-
- Popularno:
- Zašto ne govore sve religije o čakrama?
- Ocekuje li bog da hriscani trebaju da...
- Kako je nastala država koju vode...
- "U Srebrenici nije bilo genocida" -...
- Косово у Савету Европе, Резолуција о...
- U Srbiji najskuplja milka na svetu!
- Uhapšen Sergej Trifunović
- Руси питају Србе: Хоћете ли у Савезну...
- Jačanje trupa NATO u BiH i na KiM...
- Šta najviše volite kod sebe?
Божић
- Začetnik teme eklipsa
- Datum pokretanja
- Poruka
- 82.692
topmodelsica
Elita
- Poruka
- 19.277
Za dorucak se pravi cesnica, to je hleb bez kvasca u koji se stavi komadic badnjaka, novcic, po zrno pasulja, kukuruza i psenice koji simbolizuju srecu i zdravlje, novac i stoku. Ko od ukucana dobije u svom parcetu hleba novcic, cele godine ce imati para, ko dobije na primer zrno kukuruza imace svinje, u zavisnosti od toga kako je domacica namenila to zrnevlje.
gost 94299
Veoma poznat
- Poruka
- 11.312
U mome selu slave rođenje nekog Božića.
mada mi iz običaja nije najjasnije kog Božića, sigurna sam da Hrist nije u pitanju...
E sad.. ne bih se usudila da im to saopštim jer bi se ljutnuli...
Sprovode se neki mnogo čudni običaji. Pevaju koledarske pesme.
I niko živ u crkvu ne ide.
U slavu Pere Bozica, dugogodisnjeg kapitena Partizana... Cudi me da to do sada nisi primetila.
Sta ce u crkvi kad je krkanluk kod kuce? I popovi svrate da zamaste bradu...
- Poruka
- 537
U mome selu slave rođenje nekog Božića.
mada mi iz običaja nije najjasnije kog Božića, sigurna sam da Hrist nije u pitanju...
E sad.. ne bih se usudila da im to saopštim jer bi se ljutnuli...
Sprovode se neki mnogo čudni običaji. Pevaju koledarske pesme.
I niko živ u crkvu ne ide.
ima nade za ove krajeve
Jacob
Buduća legenda
- Poruka
- 49.567
Običaje oko Badnjeg dana su Srbi nasledili od svojih predaka i i dalje ih održavaju. Za badnjak se seče grana hrasta, koji je kod Slovena oduvek bio sveto drvo. Spasoje Vasiljev badnjak vezuje za slovensko božanstvo Svetovida.
Loženje badnjaka je u vezi sa ognjem i ognjištem. Loženje badnjaka je središnji element simbolike rađanja novog sunca, jer je i Badnji dan odmah posle kratkodnevnice. Mladi hrast je spaljivanjem davan ognju radi nove godine, a pregršti varnica bacane u nebo su najavljivale mnogo roda i prinosa.
Pre sečenja se drvetu nazove "dobro jutro", čestita mu se praznik i moli se da donese zdravlje i sreću porodici. Zatim se drvo posipa žitom, a u nekim krajevima mu se daruje kolač posebno umešen za tu priliku. Drvo se ne sme dodirnuti golim rukama, pa čovek koji ga seče navlači rukavice.
Drvo se uvek zasecalo sa istočne strane jer je trebalo da padne na istok. Onaj ko je sekao badnjak, trudio se "da se drvo ne muči" tj. da se obori iz jednog udarca ili najviše sa tri. Ako drvo ne padne ni posle trećeg udarca, mora se kidati rukama jer više udaraca nije dozvoljeno.
Prvi iver koji se odvaja od badnjaka ima takođe magičnu moć.
Noseći badnjak domaćin obilazi kuću kvocajući kao kvočka, a domaćica i sva deca idu za njim pijučući kao pilići. Domaćin obilazi sve uglove doma bacajući po jedan orah u svaki ugao, što se smatra žrtvom precima. Ostali orasi i lešnici se ostavljaju i u slami ispod stola i najčešće se jedu sa medom. Orasi koji su u uglovima niko ne uzima.
Badnjak se celiva, maže medom i stavlja na ognjište. Kada je badnjak stavljen na ognjište, prema njemu se moralo ponašati kao prema živom biću: kitili su ga zelenim granama, ljubili, ali i prelivali vinom, posipali žitom, itd.
Ponegde zasečeni kraj badnjaka namažu medom, pa to čobani ližu, govoreći Kako mi za badnjakom, tako ovce za jaganjcima, krave za telcima... .
