mrseverac
Zainteresovan član
- Poruka
- 183
Formalno registrovana kao „udruženje za negovanje mađarske kulture i tradicije“, „Mađarska garda“ brzo je pokazala plebejske korene jedne neofašističke horde, zaodenute u zapadnjački marketing, čiji je cilj samo jedan – ujedinjenje mađarske nacije: duhovno, ekonomsko i teritorijalno
Iako je Viši budimpeštanski sud u drugostepenom postupku 3. jula 2009. godine potvrdio odluku glavnogradskog Opštinskog suda od 17. decembra 2008. o raspuštanju „Mađarske garde“, ona je, kako je nakon presude obećao predsednik ove ultradesničarske paravojne organizacije Gabor Vona, „nastavila da maršira još čvršćim korakom“. I u zemlji i u inostranstvu!
Formalno registrovana kao „udruženje za negovanje mađarske kulture i tradicije“ (čijem „nevinom“ osnivačkom aktu niko nije mogao unapred ništa da zameri), brzo je pokazala plebejske korene jedne neofašističke horde, svoju „neonjilašku subkulturu“ zaodenutu u zapadnjački marketing, čiji je primarni zadatak, po rečima Vone – da štiti Mađarsku od napada iz okolnih zemalja! „Otvoreno mogu reći da sam mislio na Slovačku, Rumuniju i Srbiju, kad sam govorio o tome da strahujemo od ataka neke od regionalnih država na našu domovinu“, precizirao je tada šef garde, dodajući da u tim zemljama živi mađarska manjina i da s njima Mađarska i dan danas ima stalne probleme.
I pored toga što je proglašen ratnim zločincem u Rumuniji, dela ultradesničarskog književnika Alberta Vaša (čije ime je „Mađarska garda“ dala svom bataljonu u Đeru), obavezna su školska lektira svih đaka koji uče na mađarskom jeziku
5.000 GARDISTA
Gardijski „zadatak“ na domaćem planu bio je zaštita interesa nacije u kulturnom i privrednom životu (verovatno od jevrejskog lobija, ciganske najezde, stranaca, homoseksualaca, bankarskih zelenaša i globalista – što su načela stranke „Za bolju Mađarsku“, skraćeno Jobik, koja je Mađarsku gardu 27. avgusta 2007. godine i osnovala!).
Za prvog komandanta „Garde“ (koja je zbog crnih uniformi i „arpadskih“ zastava oko ruke mnoge neodoljivo podsećala na zloglasne „njilaše“, mađarske fašiste u Drugom svetskom ratu koje je predvodio ratni zločinac Ferenc Salaši), imenovan je Maćaš Ustič, poznat iz domaće serije „Mali grad“, a za ideologa se samovoljno proklamovao Andraš Benčik, glavni urednik desničarskog nedeljnika „Mađarski demokrata“. Gardiste su blagosiljali po jedan katolički, evangelistički i protestantski pop, a pozdravila ih je i Marija Vitner, poslanica Fidesa, najveće opozicione stranke u zemlji, dok je na prvoj ceremoniji ispred Palate „Šandor“ (rezidencije šefa države!) bivši ministar odbrane u prvoj višepartijskoj mađarskoj vladi (1990 – 1994) Lajoš Fir, sa bordo baršunastih jastučića, predao osnivačka uverenja u ruke 56 mladića! Sama brojka nije slučajna, pošto je bilo prijavljeno više od hiljadu zainteresovanih. Ona, nema sumnje, asocira na 1956. godinu, kada je u Mađarskoj podignut (neuspeli) ustanak protiv sovjetskih trupa.
Za 22 meseca delovanja (do zabrane, ili „transformisanja“ u Novu Mađarsku gardu, kako oni stalno ističu), „Garda“ je zvanično imala deset javnih promocija (od kojih osam u Budimpešti!), na kojima je posle „zakletvi vernosti“ u svoje redove primila ček nekoliko hiljada punoletnih članova! Ima, uz to, i svoje pionir(k)e, kadet(kinj)e i omladinu – gardiste! Procena je da samo u Mađarskoj danas ima preko 5.000 „regrutovanih“ gardista i oko 12.000 njihovih aktivista i simpatizera, a najbrojniji su u pet županija (od 19 koliko ih Mađarska ima) – peštanskoj, boršod – zemplenskoj, zalaškoj, čongradskoj i županiji Bač-Kiškun.
