Stella L. Jatras (USA), supruga americkog penzionisanog oficira pise:
serbianna.com/analysis/?p=387
Germany’s Role in the Balkans, Jan, 10, 2010
As part of the Maastricht Netherlands Treaty of 1991, Germany pressured European Community (EC) to recognize the independence of Croatia, Germany’s ally in World War II. “From a position where the EC members were 11-to-1 in favor of maintaining the unity of Yugoslavia, Germany succeeded at 4 a.m. in forcing approval for the recognition of Croatia and Slovenia as independent states (German and U.S. Involvement in the Balkans, Defense & Foreign Affairs Publications London, 1995). In 1993, Uno Mas Uno, in a report entitled, German Finger In The Yugoslav Crisis, wrote, “Those who believed that defeat in two world war had diminished Germany’s expansionist ambitions were certainly wrong. More than ever before, Germans need territories and they want to expand.” Germany knew that by recognizing Croatia, it would foment a civil war to its advantage. In two world wars, Serbia prevented Germany from gaining access to the Adriatic Sea. It was now payback time.
Kao deo Sporazuma u Mastrihtu u Holandiji, Nemacka je pritisla Evropsku Zajednicu (EZ) da prizna nezavisnost Hrvatske, nemackog saveznika u Drugom svetskom ratu. “Iz pozicije gde su EZ clanovi bili 11:1 u zastiti odrzanja jednistva Jugoslavije, Nemacka je uspela u 4 ujutro u postizanju odobrenja za priznavanje Hrvatske i Slovenije kao nezavisnih drzava (nemacko i US ukljucenje na Balkan, Defense & Foreign Affairs Publications London, 1995). U 1993, Uno Mas Uno, u izvestaju naslovljenom, Nemacki prst u jugosloveskoj krizi, pisao je,
[size=+1]“Ti koji su verovali da je poraz u dva svetska rata minimizovao nemacke ekspanzionisticke namere bili su potpuno pogresnog misljenja. Vise nego ikad pre, Nemci trebaju teritorije i oni zele da se sire.” [/size]
Nemacka je znala da putem priznanja Hrvatske, to bi podstaklo gradjanski rat do njene prednosti. U dva svetska rata Srbija je sprecila Nemacku da dobije pristup Jadranskom moru. Bilo je sada vreme vracanja racuna.
...
Mini i male zemlje, pa i normalne zemlje druge i prve kategorije (videti podelu zemalja prema broju stanovnika na politickim diskursima, tema “Dva fundamentalno razlicita puta...”) cak i neke vece zemlje, kakvu god imale unutrasnju situaciju, sposobnu vladu i sl. izuzetno su ranjive na dogadjaje i opasnosti spolja i cesto se ne mogu adekvatno odbraniti. Okruzenje spolja je to koje presudno utice na stvari unutra. Tako je bilo tokom cele ljudske istorije, a narocito danas, kada su sredstva i metode koje mocnim zemljama stoje na raspolganju neuporedivo brojnija, snaznija i sofisticiranija. Ali slabija strana mora da nastoji da razume srz problema inace se nece snaci u moru protivrecnih informacija sto znatno otezava delovanje.
Ovaj clanak americke analiticarke pogadja u srz balkanskog problema; da li neko zaista misli da su mirni muslimani sirom sveta oblikovali jugoslovensku krizu i stoje iza scene, ili britanski konzervativci koji su tada vladali Britanijom, ili americki predsednik Bus Stariji, ili neki tajni londonski i vasingtonski krugovi, ili francuski socijalisti, ili Jeljcinova elita ili bankari, komunisti, masoni ili ne zna se ko?... Podsticanje neverovatnih fantazija o zaverama ili ne znam cemu obicno nema uporiste u realnosti, iako jeste lepo za SF romane. Obicno su stvari mnogo jednostavnije, samo treba razgrnuti ispod nekoliko naslaga.
serbianna.com/analysis/?p=387
Germany’s Role in the Balkans, Jan, 10, 2010
As part of the Maastricht Netherlands Treaty of 1991, Germany pressured European Community (EC) to recognize the independence of Croatia, Germany’s ally in World War II. “From a position where the EC members were 11-to-1 in favor of maintaining the unity of Yugoslavia, Germany succeeded at 4 a.m. in forcing approval for the recognition of Croatia and Slovenia as independent states (German and U.S. Involvement in the Balkans, Defense & Foreign Affairs Publications London, 1995). In 1993, Uno Mas Uno, in a report entitled, German Finger In The Yugoslav Crisis, wrote, “Those who believed that defeat in two world war had diminished Germany’s expansionist ambitions were certainly wrong. More than ever before, Germans need territories and they want to expand.” Germany knew that by recognizing Croatia, it would foment a civil war to its advantage. In two world wars, Serbia prevented Germany from gaining access to the Adriatic Sea. It was now payback time.
Kao deo Sporazuma u Mastrihtu u Holandiji, Nemacka je pritisla Evropsku Zajednicu (EZ) da prizna nezavisnost Hrvatske, nemackog saveznika u Drugom svetskom ratu. “Iz pozicije gde su EZ clanovi bili 11:1 u zastiti odrzanja jednistva Jugoslavije, Nemacka je uspela u 4 ujutro u postizanju odobrenja za priznavanje Hrvatske i Slovenije kao nezavisnih drzava (nemacko i US ukljucenje na Balkan, Defense & Foreign Affairs Publications London, 1995). U 1993, Uno Mas Uno, u izvestaju naslovljenom, Nemacki prst u jugosloveskoj krizi, pisao je,
[size=+1]“Ti koji su verovali da je poraz u dva svetska rata minimizovao nemacke ekspanzionisticke namere bili su potpuno pogresnog misljenja. Vise nego ikad pre, Nemci trebaju teritorije i oni zele da se sire.” [/size]
Nemacka je znala da putem priznanja Hrvatske, to bi podstaklo gradjanski rat do njene prednosti. U dva svetska rata Srbija je sprecila Nemacku da dobije pristup Jadranskom moru. Bilo je sada vreme vracanja racuna.
...
Mini i male zemlje, pa i normalne zemlje druge i prve kategorije (videti podelu zemalja prema broju stanovnika na politickim diskursima, tema “Dva fundamentalno razlicita puta...”) cak i neke vece zemlje, kakvu god imale unutrasnju situaciju, sposobnu vladu i sl. izuzetno su ranjive na dogadjaje i opasnosti spolja i cesto se ne mogu adekvatno odbraniti. Okruzenje spolja je to koje presudno utice na stvari unutra. Tako je bilo tokom cele ljudske istorije, a narocito danas, kada su sredstva i metode koje mocnim zemljama stoje na raspolganju neuporedivo brojnija, snaznija i sofisticiranija. Ali slabija strana mora da nastoji da razume srz problema inace se nece snaci u moru protivrecnih informacija sto znatno otezava delovanje.
Ovaj clanak americke analiticarke pogadja u srz balkanskog problema; da li neko zaista misli da su mirni muslimani sirom sveta oblikovali jugoslovensku krizu i stoje iza scene, ili britanski konzervativci koji su tada vladali Britanijom, ili americki predsednik Bus Stariji, ili neki tajni londonski i vasingtonski krugovi, ili francuski socijalisti, ili Jeljcinova elita ili bankari, komunisti, masoni ili ne zna se ko?... Podsticanje neverovatnih fantazija o zaverama ili ne znam cemu obicno nema uporiste u realnosti, iako jeste lepo za SF romane. Obicno su stvari mnogo jednostavnije, samo treba razgrnuti ispod nekoliko naslaga.