Naučnici smatraju da su običaji sa badnjakom naslijeđeni iz stare slovenske vjere. Prema srpskom istoričaru religije Veselinu Čajkanoviću, u prethrišćanskoj vjeri Srba postojalo je drveće koje je smatrano za stanište nekog duha ili božanstva, ali takođe i drveće koje je bilo božanstvo samo po sebi. Kao dokaz za ovo drugo, Čajkanović navodi upravo badnjak. Njemu se upućuju pozdravi i molitve, prinose mu se žrtve kao što su žito, vino i med; prema njemu se neprekidno odnose kao prema ličnosti, a ne kao prema drvetu
Badnjak se može smatrati utjelovljenjem duha rastinja, kome se prinose žrtve radi plodnosti polja, zdravlja i sreće porodice. Njegovo izgaranje simbolizuje sunčevu svjetlost, i ima za cilj da obezbjedi životvornu snagu sunca u godini koja dolazi. U spaljivanju badnjaka može se vidjeti spoj kulta drveća s kultom vatre. Čajkanović karakteriše badnjak kao božanstvo koje umire spaljivanjem pa uskrsava, upoređujući ga u ovom pogledu sa Atisom, Ozirisom, Adonisom i Sandanom. Čajkanović takođe iznosi pretpostavku da krstovi koji se prave od debljeg kraja badnjaka imaju porijeklo u prethrišćanskim idolima koji su predstavljali božanstva usporediva sa rimskim Larima, a da se oblik krsta razvio iz antropomorfnog oblika idola. Za badnjak se najčešće bira drvo iz roda hrastova (u koje spada i cer), a hrast je u staroj slovenskoj vjeri bilo najcjenjenije drvo, povezano sa vrhovnim bogom Perunom
Vjerovanje da duše predaka, zaštitnici porodične sreće i blagostanja, nastanjuju ognjište zabilježeno je kod mnogih naroda, uključujući Slovene. Kult vatre u staroj slovenskoj vjeri preobrazio se uglavnom u kult domaćeg ognjišta i tako spojio sa kultom predaka. Žrtva vatri je novčić koji polaznik baci u nju nakon udaranja po badnjacima. Vatra sa domaćeg ognjišta nije se nipošto i nikome davala na Badnji dan. Razlog za ovu zabranu, po Čajkanoviću, bilo je vjerovanje da je Badnji dan vrijeme kada su duše predaka neuobičajeno pokretne. Badnjačka večera je gozba priređena u njihovu čast, i one se pridružuju porodici na njoj. Okupljaju se u kući u većem broju nego obično, naročito po prostrtoj slami i na ognjištu. Ako bi se nekome dala vatra sa ognjišta, skupa sa vatrom mogle bi biti odnešeni i duše prisutni na ognjištu, te bi porodica ostala bez njihove neprocjenjive pomoći.
Narod na nekoliko načina formuliše razlog zašto se vatra ne smije davati: "da se ne bi od kuće odnijela sreća", "radi boljeg usjeva", "radi pčela". Razmatrajući ovu zadnju formulaciju, Čajkanović iznosi dokaze da su u staroj religiji Srba pčele smatrane za čiste i svete insekte u kojima su mogle biti duše predaka. Isti razlog, "radi pčela", narod daje i za prethodno pomenuti običaj stavljanja komada prvog badnjakovog ivera u česnicu.
Prema ruskom filologu Vladimiru Toporovu, sječenje badnjaka predstavlja ponovno odigravanje mitske bitke u kojoj Mladi Božić ubija svog oca Starog Badnjaka. Likovi Starog Badnjaka i Mladog Božića mogu se sresti u srpskim koledskim pjesmama, koje se pjevaju oko Božića u povorkama koledara. Po Toporovu, prvi personifikuje zadnji dan stare godine, kad su snage mitskog Haosa najjače, dok drugi personifikuje prvi dan nove godine, početak ponovnog uspostavljanja kosmičkog reda. Stari Badnjak i Mladi Božić potiču od zmaja i zmajeubice iz praindoevropske mitologije. Po tome je badnjak istog porijekla kao Ahi Budnja ("zmija dna")—zmaj iz staroindijskih svetih spisa Veda, kojeg je ubio bog Indra. Istog porijekla je i Piton—aždaja iz grčke mitologije koju je ubio bog Apolon. Riječi badnjak i budnja potiču od praindoevropske osnove *bhudh-n-, koja je označavala dno, temelj, dubine, i slične pojmove. Riječ piton izvedena je iz istog korjena *bhudh-, koji je nosio opštu ideju dubine.
