ZAR I TI, S(RB)INE BRUTE?
(9) Send to friend Print Nedelja, 8. Avgust, 2010.| Autor:
Sukobi Miroslava Miškovića i Milke Forcan, te Željka Mitrovića i Saše Popovića najnoviji su primer “stare, dobre srpske tradicije” - obračuna između najboljih prijatelja, saradnika, kumova, članova porodice...
Ko će na koga ako ne svoj na svoga?
“Zlatno” srpsko pravilo već vekovima glasi: što si nekome bolji drug, prijatelj, brat, to su veće šanse da ti taj neko jednog dana zabije nož u leđa - i postane najgori neprijatelj!
Nemanjići
Moglo bi se komotno reći da je istorija cele dinastije Nemanjića obeležena krvavim sukobima očeva, sinova, stričeva, bratanaca, sestrića i drugih - oko novca, moći i vlasti. Nemanjići su jedni druge ubijali, kopali oči jedni drugima, proterivali se, sakatili...
Sam rodonačelnik dinastije Stefan Nemanja (1168-1196) na vlast je došao nakon što je u bici kod Pantina oko 1170. godine pobedio brata Tihomira, koji je u ovoj borbi i poginuo.
Kada se Nemanja povukao sa prestola 1196. godine, vlast je prepustio mlađem sinu Stefanu (1196-1228), što je bio razlog za nezadovoljstvo Vukana Nemanjića, pa ubrzo dolazi do krvavog građanskog rata.
I sinovi Stefana Prvovenčanog međusobno ratuju, pa kraljevsku krunu nose sva trojica - Radoslav (1192-1234), Vladislav (1234-1243) i Uroš Prvi (1243-1276). Dragutin Nemanjić (1276-1282) takođe na vlast dolazi nasilno, kada je uz pomoć mađarske vojske i uz podršku majke Jelene Anžujske i brata Milutina sa trona svrgnuo oca Uroša. Ipak, nakon što je u lovu slomio nogu, krunu mu otima Milutin (1282-1321).
Srpski kralj Milutin kasnije je ponovo bio u sukobu sa svojim bratom, a kada se njegov sin i prestolonaslednik Stefan pobunio, Milutin ga je oslepeo. Nakon njegove smrti dolazi do građanskog rata u kome Stefan uspeva da odnese prevagu i pogubi brata od strica Konstantina. I Stefan je završio kao žrtva porodičnog sukoba, a sa trona ga je svrgnuo sin Dušan (Silni). Istina o njegovoj smrti ni danas nije poznata, pa se ne zna da li je i on bio žrtva nekog od rođaka ili saradnika.
Karađorđe
Da ne zaostaje za slavnim prethodnicima na tronu Srbije, potrudio se i srpski nacionalni heroj - Karađorđe Petrović. Deca u školama uče o njegovim podvizima, vrlinama, organizovanju ustanka protiv Turaka, pa i o tragičnom kraju (izdao ga kum). Deca u školama, međutim, ne uče da Karađorđe, čovek preke naravi i velike fizičke snage (poreklom iz Crne Gore), svoju suprugu nije zaveo, nego oteo, da je svog oca Petra ubio, kao i svog brata Marinka (obesio ga je iznad kućnog praga).
“Ko se mača laća, od mača i strada”, govorio je Isus. Sudbina je htela da Karađorđu glave dođu ljudi koji su mu bili bliski: kum Vujica Vulićević, čiji ga je sluga ubio sekirom na spavanju, i kum, prijatelj i kolega ustanik Miloš Obrenović, koji je naredio ubistvo.
