Gospel (koji na engleskom jeziku znači jevanđelje) je naziv za stil religiozne muzike koja je nastala u crnačkim crkvama SAD 1930-ih, a u širem smislu se primjenjuje i na religioznu muziku koju su komponovali i izvodili i belci s američkog Juga.
Crnački i belački gospel dele zajednički izvor u metodističkim himnama, a povremeno su crnci i belci pevali iste pesme - ali je stroga podela na crnačke i belačke crkve dovela do oštre podele na crni i beli gospel, koja postoji i danas usprkos velikih napora za integracijom.
Gospel muzika - u obe tradicije - se odlikuje izvođačima koji je izvode isključivo u verske svrhe. No, s vremenom su se pojavili gospel umetnici koji ga koriste u sjetovnom kontekstu, ponekad čak i u noćnim klubovima. Zahvaljajući tome, gospel je s vremenom stekao značajan uticaj na američku zabavnu muziku i doprineo stvaranju novih muzičkih stilova kao što je npr. soul...
http://www.sonoma.edu/pubs/nb/images/gospel.jpg
Postoji razlika između gospel muzike i crnačke spiritualne, duhovne muzike.
Spiritual (ili negro spiritual) (slobodni prevod duhovna muzika ili crnačka duhovna muzika) je naziv za pesme koje su američki crnci stvorili u doba robovlasništva, te njihove kasnije prerade i aranžmani.
Kada su prvi robovi dovedeni iz Afrike, ono što su doneli sa sobom bio je složeni ritam koji se samo može naći tamo, u njihovoj pradomovini. Ono što su nadalje činili bilo je da slušaju hrišćansku službu, koja je obavljana na plantažama gde su pripadali, i posmatraju šta radi sveštenik i njegovi ministranti, udubljujući se vremenom u tekst tokom obreda. A, taj tekst je vrlo često govorio o boljem životu, onom koji robove čeka kada umru i odu u raj. Tada će oni moći da budu na nebu i duša će im onamo biti slobodna. Pa su i melodije, koje su pratile pesme pevane pri službi, razumljivo bile najčešće melanholične, zato što su oni sami bili veoma tužni. To je dakle sami početak njihove američke muzike.
Iz crnačke duhovne muzike, iz njenih korena, stigao je gospel, bluz, potom džez, soul, ritam i bluz, i tek onda ritam i bluz....
Gospel muzika, kakvu znamo danas, ne govori više o umiranju, već je naprotiv ... baš pozitivna, puna radosti. Crnačka duhovna je uzimala je tekstove iz Biblije koji su tokom crkvene službe predikovani robovima, pošto im nije bilo dozvoljeno da nauče da čitaju i pišu. Oni su pamtili delove Biblije isključivo slušajući, naročito one koji su imali veze sa oslobađanjem. Kao onaj "Duboka reka" ili "Ujedinimo se", gde je preuzet biblijski tekst bio svojevrstan simbol, više metaforički način da se kaže kako će se oni izmigoljiti, iskrasti po noći, pa onda nekako krišom ukrcati na vozove i pobeći na Sever. Sever je predstavljao slobodu.
Crnački i belački gospel dele zajednički izvor u metodističkim himnama, a povremeno su crnci i belci pevali iste pesme - ali je stroga podela na crnačke i belačke crkve dovela do oštre podele na crni i beli gospel, koja postoji i danas usprkos velikih napora za integracijom.
Gospel muzika - u obe tradicije - se odlikuje izvođačima koji je izvode isključivo u verske svrhe. No, s vremenom su se pojavili gospel umetnici koji ga koriste u sjetovnom kontekstu, ponekad čak i u noćnim klubovima. Zahvaljajući tome, gospel je s vremenom stekao značajan uticaj na američku zabavnu muziku i doprineo stvaranju novih muzičkih stilova kao što je npr. soul...
http://www.sonoma.edu/pubs/nb/images/gospel.jpg
Postoji razlika između gospel muzike i crnačke spiritualne, duhovne muzike.
Spiritual (ili negro spiritual) (slobodni prevod duhovna muzika ili crnačka duhovna muzika) je naziv za pesme koje su američki crnci stvorili u doba robovlasništva, te njihove kasnije prerade i aranžmani.
Kada su prvi robovi dovedeni iz Afrike, ono što su doneli sa sobom bio je složeni ritam koji se samo može naći tamo, u njihovoj pradomovini. Ono što su nadalje činili bilo je da slušaju hrišćansku službu, koja je obavljana na plantažama gde su pripadali, i posmatraju šta radi sveštenik i njegovi ministranti, udubljujući se vremenom u tekst tokom obreda. A, taj tekst je vrlo često govorio o boljem životu, onom koji robove čeka kada umru i odu u raj. Tada će oni moći da budu na nebu i duša će im onamo biti slobodna. Pa su i melodije, koje su pratile pesme pevane pri službi, razumljivo bile najčešće melanholične, zato što su oni sami bili veoma tužni. To je dakle sami početak njihove američke muzike.
Iz crnačke duhovne muzike, iz njenih korena, stigao je gospel, bluz, potom džez, soul, ritam i bluz, i tek onda ritam i bluz....
Gospel muzika, kakvu znamo danas, ne govori više o umiranju, već je naprotiv ... baš pozitivna, puna radosti. Crnačka duhovna je uzimala je tekstove iz Biblije koji su tokom crkvene službe predikovani robovima, pošto im nije bilo dozvoljeno da nauče da čitaju i pišu. Oni su pamtili delove Biblije isključivo slušajući, naročito one koji su imali veze sa oslobađanjem. Kao onaj "Duboka reka" ili "Ujedinimo se", gde je preuzet biblijski tekst bio svojevrstan simbol, više metaforički način da se kaže kako će se oni izmigoljiti, iskrasti po noći, pa onda nekako krišom ukrcati na vozove i pobeći na Sever. Sever je predstavljao slobodu.
Mnogi beli ljudi su, svejedno, naročito od šezdesetih, zavoleli ritam i bluz, stvarajući od toga osnov bele popularne muzike, odnosno rokenrola, koji je afirmisao mnoštvo originalno crnih žanrova. Reklo bi se zato da crnačka duhovna muzika i sve što je iz nje proisteklo, u međuvremenu, prestaje da se isključivo obraća crnom čoveku.
Iako je crnačka duhovna muzika, doduše u svojoj osnovi, bila namenjena crncima, nakon bluza došao je džez i to je baš onaj trenutak kada je bela Amerika bila jednostavno uvučena u taj vrtlog ritmova, više se čak nije ni radilo o nečem religioznom kao u počecima.
Crnačku duhovnu muziku prvi je u Evropu doneo Fisk univerzitet iz Tenesija.
Oni su, dakle, putovali okolo sa "Jubilee Singers", svojim pevačima koje su doveli u Evropu da pevaju crnačke spirituale, za njima su došli i mnogi drugi, zaintrigiravši Evropljane, koji su prvo razvili ukus za ovu duhovnu muziku, a odmah zatim naravno i za džez i sve ostalo, odakle je pop muzika crpela razume se mnogo.
Ova muzika nema boju, ima doduše hrišćanski religijski predznak, ali nema više ni isključivu nacionalnost - postoje recimo gospel horovi u Skandinaviji, u Oslu, Štokholmu, zatim u Nemačkoj, svuda, gospel je uostalom možda i najuspešniji deo muzičke industrije danas u Sjedinjenim Državama !
! ,,.... repka k'o vrata !! 