- Poruka
- 155
Prikazacu čitav tekst, koji je izasao krajem 2003. u srpskom nacionalistickom listu "Istok" iz Podgorice.
Tekst prenosi neka naucna istrazivanja, a ja nijesam imao prilike da se vidim na net-u objavu ovih naučnih rezultata. Koliko ja mogu da razumijem ovaj tekst i rezultate naučnih istrazivanja koji su u njemu, on konacno potvrdjuje da je pojam Srbin vjerski pojam, i da Srbi nemaju jedno etnicko porijeklo, nego je taj iskonstruisani naziv Srbi dat za vise etnickih skupina, koje su spojene vjerom i takozvanom "reformom" jezika Vuka Karadzica.
Posljednje vezivno tkivo za te raznovrsne etnicke skupine je bila falsifikatorska srpska "istoriografska" nauka koja uci (izmišlja) da su Srbi jedna etnicka skupina.
Ovaj tekst pokazuje da potomaka plemena Srba (Raških Srba) ima vrlo, vrlo malo,
a da ogromna vecina navodnih Srba nosi to ime,
sa kojim po etnickom porijeklu nemaju nikakve veze.
===================================
Tekst:
Ekipa istoricara, antropologa i geneticara sa Gutembergovog ]univerziteta u Majncu tvrdi:
SRBI SU ILIRI !
rofesor Djordje Vojnovic, zjedno sa ekipom strucnjaka raznih profila, tokom protekle decenije vrsio je antropoloska istrazivanja na osnovu kojih je dosao do saznanja da su Srbi, Hrvati, Slovenci i Albanci ustvari ILiri
Mi smo izdanci ovog podneblja i stanujemo ovdje milenijumima, tvrdi autor nove knjige "Ilirska krv" koja će razbiti vjekovnu zabludu da su pripadnici srpskog naroda porijeklom Sloveni. Knjiga je multidisciplinarna studija o porijeklu ljudi koji žive na podrucju zapadnog Balkana, a njeni autori su eminentni strucnjaci: istoricari, arheolozi, antropolozi, geneticari, lingvisti i sociolozi. Idejni tvorac knjige je Djordje Vojnovic, profesor na Gutembergovom univerzitetu u Majncu, u Njemackoj.
-Najveci dio stanovnistva bivše Jugoslavije pripada tzv. dinarskom antropoloskom tipu cije je porijeklo autohtono i koje ne treba traziti van balkanskih prostora- kaže Vojnovic.
-Ovdje obitavamo u stvari vise od osam hiljada godina. Nazivu našeg dominantnog antropoloskog tipa (dinarski) kumovali su francuski antropolozi krajem 19. vijeka, na osnovu cinjenice da ljudi ovog tipa žive hiljadama godina duz dinarskog planinskog sistema. Karakteristika ovog tipa je, strucno receno, brahikranizacija, sto jednostavnim rjecnikom znaci kratkoglavost. Poredjenja radi Nordijci ili Mediteranaci su dugoglavi, odnosno jajoglavi. Na osnovu visedecenijskih ispitivanja, dosli smo do zakljucka da se prve lobanje ovakvog oblika na ovim prostorima pojavljuju još u neolitskom periodu, znaci prije osam hiljada godina. U bronzanom dobu, prije četiri do pet hiljada godina, one su brojnije, dok se u starijem gvozdenom dobu, početkom prvog milenijuma stare ere, već identifikuje jezgro brahikranizacije na centralnom dijelu Balkana. Taj proces formiranja karakteristicnog oblika lobanje nije poremecen ni vladavinom Rimljana na ovim prostorima, niti velikom seobom naroda u 4. vijeku, a kamoli mdolaskom slovenskih plemena, već kontinuirano traje i danas.
Savremeno stanovnistvo bivše Jugoslavije odlikuje se navecim indeksom brahikranizacije u Evropi. Takođe je pogresna i teza da je osmanlijska vladaviana ostavila dubok trag u genetskom smislu. Istoricari tvrde, a genetika će to i dokazati, da smo mi i Turci zivjeli vise jedni pored drugih, nego jedni sa drugima.-
Što se tiče granica na kojima se prostire nas dinarski ili, kako se to često kaže, ilirski tip. Vojnovic istice:
-Još tridesetih godina prošlog vijeka, engleski antropolog Kun je utvrdio da se dinarski (ilirski) tip prostire na jugu do rijeke Mati u Albaniji, dok se dalje od te rijeke prostire meditreanski tip. Na sjeverozapadu gornju granicu rasprostiranja cine Alpi.