I ako danas regrutaciju obavljaju u „ilegali“ i zatvorenom prostoru, krajem 2009. godine u Sentandreji su nenajavljeni ponovo „prevarili“ policiju! Javno, i pred velikim brojem turista (koji su ih, verovatno misleći da se radi o državnoj svečanosti, snimali kamerama i pojedinačno se, nakon „zakletve“ – s njima fotografisali!), regrutovali su novih 115 članova!
Među Vašovim ordenima nalaze se i dva „gvozdena“ nacistička krsta
DEONICA SEKELJA U KLUŽU
Centrale „Mađarske garde“ u zemljama Karpatskog basena (u kojima živi mađarska nacionalna manjina), da bi „sakrile“ svoju pravu delatnost, uz naziv – „udruženje za negovanje nacionalne kulture i tradicije“ – najčešće dodaju i ime i prezime nekog od mađarskih kulturno – istorijskih ličnosti! Poznato je da „gardisti“ centrale imaju u Komarnu (Slovačka), Klužu (Rumunija), Subotici (Srbija), Užgorodu (Ukrajina)… U ovim državama često imaju i – akcije! Najnoviji je februarski „slučaj“ u Rumuniji! „Bataljon Albert Vaš“ (deo zabranjene „Mađarske garde“), čije sedište je u Đeru (Mađarska), osnovao je 2009. u rumunskom Sekeljfeldu tzv. „Deonicu Sekelja“ – čije članove je vrbovao iz redova erdeljskih mladih Mađara. „Sekeljska deonioca“ upravo u ovim trenucima u Rumuniji završava registrovanje dve svoje poslovne kompanije koje će joj obezbediti ustavno-pravnu i finansijsko-ekonomsku sigurnost u toj zemlji. Prva je firma za fizičko – tehničku zaštitu imovine i lica (ime joj je na rumunskom jeziku – Mađar garda Kft!), dok će se druga (Teran Grupa) baviti detektivskim poslovima i delatnostima naplate materijalnih dugova!
Prvi incident desio se, ipak – vrlo brzo. Gardisti iz „Sekeljske deonice“ nedavno su u Klužu (kojeg svi Mađari isključivo nazivaju starim mađarskim imenom Koložvar) hteli su da na dan rumunskog državnog praznika na spomenik mađarskom kralju Matiji polože venac i time obeleže 90. godišnjicu od osnivanja Sekeljske divizije koja je svoje najžešće ratne bitke vodila upravo – protiv Rumunije! Kažnjeni su novčano sa 50 hiljada leja (nisu imali dozvolu gradskih vlasti), a policija je u poslednjem trenutku sprečila pristalice ekstremne rumunske „Nove desnice“ da se fizički obračuna sa članovima mađarske „Deonice Sekelja“! Gradska kancelarija Kluža i mesna žandarmerijska stanica nakon toga uputili su zahtev parlamentu Rumunije da zabrani ulaz u zemlju članovima „Bataljona Albert Vaš“, jer nose ime ekstremnog mađarskog književnika rođenog u Transilvaniji, potpukovnika Hortijeve fašističke vojske ( za ratne zasluge, između ostalih, odlikovan i sa dva „gvozdena“ nacistička krsta!), proglašenog u Rumuniji ratnim zločincem (pobegao 1944. u Nemačku, a 1952. u SAD, gde je u gradu Ejstoru 1998 umro).
