- Poruka
- 3.050
Mu je ime hipotetičkog nestalog kontinenta. Smatra se da se on nalazio u Tihom okeanu, ali se veruje da je do danas potonuo pod vodu.
Generalno mišljenje naučnih krugova o tektonskim pločama obezvređuje takve popularne teorije o potonulim kontinentima. Oni govore kako su kontinentne mase napravljene od lakešg kamena koji doslovno plutaju na težem kamenju od kojih se sastoji okeansko dno.
Otkrića Pukovnika Jamesa Churchwarda o kontinentu Mu
Krajem XVII veka vrlo obrazovan britanski pukovnik James Churchward, inače poznat kao strastveni arheolog-amater te slobodouman neortodoksan istraživač i naučnik, boravio je više godina u tada još egzotičnoj Indiji - najvećoj britanskoj koloniji - kao zapovednik oružanih snaga Njenog Veličanstva. Sve svoje slobodno vreme posvetio je arheologiji i proučavanju istorije. Posebno su ga privlačile i zaokupljale teme o velikim drevnim i pradrevnim kulturama.
On je iz prilično valjanih razloga držao da su sve visokorazvijene istorijski poznate kulture starog veka (Egipat, Sumer, Nubija, Haldeja, Persija, Hindustan, Kina i Grčka) vrlo brzo i uspešno stasale zahvaljujući prvenstveno ogromnom fundusu mnogih korisnih umeća i visokih znanja koja je na te prostore davno pre donela i zasadila neka velika, vrlo moćna i visokorazvijena pradrevna kultura-prethodnica.
Pukovnik J. Churchward je saznao da se u jednom budističkom hramu u istočnoj Indiji već vekovima brižljivo čuvaju neke drevne kamene ploče na kojima se nalazi poveći zapis. Nedugo zatim otputovao je tamo da bi lično proverio i sve ispitao na licu mesta. Pažljivo je pregledao te kamene ploče iz davno minulih vremena, koje su bile pohranjene u nadsvođenoj podzemnoj prostoriji, i uverio se da one zaista sadrže natpis na nekom nepoznatom starom pismu.
Taj ga je neobičan nalaz toliko zainteresovao i zaokupio da mu je posvetio sve svoje slobodno vreme u nekoliko idućih godina. Entuzijastični i uporni J. Churchward je, uz pomoć svog bliskog prijatelja i saradnika, visokog budističkog sveštenika, 1868. nekako uspeo da pronađe ključ za čitanje tih drevnih zapisa na kamenim pločama. Njihovim odgonetanjem on je ustanovio da spominju neku veliku, davnu nestalu civilizaciju na Pacifiku, znatno stariju i napredniju od naše.
Ta pradrevna civilizacija nikla je, po njegovoj proceni, pre otprilike 200000 godina, stasala je i dostigla je tokom mnogih mileijuma svoga postojanja vrlo visok stepen razvoja, da bi odjednom, u strašnoj kataklizmi koja se zbila pre približno 25000 godina, bila potpuno uništena i za vrlo kratko vreme zauvek nestala u mračnim dubinama Pacifika. Njena postojbina bio je ogroman prakontinent Mu koji se nekada davno prostirao na središnjem delu današnjeg Pacifika.
Drugo uporište na kome J. Churchward temelji svoje hipoteze i istraživanja pradrevne pacifičke civilizacije jesu zagonetni drevni zapisi na 2600 kamenih ploča koje je u drugoj polovini XIX veka slučajno otkrio američki geolog William Niven u nekoj dolini severno od Ciudad de Mexica - savremene meksičke metropole.
Churchward smatra da mu je pošlo za rukom da odgonetne i te zapise u kojima se govori o praistorijskom civilizovanom narodu koji je tokom 170-ak hiljada godina dostigao vrlo visok stepen društvenog, ekonomskog i kulturnog razvoja. Taj je praistorijski narod nekada davno naseljavao veliku zemlju koja se prostirala u području tropske i suptropske klime na središnjem području današnjeg Tihog okeana.
Drugi veliki istraživač drevnih zapisa o pradrevnoj zemlji Mu bio je dr. George Hunt Williamson, koji je na njihovo odgonetanje, interpretaciju i analizu takođe utrošio nekoliko decenija.
Prikaz kontura davno nestalog pacifičkog kontinenta Mu otkrio je početkom druge polovine XX veka kod grada Icae u Peruu arheolog dr. Javier Cabrera. One su bile ugravirane na kamenim pločama koje potiču još iz perioda pre Inka. Taj prvorazredni arheološki nalaz fotografisao je poznati francuski istoričar i publicist Robert Charroux, pasionirani slobodoumni istraživač brojnih zagonetki naše najdrevnije prošlosti.
Analizom tog drevnog geografskog prikaza potonulog kontinenta Mu, čija je karta objavljena u Los Angeles Times od 31. srpnja 1977. ustanovljeno je da mu je širina od istoka do zapada bila oko osam hiljada kilometara, a od severa do juga nešto manje od pet hiljada kilometara.
Svoje hipoteze o drevnoj zemlji Mu i rezultate svojih mukotrpnih istraživanja, koja su gotovo neprekidno trajala nekoliko decenija, objavio je pukovnik J. Churchward u svojevremeno vrlo zapaženoj knjizi "The Lost Continent Of Mu (Izgubljeni kontinent Mu). Ona je kao bestseler samo u Americi doživela dvadesetak izdanja, a ubrzo je bila prevedena i na više svetskih jezika. Hipotetski pacifički prakontinent Mu poznat je u literaturi još pod nazivima Pan, Mar i Muror, dok ga teozofi i mnogi noviji autori, koji su se za njima nekritički poveli, pogrešno nazivaju Lemurijom.