Dakle od Alpa do rijeke Mati u Albaniji, svi smo iste gore list - Ilirske!-
Na primjedbe nekih lingvista da mi govorimo slovenskim jezikom, te da je to bitan pokazatelj našeg slovenskog porijekla, Vojnovic kaže:
-Mi jesmo linvoslavi, ali taj jezik je jedino sto smo dobili od Slovena. Sa njima nemamo druge veze, jer su Sloveni drugi (dugoglavi) antropoloski tip koji se lako razdvaja od nas sarosjedelaca. Sve do 12. vijeka, na ovim prostorima nema mijesanja sa novopridoslim Slovenima. Do populacionih mijesanja dolazi tek sa osmanlijskom okupacijom, ali i tada ne u potpunosti.-
Zanimljivo mišljenje Vojnovic iznosi i o naučnim zabludama koje su se provlacile kroz vjekove:
-Konstantin Porfirogenit, vizantijski car i istoricar, pominje da su Sloveni doselili na Balkansko poluostrvo krajem 6 i početkom 7. vijeka, ali zaboravlja na pomjeranje starosjedelackog stanovnistva na zapad i u planine. Mnogi istoricari isticu da se to starosjedelacko stanovnistvo u srednjem vijeku utopilo u Slovene. Pri tom oni misle na Vlahe koji su se kao stocari povukli u planinske predjele. Dogodilo se upravo suprotno, ti Vlasi, odnosno brahikefalni dinarci su u migračijama tokom 18. i 19. vijeka preplavili Srbiju. Nas cuveni naucnik Jova Cvijic govori o najjacoj selidbenoj struji koja je tekla iz planinskih djelova Hercegovine, Crne Gore i Raske na prostore danasnje Srbije.
Poznati istoricar Ivan Bozic takođe je jedan od rijetkih koji je opisao doprinos Vlaha (dinaraca) u oblikovanju Crne Gore. On takođe spominje povlacenje starosjedelaca pred najezdom Slovena i daje podatke o priticanju "vlaskih stocara" iz Hercegovine u Crnu Goru i njihovom dominantnom uticaju u formiranju crnogorskog drustva, a putem već pomenutih migračija - i srbijanskog drustva. Poslije tog perioda, njihova etnicka posebnost se ne priznaje, i smatra se da su se oni utopili u Slovene. Izuzetk cine samo malobrojni neasimilovani Vlasi koji su naselili poducje uz rumunsku granicu.
Interesantno je da se u zakonima Srbije, iz ranog srednjeg vijeka, Vlasi spominju i kao etnicka kategorija i kao stocarsko stanovnistvo, dok se u Dusanovom zakoniku pominju samo kao stocarski zivalj.
Analizirajuci porijeklo bar jednog roditelja i pri tom ispitujuci zastupljenost markera HLA-B gena, genetska istrazivanja dokazuju da je najveci procenat stanovnistva zapadnog Balkana (74 odsto) ima dinarski antigen. Populaciona genetika je tek u povoju, ali i na sadasnjem nivou se može zakljuciti da je broj gena karaktersican za slovensko stanovnistvoi, bar po Vojnovicevim podacima, na ovim prostorima minimalan.
