Oni koji su ga videli opisuju ga ovako: „Živi u Aziji i Evropi, uglavnom je pitom, može biti visok do 110 cm, težak je oko 100 kg, ima velike rogove i debelo i meko krzno”. Oni koji nisu videli irvasa najčešće ga brkaju s losom, sobom, pa čak i sa jelenom, s kojima je u rodu, ali ga momentalno identifikuju čim dođe vreme novogodišnjih praznika!
Legenda o Deda Mrazovim saonicama koje vuku irvasi potiče iz ruskih bajki, mada je slična legenda prisutna i u Holandiji. Irvas Rudolf sa svojim crvenim nosem „pojavio” se tek 1939. godine u priči Roberta Meja i ubrzo je postao urbana legenda. Činjenica da irvasi žive na krajnjem severu planete i da su najviše rasprostranjeni po arktičkim tundrama verovatno je doprinela tome da se ove životinje povežu s novogodišnjom tradicijom.
Ipak, nije Deda Mraz taj koji drži pripitomljene irvase! Gajenje i čuvanje stada irvasa je vekovna tradicija naroda Sami, koji živi na severu Skandinavije !
Opstanak ovog naroda, kao i njegovih stada je tokom poslednjih decenija ugrožen zbog globalne potrebe za prirodnim resursima tog regiona.
Inače, interesantna je činjenica da je u Kanadi i na Aljasci irvas poznat isključivo pod imenom KARIBU
Bez obzira na to kako je nazivaju, nekada nastanjivala veliki deo Severne Amerike i Evrope. Irvas je jedna od prvih životinja koje je čovek pripitomio i jedna od retkih zahvaljujući kojima je preživeo ledeno doba, a crteži irvasa u pećinama koji datiraju iz kamenog doba su među najstarijim poznatim umetničkim radovima na svetu :
Međutim, prečest lov i razvoj naselja ih je istrebio iz većeg dela Evrope tokom rimskog doba, a sa Britanskih ostrva tokom srednjeg veka.
Legenda o Deda Mrazovim saonicama koje vuku irvasi potiče iz ruskih bajki, mada je slična legenda prisutna i u Holandiji. Irvas Rudolf sa svojim crvenim nosem „pojavio” se tek 1939. godine u priči Roberta Meja i ubrzo je postao urbana legenda. Činjenica da irvasi žive na krajnjem severu planete i da su najviše rasprostranjeni po arktičkim tundrama verovatno je doprinela tome da se ove životinje povežu s novogodišnjom tradicijom.
Ipak, nije Deda Mraz taj koji drži pripitomljene irvase! Gajenje i čuvanje stada irvasa je vekovna tradicija naroda Sami, koji živi na severu Skandinavije !
Opstanak ovog naroda, kao i njegovih stada je tokom poslednjih decenija ugrožen zbog globalne potrebe za prirodnim resursima tog regiona.
Inače, interesantna je činjenica da je u Kanadi i na Aljasci irvas poznat isključivo pod imenom KARIBU
Bez obzira na to kako je nazivaju, nekada nastanjivala veliki deo Severne Amerike i Evrope. Irvas je jedna od prvih životinja koje je čovek pripitomio i jedna od retkih zahvaljujući kojima je preživeo ledeno doba, a crteži irvasa u pećinama koji datiraju iz kamenog doba su među najstarijim poznatim umetničkim radovima na svetu :
Međutim, prečest lov i razvoj naselja ih je istrebio iz većeg dela Evrope tokom rimskog doba, a sa Britanskih ostrva tokom srednjeg veka.