Generalno mišljenje naučnih krugova o tektonskim pločama obezvređuje takve popularne teorije o potonulim kontinentima. Oni govore kako su kontinentne mase napravljene od lakešg kamena koji doslovno plutaju na težem kamenju od kojih se sastoji okeansko dno.
Otkrića Pukovnika Jamesa Churchwarda o kontinentu Mu
Krajem XVII veka vrlo obrazovan britanski pukovnik James Churchward, inače poznat kao strastveni arheolog-amater te slobodouman neortodoksan istraživač i naučnik, boravio je više godina u tada još egzotičnoj Indiji - najvećoj britanskoj koloniji - kao zapovednik oružanih snaga Njenog Veličanstva. Sve svoje slobodno vreme posvetio je arheologiji i proučavanju istorije. Posebno su ga privlačile i zaokupljale teme o velikim drevnim i pradrevnim kulturama.
On je iz prilično valjanih razloga držao da su sve visokorazvijene istorijski poznate kulture starog veka (Egipat, Sumer, Nubija, Haldeja, Persija, Hindustan, Kina i Grčka) vrlo brzo i uspešno stasale zahvaljujući prvenstveno ogromnom fundusu mnogih korisnih umeća i visokih znanja koja je na te prostore davno pre donela i zasadila neka velika, vrlo moćna i visokorazvijena pradrevna kultura-prethodnica.
Pukovnik J. Churchward je saznao da se u jednom budističkom hramu u istočnoj Indiji već vekovima brižljivo čuvaju neke drevne kamene ploče na kojima se nalazi poveći zapis. Nedugo zatim otputovao je tamo da bi lično proverio i sve ispitao na licu mesta. Pažljivo je pregledao te kamene ploče iz davno minulih vremena, koje su bile pohranjene u nadsvođenoj podzemnoj prostoriji, i uverio se da one zaista sadrže natpis na nekom nepoznatom starom pismu.
Taj ga je neobičan nalaz toliko zainteresovao i zaokupio da mu je posvetio sve svoje slobodno vreme u nekoliko idućih godina. Entuzijastični i uporni J. Churchward je, uz pomoć svog bliskog prijatelja i saradnika, visokog budističkog sveštenika, 1868. nekako uspeo da pronađe ključ za čitanje tih drevnih zapisa na kamenim pločama. Njihovim odgonetanjem on je ustanovio da spominju neku veliku, davnu nestalu civilizaciju na Pacifiku, znatno stariju i napredniju od naše.
Ta pradrevna civilizacija nikla je, po njegovoj proceni, pre otprilike 200000 godina, stasala je i dostigla je tokom mnogih mileijuma svoga postojanja vrlo visok stepen razvoja, da bi odjednom, u strašnoj kataklizmi koja se zbila pre približno 25000 godina, bila potpuno uništena i za vrlo kratko vreme zauvek nestala u mračnim dubinama Pacifika. Njena postojbina bio je ogroman prakontinent Mu koji se nekada davno prostirao na središnjem delu današnjeg Pacifika.
Drugo uporište na kome J. Churchward temelji svoje hipoteze i istraživanja pradrevne pacifičke civilizacije jesu zagonetni drevni zapisi na 2600 kamenih ploča koje je u drugoj polovini XIX veka slučajno otkrio američki geolog William Niven u nekoj dolini severno od Ciudad de Mexica - savremene meksičke metropole.
Churchward smatra da mu je pošlo za rukom da odgonetne i te zapise u kojima se govori o praistorijskom civilizovanom narodu koji je tokom 170-ak hiljada godina dostigao vrlo visok stepen društvenog, ekonomskog i kulturnog razvoja. Taj je praistorijski narod nekada davno naseljavao veliku zemlju koja se prostirala u području tropske i suptropske klime na središnjem području današnjeg Tihog okeana.
Drugi veliki istraživač drevnih zapisa o pradrevnoj zemlji Mu bio je dr. George Hunt Williamson, koji je na njihovo odgonetanje, interpretaciju i analizu takođe utrošio nekoliko decenija.
Prikaz kontura davno nestalog pacifičkog kontinenta Mu otkrio je početkom druge polovine XX veka kod grada Icae u Peruu arheolog dr. Javier Cabrera. One su bile ugravirane na kamenim pločama koje potiču još iz perioda pre Inka. Taj prvorazredni arheološki nalaz fotografisao je poznati francuski istoričar i publicist Robert Charroux, pasionirani slobodoumni istraživač brojnih zagonetki naše najdrevnije prošlosti.
Analizom tog drevnog geografskog prikaza potonulog kontinenta Mu, čija je karta objavljena u Los Angeles Times od 31. srpnja 1977. ustanovljeno je da mu je širina od istoka do zapada bila oko osam hiljada kilometara, a od severa do juga nešto manje od pet hiljada kilometara.
Svoje hipoteze o drevnoj zemlji Mu i rezultate svojih mukotrpnih istraživanja, koja su gotovo neprekidno trajala nekoliko decenija, objavio je pukovnik J. Churchward u svojevremeno vrlo zapaženoj knjizi "The Lost Continent Of Mu (Izgubljeni kontinent Mu). Ona je kao bestseler samo u Americi doživela dvadesetak izdanja, a ubrzo je bila prevedena i na više svetskih jezika. Hipotetski pacifički prakontinent Mu poznat je u literaturi još pod nazivima Pan, Mar i Muror, dok ga teozofi i mnogi noviji autori, koji su se za njima nekritički poveli, pogrešno nazivaju Lemurijom.
ops:
