SSSR_
Ističe se
- Poruka
- 2.056
DDR i Berlinski zid
Pao je na pogrešnu stranu!
Dvadeset godina posle pada Berlinskog zida,Evropa i svet prolaze kroz realne posledice katastrofe njegovog pada na pogrešnu stranu.
To potvrđuje tragičnost tog pogrešnog pada,ali i nužnost hitnosti vraćanja socijalizma i njegovog ''dizanja iz ruševina'' (baš kao u tekstu himne DDR-a),koji je u celoj Istočnoj Evropi pao zajedno sa Berlinskim zidom.
Euforija i optimizam s kojim su mnogi Istočni i Zapadni Berlinci rušili zid krajem 1989.godine,izgledaju bledo i promašeno u sadašnjoj Nemačkoj i Berlinu,a poglavito u Istočnoj Nemačkoj i Istočnom Berlinu u kojem su na mesto tog jednog zida podignuti milioni zidova,i to najnepremostivijih zidova,zidova među ljudima.
Daleko od toga da mi SKOJ-evci podržavamo ideju o bilo kakvom deljenju ljudi zidovima,naprotiv,mi naglašavamo da su najtvrđi oni zidovi koje među ljudima podiže klasni poredak.Klasno otuđenje ljudi,neofašizam,kriminal nezaposlenost,tržišna cenzura i potrošački mentalitet su zagospodarili ''Istočnjacima'',do tada u potpunosti lišenim ovih anticivilizacijskih pojava.Licemerna retorika gospode imperijalista koja optužuje komunistički režim DDR-a za podizanje zida ima za cilj pranje ruku od vlastite odgovornosti za podelu Nemačke.Podsetimo da su Britanci,Amerikanci i Francuzi najpre proglasili nezavisnu Zapadnu Nemačku,te potom docnije proglašenu Istočnu Nemačku,blokirali ekonomskim sankcijama kao i drugim političkim vidovima sabotaže (kao na primer nametanjem DDR-u obavezu vraćanja većih ratnih reparacija od Zapadne Nemačke).
Veća i bogatija Zapadna Nemačka,sa više prirodnih resursa obećavala je ''Istočnjacima'' materijalni prosperitet ako emigriraju,na šta su se mnogi i odlučili usled velikih pritisaka na DDR.U trenutku kada je emigracija postala kritična,nije bilo drugog rešenja od ograđivanja Zapadnog Berlina (preko kojeg je ogromna većina odlazila na Zapad) što je u kratkom roku dalo ogromne rezultate.
Naravno da slučaj pada Berlinskog zida ima pun smisao,samo ako se promotri čitav istorijski okvir i trenutak koji vezujemo za ovaj događaj.Pad Berlinskog zida je najavio propast čitavog istočnoevropskog bloka socijalističkih zemalja.Posledice su više ponižavajuće i katastrofalne za ogromnu većinu stanovništva tih zemalja.Tiranija zapadnog imperijalizma je željna ''sveže krvi'',tj. novog tržišta,veštom propagandom i uz pomoć svojih poslušnika,učinila je sve da svrgne socijalizam u Istočnoj Evropi,bez ikakvog obaziranja na cenu.Cene su bile hiljade i hiljade mrtvih,(to mi znamo najbolje iz primera bratoubilačkih ratova vođenih na tlu naše države,a oni su vođeni i drugde),rasparčavanja država revidiranje i totalno ukidanje socijalnih povlastica garantovanih svima u socijalizmu,ogromna nezaposlenost,pad industrijske proizvodnje u nekim slučajevima i za više od 60%,gubitak bilo kakve političke i državne autonomije pod pretnjama pesnice krupnog kapitala NATO i EU,pad broja obrazovanih i pismenih ljudi,klerikalizam i neofašizam,drastičan pad prirodnog priraštaja...
Mnoge nevladine institucje,kao i institucije vlade Zapadne Nemačke 9. novembra su likovanjem obeležile 20-to godišnjicu ove velike humanitarne katastrofe podsmevajući se svim žrtvama i radnom narodu koji grca u bedi i poniženju čitav ovaj period,kako u nemačkoj tako i svuda gde vlada kapitalistički varvarizam.Zato je drugarice i drugovi 9. novembra 2009 godine važno istaći suštinsku činjenicu PAO JE NA POGREŠNU STRANU!
Pao je na pogrešnu stranu!