-Svaka grupa naroda sadrzi neke karakteristicne gene, prije svega zbog toga što se mijesaju međusobno, pa dolazi do genetskih ekvilibrijuma, zbog čega ljudi u okviru jedne zajednice po nekim crtama pocinju da lice jedni na druge i bivaju prepoznatljivi. Tako se kaže da su Sloveni mahom plavi, a Mediteranci tamnije puti. Mi Iliri, odnosno Dinarci, takođe imamo svoj geneticki ekvilibrijum, pa shodno tome i svoje specificnosti, koje je Cvijic bez poznavanja genetike otkrio. Ova istrazivanja iz oblasti populacione genetike biće krunski dokaz da nijesu Sloveni asimilirali Ilire, već se dogodilo sasvim obrnuto.-
---------------------------------------
-Srbi i Albanci su braca - tvrdi profesor Vojnovic, - I mi i oni, kao sto sam dokazivao, starosjedelackog (ilirskog) smo porijekla. Jedino što ne govorimo istim jezikom, a to je s toga sto su Albanci bili manje u dodiru sa Slovenima, te nijesu primili njihov jezik. Nedavno je izasla knjiga cuvenog svjetskog albanologa Petera Bartla koji ponovo dokazuje, da postoji vise nego jasan kontinuitet između Ilira i danasnjih Albanaca. Slovenska najezda je i nas i njih potisnula za neko vrijeme u nepristupacne planine i natjerala nas da se bavimo stocarstvom. Vremenom smo i mi i oni poceli da se sirimo. Arheoloska i antropoloska istarzivanja nijesu dokazala nikakvu razliku između Srba i Albanaca. Naprotiv, zajedno smo svrstani u isti tip koji se sa Mediterancima "sudara" tek na već pomenutoj rijeci Mati u juznoj Albaniji.
--------------------------------------------
-Istoricari većinom pogresno smatraju da izraz Vlah nema nikakvo nacionalno znacenje i da on zapravo oznacava sve balkanske nomadske stocare, i da su stoga pravoslavni stocari iz zapadnih djelova Balkana, zapravo pravi Sloveni - istice Djordje Vojnovic.
-Ali istoricari mogu i da pogrijese , a dokaz za to je i potpuno ispravan naziv hrvatskog nacionalnog pokreta iz 19. vijeka - Ilirski pokret. Zvanicna istoriografija smatra da je to nesrecan izbor naziva, jer je u to vrijeme, po njihovom mišljenju, vladala zabluda da su svi narodi sa ovih prostora potomci Ilira. Ironija je da su Hrvati prije 200 godina bili blizi istini, nego savremena istoriografija.-
-------------------------------------------------
V. Arsenijevic
Evo ga i tekst - skeniran.
Tekst prenosi neka naucna istrazivanja, a ja nijesam imao prilike da se vidim na net-u objavu ovih naučnih rezultata. Koliko ja mogu da razumijem ovaj tekst i rezultate naučnih istrazivanja koji su u njemu, on konacno potvrdjuje da je pojam Srbin vjerski pojam, i da Srbi nemaju jedno etnicko porijeklo, nego je taj iskonstruisani naziv Srbi dat za vise etnickih skupina, koje su spojene vjerom i takozvanom "reformom" jezika Vuka Karadzica.
Posljednje vezivno tkivo za te raznovrsne etnicke skupine je bila falsifikatorska srpska "istoriografska" nauka koja uci (izmišlja) da su Srbi jedna etnicka skupina.
Ovaj tekst pokazuje da potomaka plemena Srba (Raških Srba) ima vrlo, vrlo malo,
a da ogromna vecina navodnih Srba nosi to ime,
sa kojim po etnickom porijeklu nemaju nikakve veze.
===================================
Tekst:
Ekipa istoricara, antropologa i geneticara sa Gutembergovog ]univerziteta u Majncu tvrdi:
SRBI SU ILIRI !
rofesor Djordje Vojnovic, zjedno sa ekipom strucnjaka raznih profila, tokom protekle decenije vrsio je antropoloska istrazivanja na osnovu kojih je dosao do saznanja da su Srbi, Hrvati, Slovenci i Albanci ustvari ILiri
Mi smo izdanci ovog podneblja i stanujemo ovdje milenijumima, tvrdi autor nove knjige "Ilirska krv" koja će razbiti vjekovnu zabludu da su pripadnici srpskog naroda porijeklom Sloveni. Knjiga je multidisciplinarna studija o porijeklu ljudi koji žive na podrucju zapadnog Balkana, a njeni autori su eminentni strucnjaci: istoricari, arheolozi, antropolozi, geneticari, lingvisti i sociolozi. Idejni tvorac knjige je Djordje Vojnovic, profesor na Gutembergovom univerzitetu u Majncu, u Njemackoj.