„Mi pripadamo Mađarskoj. Matična zemlja nam pomaže u svemu što nam je potrebno! Finansira nam sve, od socijalnih programa do usavršavanja ’samoodbrane’. Moramo biti spremni za svaku situaciju u datom momentu“, rekao je portparol rumunske „Deonice“ Nandor Keresteš…
„MAĐARSKO DRVO ŽIVOTA“
Nije tajna ni to da je „Mađarska garda“ nedavno u Srbiji prisustvovala tradicionalnoj januarskoj manifestaciji „Dani mađarske kulture“ u Senti (bila posvećena 200-godišnjici od rođenja autora mađarske nacionalne himne Ferenca Erkela i 150. godišnjice smrti reformatora političkog, ekonomskog i kulturnog života Mađarske, grofa Ištvana Sečenjija), na kojoj su uručene nagrade – „Mađarsko drvo života“! Gardijski čelnici (čiji je osnivač „Pokret za bolju Mađarsku“, 26. oktobra 2009. u Budimpešti potpisao povelju o osnivanju panevropskog pokreta „otadžbinskih političkih snaga“ sa još pet ekstremno desničarskih evropskih partija), u okviru senćanskih „Dana mađarske kulture“ prisustvovali su i – Kulturnom forumu Mađara Karpatskog basena.
U „forumskim“ zaključcima ponovljene su smernice čiji je cilj samo jedan, uvek isti – ujedinjenje mađarske nacije. Duhovno, ekonomsko i – teritorijalno! Mađarska predstavnica u EP, članica Jobika, Kristina Morvaji, poznata po sloganu „Mađarska Mađarima“ i briselskoj izjavi da će „Mađari pre ili kasnije ponovo biti teritorijalno ujedinjeni“, u već zahuktaloj kampanji za aprilske parlamentarne izbore u Mađarskoj, izjavila je budimpeštanskim medijima 20. februara da će Mađarska svoje „istorijske“ teritorije, nezasluženo otete i pripojene okolnim zemljama, definitivno (po)vratiti u prvoj polovini 2011. godine – kada bude predsedavala Evropskom unijom!
Pajtićevo „talasanje“ Dunava Prizmi mađarskog stranačja dodata je još jedna faseta. Monarhisti Mađarske, političko krilo bečke rojalističke organizacije Crno-žuta alijansa, najavili su učešće na predstojećim izborima u Mađarskoj, raspisanim za 11. april. Žestoko zagovaraju restauraciju nekadašnjeg Ugarskog carstva. Pod ne baš novim (još manje originalnim nazivom) – Dunavska federacija (ili konfederacija!). Planiraju ujedinjenje nekadašnjih provincija pod upravom Budimpešte. Zacrtan je i cilj kada bi naum trebalo da bude ostvaren – 2018. godine, na stogodišnjicu raspada stare monarhije! Pretpostavljajući da svet ne bi dozvolio ujedinjenje nekadašnje carevine pod jednom krunom, mađarski monarhisti teže rasparčavanju carevine na nekoliko kraljevina, pod upravom monarha iz dinastije Habzburg. Krunu bi u Mađarskoj nosio drugi sin Ota Habzburga – Georg. Georg Habzburg Lotringen u Beču je mađarski „ambasador“ bez portfelja i predsednik tamošnjeg Crvenog krsta, a predodređen je i od mađarskih poklonika monarhije za – nosioca krune. Da u novoj državi pod upravom Budimpešte (srasloj od Podunavskih regija) i te kako računaju na Vojvodinu kao „kandidata za članstvo“, govore hvalospevi mađarskih rojalista o ulozi predsednika Pokrajinske skupštine Šandora Egerešija koji do približavanja tom cilju, koristeći institucije vojvođanske vlasti – besprekorno vodi! Istaknut je i veliki doprinos, kako su doslovce rekli (ne imenujući mu funkciju!) – „Vojvođanera Bojana Pajtića, rođenog u mađarskoj Zenti (Senti), koji je pravi primer borca protiv politike širenja velikosrpskog hegemonizma i uticaja Beograda u Vojvodini (sic!).
..ja mislim da su to.. ustaše...
A i vidiš da je slikano na Trgu Heroja, u Subotici mogu samo da budu u prolazu.
Jes da je malo zarđao ali još radi. 
Баш тако, а мађарони иако сви млохави и љигави , уз добру подршку реметилачких и рушилачких фактора , што споља , што изнутра нарочито, итекако могу брзо да васкрсну своје фашизоидне идеје и намере
