kanalizaciju, a zemlja koja je sada pretvorena u beton ne može da zadrži ni blizu onoliko vode koliko je mogla pre "urbanizacije". Ova voda se preliva i na stara naselja, recimo primer Velikog Mokrog Luga i ulice Cvetanova ćuprija koja nosi vodu u Medaković. Taj efekat se vidi čak i u državnim projektima. Od kako je izgrađeno naselje Stepa Stepanović, sa svakom jačom kišom teče reka iz tog naselja nizbrdo ka Braće Jerkoviću.
Povod ovog pisanja je što su sada došli da nadograđuju i moju ulicu. Krenuli su od privatnih kuća, možda će nastaviti sa zgradama, a gledajući kako se radi, ni jedan parkić ili zajednička površina nije sigurna od investitora.
I bonus pitanje, kako je moguće da na čitavom Lekinom brdu ne može da se prođe trotoarom od parkiranih automobila? Šta u tom naselju rade trudnice sa kolicima? Naravno, ista je situacija u pola Beograda.