-Najveci dio stanovnistva bivše Jugoslavije pripada tzv. dinarskom antropoloskom tipu cije je porijeklo autohtono i koje ne treba traziti van balkanskih prostora- kaže Vojnovic.
-Ovdje obitavamo u stvari vise od osam hiljada godina. Nazivu našeg dominantnog antropoloskog tipa (dinarski) kumovali su francuski antropolozi krajem 19. vijeka, na osnovu cinjenice da ljudi ovog tipa žive hiljadama godina duz dinarskog planinskog sistema. Karakteristika ovog tipa je, strucno receno, brahikranizacija, sto jednostavnim rjecnikom znaci kratkoglavost. Poredjenja radi Nordijci ili Mediteranaci su dugoglavi, odnosno jajoglavi. Na osnovu visedecenijskih ispitivanja, dosli smo do zakljucka da se prve lobanje ovakvog oblika na ovim prostorima pojavljuju još u neolitskom periodu, znaci prije osam hiljada godina. U bronzanom dobu, prije četiri do pet hiljada godina, one su brojnije, dok se u starijem gvozdenom dobu, početkom prvog milenijuma stare ere, već identifikuje jezgro brahikranizacije na centralnom dijelu Balkana. Taj proces formiranja karakteristicnog oblika lobanje nije poremecen ni vladavinom Rimljana na ovim prostorima, niti velikom seobom naroda u 4. vijeku, a kamoli mdolaskom slovenskih plemena, već kontinuirano traje i danas.
Savremeno stanovnistvo bivše Jugoslavije odlikuje se navecim indeksom brahikranizacije u Evropi. Takođe je pogresna i teza da je osmanlijska vladaviana ostavila dubok trag u genetskom smislu. Istoricari tvrde, a genetika će to i dokazati, da smo mi i Turci zivjeli vise jedni pored drugih, nego jedni sa drugima.-
Što se tiče granica na kojima se prostire nas dinarski ili, kako se to često kaže, ilirski tip. Vojnovic istice:
-Još tridesetih godina prošlog vijeka, engleski antropolog Kun je utvrdio da se dinarski (ilirski) tip prostire na jugu do rijeke Mati u Albaniji, dok se dalje od te rijeke prostire meditreanski tip. Na sjeverozapadu gornju granicu rasprostiranja cine Alpi.
Dakle od Alpa do rijeke Mati u Albaniji, svi smo iste gore list - Ilirske!-
Na primjedbe nekih lingvista da mi govorimo slovenskim jezikom, te da je to bitan pokazatelj našeg slovenskog porijekla, Vojnovic kaže:
-Mi jesmo linvoslavi, ali taj jezik je jedino sto smo dobili od Slovena. Sa njima nemamo druge veze, jer su Sloveni drugi (dugoglavi) antropoloski tip koji se lako razdvaja od nas sarosjedelaca. Sve do 12. vijeka, na ovim prostorima nema mijesanja sa novopridoslim Slovenima. Do populacionih mijesanja dolazi tek sa osmanlijskom okupacijom, ali i tada ne u potpunosti.-
Zanimljivo mišljenje Vojnovic iznosi i o naučnim zabludama koje su se provlacile kroz vjekove:
-Konstantin Porfirogenit, vizantijski car i istoricar, pominje da su Sloveni doselili na Balkansko poluostrvo krajem 6 i početkom 7. vijeka, ali zaboravlja na pomjeranje starosjedelackog stanovnistva na zapad i u planine. Mnogi istoricari isticu da se to starosjedelacko stanovnistvo u srednjem vijeku utopilo u Slovene. Pri tom oni misle na Vlahe koji su se kao stocari povukli u planinske predjele. Dogodilo se upravo suprotno, ti Vlasi, odnosno brahikefalni dinarci su u migračijama tokom 18. i 19. vijeka preplavili Srbiju. Nas cuveni naucnik Jova Cvijic govori o najjacoj selidbenoj struji koja je tekla iz planinskih djelova Hercegovine, Crne Gore i Raske na prostore danasnje Srbije.