Dvadeset godina posle pada Berlinskog zida,Evropa i svet prolaze kroz realne posledice katastrofe njegovog pada na pogrešnu stranu.
To potvrđuje tragičnost tog pogrešnog pada,ali i nužnost hitnosti vraćanja socijalizma i njegovog ''dizanja iz ruševina'' (baš kao u tekstu himne DDR-a),koji je u celoj Istočnoj Evropi pao zajedno sa Berlinskim zidom.
Euforija i optimizam s kojim su mnogi Istočni i Zapadni Berlinci rušili zid krajem 1989.godine,izgledaju bledo i promašeno u sadašnjoj Nemačkoj i Berlinu,a poglavito u Istočnoj Nemačkoj i Istočnom Berlinu u kojem su na mesto tog jednog zida podignuti milioni zidova,i to najnepremostivijih zidova,zidova među ljudima.
Daleko od toga da mi SKOJ-evci podržavamo ideju o bilo kakvom deljenju ljudi zidovima,naprotiv,mi naglašavamo da su najtvrđi oni zidovi koje među ljudima podiže klasni poredak.Klasno otuđenje ljudi,neofašizam,kriminal nezaposlenost,tržišna cenzura i potrošački mentalitet su zagospodarili ''Istočnjacima'',do tada u potpunosti lišenim ovih anticivilizacijskih pojava.Licemerna retorika gospode imperijalista koja optužuje komunistički režim DDR-a za podizanje zida ima za cilj pranje ruku od vlastite odgovornosti za podelu Nemačke.Podsetimo da su Britanci,Amerikanci i Francuzi najpre proglasili nezavisnu Zapadnu Nemačku,te potom docnije proglašenu Istočnu Nemačku,blokirali ekonomskim sankcijama kao i drugim političkim vidovima sabotaže (kao na primer nametanjem DDR-u obavezu vraćanja većih ratnih reparacija od Zapadne Nemačke).
Veća i bogatija Zapadna Nemačka,sa više prirodnih resursa obećavala je ''Istočnjacima'' materijalni prosperitet ako emigriraju,na šta su se mnogi i odlučili usled velikih pritisaka na DDR.U trenutku kada je emigracija postala kritična,nije bilo drugog rešenja od ograđivanja Zapadnog Berlina (preko kojeg je ogromna većina odlazila na Zapad) što je u kratkom roku dalo ogromne rezultate.
Naravno da slučaj pada Berlinskog zida ima pun smisao,samo ako se promotri čitav istorijski okvir i trenutak koji vezujemo za ovaj događaj.Pad Berlinskog zida je najavio propast čitavog istočnoevropskog bloka socijalističkih zemalja.Posledice su više ponižavajuće i katastrofalne za ogromnu većinu stanovništva tih zemalja.Tiranija zapadnog imperijalizma je željna ''sveže krvi'',tj. novog tržišta,veštom propagandom i uz pomoć svojih poslušnika,učinila je sve da svrgne socijalizam u Istočnoj Evropi,bez ikakvog obaziranja na cenu.Cene su bile hiljade i hiljade mrtvih,(to mi znamo najbolje iz primera bratoubilačkih ratova vođenih na tlu naše države,a oni su vođeni i drugde),rasparčavanja država revidiranje i totalno ukidanje socijalnih povlastica garantovanih svima u socijalizmu,ogromna nezaposlenost,pad industrijske proizvodnje u nekim slučajevima i za više od 60%,gubitak bilo kakve političke i državne autonomije pod pretnjama pesnice krupnog kapitala NATO i EU,pad broja obrazovanih i pismenih ljudi,klerikalizam i neofašizam,drastičan pad prirodnog priraštaja...
Mnoge nevladine institucje,kao i institucije vlade Zapadne Nemačke 9. novembra su likovanjem obeležile 20-to godišnjicu ove velike humanitarne katastrofe podsmevajući se svim žrtvama i radnom narodu koji grca u bedi i poniženju čitav ovaj period,kako u nemačkoj tako i svuda gde vlada kapitalistički varvarizam.Zato je drugarice i drugovi 9. novembra 2009 godine važno istaći suštinsku činjenicu PAO JE NA POGREŠNU STRANU!
Komunista ne moze da bude svako.Ne mogu ni Merkelova ni Leh Valensa...itd,jer da jesu ne bi se tako lako odrekli socijalizma.
njegova uloga u unistenju i rusenju crvene kuge u Evropi je jedna od najvaznijih 
..
