GLAS JAVNOSTI 7.maj 2005.
Uoči 9. maja, doneta odluka o izgradnji kompleksa nacistima
Na površini od 1,5 hektara biće izgrađen memorijalni kompleks posvećen pripadnicima zloglasne SS divizije "Skenderbeg", Kosovskom puku i albanskoj žandarmeriji
BEOGRAD - Dok se cela Evropa priprema za proslavu 60-godišnjice pobede nad fašizmom u Drugom svetskom ratu, Skupština opštine Priština je, na sednici održanoj 4. maja, donela odluku o izgradnji spomenika i memorijalnog parka posvećenog fašističkim kolaboracionistima, saznaje Glas iz svojih izvora u Prištini. Ovom odlukom je predviđena izgradnja memorijalnog parka površine (oko 1,5 hektara) i spomenika na mestu gde su tadašnje jugoslovenske vlasti i partizani streljali fašističke kolaborante - članove Druge Prizrenske lige.
Ova organizacija bila je osnovana 1943. godine u Prizrenu, na inicijativu Gestapoa. Najveću ulogu u obnavljanju "Prizrenske lige" imao je Oto Majer, pukovnik Abvera, koji je zajedno sa Karlom Kremplerom, SS pukovnikom, i u saradnji sa Gestapoom, aktivirao njihovog eksponenta Džafera Devu. Njega su postavili na čelo Lige da bi tako lakše ostvarili svoj uticaj na području Kosova i Metohije. Vojne formacije bile su albanska žandarmerija, Kosovski puk, i SS divizija "Skenderbeg", u kojoj je bilo angažovano više od 11.000 Albanaca.
U hronici terora kosmetskih Albanaca ostali su zapisi zločina u babuškoj opštini, prinudnog iseljavanja u Uroševcu, stradanja u Velikoj Hoči, internacija iz Prizrena i Grbola, ubistva u selu Vitomirica... Samo u đakovačkom srezu ubijeno je dve stotine Srba, a u fašističke logore u Albaniju odvedeno je pet hiljada Srba. Učešće Prizrenske lige preko svojih vojnih formacija u istrebljenju kosovskih Jevreja jedna je od najsramnijih epizoda u istoriji Kosova. Od 281 Jevreja koje su uhapsile vojne formacije Druge Prizrenske lige, više od 200 su ubijeni u nacističkom logoru smrti Belsen. Celokupno jevrejsko stanovništvo Kosova bilo je uništeno i nikad više nije moglo da se vrati na predratni broj.
Spisak "nevino ubijenih rodoljuba" (tako se danas zovu fašističke sluge u odluci SO Priština) uključuje Albance - bivše vojnike SS-a i Vermahta, policajce okupatorske žandarmerije, komandante albanskih paravojnih formacija i njihove pomagače. Stoga nije čudo da Opština Priština ne planira nikakvo obeležavanje 60-godišnjice pobede nad fašizmom. Spomen- kosturnica posvećena herojima i žrtvama nacizma iz Drugog svetskog rata u Prištini je uništena. Ploče sa imenima palih boraca (Srba, Albanaca, Turaka i Jevreja) skinute su i razbijene, a spomenik je dans pokriven grafitima koji slave UČK (OVK).
Obrazloženje SO Priština
Udruženje istoričara Kosova "Ali Hadri" i porodice rodoljuba Novembra 44. obratili su se 17. januara Skupštini opštine Priština sa zahtevom (01. br. 353-682) za određivanje lokacije za podizanje spomenika posvećenog "rodoljubima iz perioda 1944-1945". Direktorat za Planiranje, urbanizam i građevinarstvo, razmatrajući ovaj zahtev i konsultujući se sa postojećim planovima, zaključio je da najpogodnija i moguća lokacija može da bude slobodan prostor u naselju Taukbašta (Velanija) u Prištini, gde su 1944-1945. godine streljani kolaboracionisti.
Uoči 9. maja, doneta odluka o izgradnji kompleksa nacistima
Na površini od 1,5 hektara biće izgrađen memorijalni kompleks posvećen pripadnicima zloglasne SS divizije "Skenderbeg", Kosovskom puku i albanskoj žandarmeriji
BEOGRAD - Dok se cela Evropa priprema za proslavu 60-godišnjice pobede nad fašizmom u Drugom svetskom ratu, Skupština opštine Priština je, na sednici održanoj 4. maja, donela odluku o izgradnji spomenika i memorijalnog parka posvećenog fašističkim kolaboracionistima, saznaje Glas iz svojih izvora u Prištini. Ovom odlukom je predviđena izgradnja memorijalnog parka površine (oko 1,5 hektara) i spomenika na mestu gde su tadašnje jugoslovenske vlasti i partizani streljali fašističke kolaborante - članove Druge Prizrenske lige.
Ova organizacija bila je osnovana 1943. godine u Prizrenu, na inicijativu Gestapoa. Najveću ulogu u obnavljanju "Prizrenske lige" imao je Oto Majer, pukovnik Abvera, koji je zajedno sa Karlom Kremplerom, SS pukovnikom, i u saradnji sa Gestapoom, aktivirao njihovog eksponenta Džafera Devu. Njega su postavili na čelo Lige da bi tako lakše ostvarili svoj uticaj na području Kosova i Metohije. Vojne formacije bile su albanska žandarmerija, Kosovski puk, i SS divizija "Skenderbeg", u kojoj je bilo angažovano više od 11.000 Albanaca.
U hronici terora kosmetskih Albanaca ostali su zapisi zločina u babuškoj opštini, prinudnog iseljavanja u Uroševcu, stradanja u Velikoj Hoči, internacija iz Prizrena i Grbola, ubistva u selu Vitomirica... Samo u đakovačkom srezu ubijeno je dve stotine Srba, a u fašističke logore u Albaniju odvedeno je pet hiljada Srba. Učešće Prizrenske lige preko svojih vojnih formacija u istrebljenju kosovskih Jevreja jedna je od najsramnijih epizoda u istoriji Kosova. Od 281 Jevreja koje su uhapsile vojne formacije Druge Prizrenske lige, više od 200 su ubijeni u nacističkom logoru smrti Belsen. Celokupno jevrejsko stanovništvo Kosova bilo je uništeno i nikad više nije moglo da se vrati na predratni broj.
Spisak "nevino ubijenih rodoljuba" (tako se danas zovu fašističke sluge u odluci SO Priština) uključuje Albance - bivše vojnike SS-a i Vermahta, policajce okupatorske žandarmerije, komandante albanskih paravojnih formacija i njihove pomagače. Stoga nije čudo da Opština Priština ne planira nikakvo obeležavanje 60-godišnjice pobede nad fašizmom. Spomen- kosturnica posvećena herojima i žrtvama nacizma iz Drugog svetskog rata u Prištini je uništena. Ploče sa imenima palih boraca (Srba, Albanaca, Turaka i Jevreja) skinute su i razbijene, a spomenik je dans pokriven grafitima koji slave UČK (OVK).
Obrazloženje SO Priština
Udruženje istoričara Kosova "Ali Hadri" i porodice rodoljuba Novembra 44. obratili su se 17. januara Skupštini opštine Priština sa zahtevom (01. br. 353-682) za određivanje lokacije za podizanje spomenika posvećenog "rodoljubima iz perioda 1944-1945". Direktorat za Planiranje, urbanizam i građevinarstvo, razmatrajući ovaj zahtev i konsultujući se sa postojećim planovima, zaključio je da najpogodnija i moguća lokacija može da bude slobodan prostor u naselju Taukbašta (Velanija) u Prištini, gde su 1944-1945. godine streljani kolaboracionisti.