Poznati istoricar Ivan Bozic takođe je jedan od rijetkih koji je opisao doprinos Vlaha (dinaraca) u oblikovanju Crne Gore. On takođe spominje povlacenje starosjedelaca pred najezdom Slovena i daje podatke o priticanju "vlaskih stocara" iz Hercegovine u Crnu Goru i njihovom dominantnom uticaju u formiranju crnogorskog drustva, a putem već pomenutih migračija - i srbijanskog drustva. Poslije tog perioda, njihova etnicka posebnost se ne priznaje, i smatra se da su se oni utopili u Slovene. Izuzetk cine samo malobrojni neasimilovani Vlasi koji su naselili poducje uz rumunsku granicu.
Interesantno je da se u zakonima Srbije, iz ranog srednjeg vijeka, Vlasi spominju i kao etnicka kategorija i kao stocarsko stanovnistvo, dok se u Dusanovom zakoniku pominju samo kao stocarski zivalj.
Analizirajuci porijeklo bar jednog roditelja i pri tom ispitujuci zastupljenost markera HLA-B gena, genetska istrazivanja dokazuju da je najveci procenat stanovnistva zapadnog Balkana (74 odsto) ima dinarski antigen. Populaciona genetika je tek u povoju, ali i na sadasnjem nivou se može zakljuciti da je broj gena karaktersican za slovensko stanovnistvoi, bar po Vojnovicevim podacima, na ovim prostorima minimalan.
-Svaka grupa naroda sadrzi neke karakteristicne gene, prije svega zbog toga što se mijesaju međusobno, pa dolazi do genetskih ekvilibrijuma, zbog čega ljudi u okviru jedne zajednice po nekim crtama pocinju da lice jedni na druge i bivaju prepoznatljivi. Tako se kaže da su Sloveni mahom plavi, a Mediteranci tamnije puti. Mi Iliri, odnosno Dinarci, takođe imamo svoj geneticki ekvilibrijum, pa shodno tome i svoje specificnosti, koje je Cvijic bez poznavanja genetike otkrio. Ova istrazivanja iz oblasti populacione genetike biće krunski dokaz da nijesu Sloveni asimilirali Ilire, već se dogodilo sasvim obrnuto.-
---------------------------------------
-Srbi i Albanci su braca - tvrdi profesor Vojnovic, - I mi i oni, kao sto sam dokazivao, starosjedelackog (ilirskog) smo porijekla. Jedino što ne govorimo istim jezikom, a to je s toga sto su Albanci bili manje u dodiru sa Slovenima, te nijesu primili njihov jezik. Nedavno je izasla knjiga cuvenog svjetskog albanologa Petera Bartla koji ponovo dokazuje, da postoji vise nego jasan kontinuitet između Ilira i danasnjih Albanaca. Slovenska najezda je i nas i njih potisnula za neko vrijeme u nepristupacne planine i natjerala nas da se bavimo stocarstvom. Vremenom smo i mi i oni poceli da se sirimo. Arheoloska i antropoloska istarzivanja nijesu dokazala nikakvu razliku između Srba i Albanaca. Naprotiv, zajedno smo svrstani u isti tip koji se sa Mediterancima "sudara" tek na već pomenutoj rijeci Mati u juznoj Albaniji.
--------------------------------------------
-Istoricari većinom pogresno smatraju da izraz Vlah nema nikakvo nacionalno znacenje i da on zapravo oznacava sve balkanske nomadske stocare, i da su stoga pravoslavni stocari iz zapadnih djelova Balkana, zapravo pravi Sloveni - istice Djordje Vojnovic.
-Ali istoricari mogu i da pogrijese , a dokaz za to je i potpuno ispravan naziv hrvatskog nacionalnog pokreta iz 19. vijeka - Ilirski pokret. Zvanicna istoriografija smatra da je to nesrecan izbor naziva, jer je u to vrijeme, po njihovom mišljenju, vladala zabluda da su svi narodi sa ovih prostora potomci Ilira. Ironija je da su Hrvati prije 200 godina bili blizi istini, nego savremena istoriografija.-
-------------------------------------------------
V. Arsenijevic
Evo ga i tekst - skeniran.