Slični običaji kod drugih naroda
Tradicija da porodica na Badnji dan svečano naloži drvo na ognjištu, zabilježena je u raznim djelovima Evrope. U Engleskoj su ložili jul log (Yule log) "da bi dobra sreća došla dok oblicu hvata plamen", kako je to opisao Robert Herik (Robert Herrick), engleski pjesnik iz 17. vijeka. U Francuskoj je badnjačko drvo imalo nekoliko regionalnih naziva: chalendal, calignaou, tréfoir, i tréfouet. Provansalci (južna Francuska) su u tu svrhu sjekli voćku, a drvo je unosila cijela porodica pjevajući molitvu da kuća bude blagoslovljena, da žene rađaju djecu, koze kozliće, a ovce jaganjce, i da imaju žita i vina u izobilju. Prije nego što bi drvo stavili na vatru, najmlađe dijete u porodici bi posulo vino po njemu. Badnjačko drvo je pobožno nalagano u raznim djelovima Italije. U Toskani Božić nazivaju Festa di Ceppo, doslovno "svetkovina debla". U regionu Val di Kjana (Val di Chiana), djeci bi stavili povez preko očiju i naredili im da udaraju mašicama po zapaljenom deblu. Tragovi običaja sa badnjačkim drvetom mogu se takođe sresti u Njemačkoj i Skandinaviji. U Tirngiji bi na Badnje veče porodica prije lijeganja naložila Christklotz ("Hristos-deblo"), koje je gorjelo čitavu tu noć.
Badnjakom su Hrvati nazivali do dva metra duge grane od cera ili lijeske, sa što je moguće više resa, koje su na Badnje jutro radi ukrasa stavljali iznad vrata, ispod streha, ili na krovove. Naziv badnjak koristio se i za tri hrastove oblice koje je na Badnje veče prodica ritualno unosila i ložila na ognjištu. Ovi običaji su nestali, ali u nekim krajevima badnjak je preinačen u komad ogrevnog drveta sa krstom urezanim u koru, koji se na Badnje veče loži u šporetu. U Bugarskoj, najmlađi muškarac u porodici odlazi na Badnji dan u šumu da posječe hrast, brijest ili krušku za bъdnik. Nakon što se deblo unese u kuću, na jednom njegovom kraju probuši se rupa u koju se sipaju vino, ulje i tamjan. Rupa se začepi, taj kraj debla povije se bijelim lanenim platnom, i bъdnik se svečano naloži na ognjište.
Grci su na Badnje veče ložili krupnu kladu koja je na ognjištu gorjela ili tinjala do Bogojavljenja. Ovo se činilo radi zaštite od demona zvanih Kalikancari (Καλλικάντζαροι), za koje se vjerovalo da između Božića i Bogojavljenja izlaze tokom noći iz svojih jazbina da bi napadali ljude i pravili štetu njihovoj imovini. Vatra i dim od klade sprečavali su da Kalikancari uđu u kuću kroz dimnjak. Ritualno spaljivanje badnjačkog drveta obavljalo se i u Albaniji. Kada je drvo, zvano buzm (buzm), bilo donešeno u dvorište, jedan član porodice bi izašao pred kuću, zovnuo domaćina po imenu, pa objavio da buzm dolazi i donosi svakakve divne stvari. Domaćin bi uzviknuo: "Dobrodošli!" te bi buzm bio unešen uz pozdrave i znake poštovanja svih članova porodice. Drvo bi zatim naložili, stavljajući na njega pozamašan udio sve hrane i pića koje su imali u kući.
Loženje badnjaka je u vezi sa ognjem i ognjištem. Loženje badnjaka je središnji element simbolike rađanja novog sunca, jer je i Badnji dan odmah posle kratkodnevnice. Mladi hrast je spaljivanjem davan ognju radi nove godine, a pregršti varnica bacane u nebo su najavljivale mnogo roda i prinosa.
Pre sečenja se drvetu nazove "dobro jutro", čestita mu se praznik i moli se da donese zdravlje i sreću porodici. Zatim se drvo posipa žitom, a u nekim krajevima mu se daruje kolač posebno umešen za tu priliku. Drvo se ne sme dodirnuti golim rukama, pa čovek koji ga seče navlači rukavice.
Drvo se uvek zasecalo sa istočne strane jer je trebalo da padne na istok. Onaj ko je sekao badnjak, trudio se "da se drvo ne muči" tj. da se obori iz jednog udarca ili najviše sa tri. Ako drvo ne padne ni posle trećeg udarca, mora se kidati rukama jer više udaraca nije dozvoljeno.
Prvi iver koji se odvaja od badnjaka ima takođe magičnu moć.
Noseći badnjak domaćin obilazi kuću kvocajući kao kvočka, a domaćica i sva deca idu za njim pijučući kao pilići. Domaćin obilazi sve uglove doma bacajući po jedan orah u svaki ugao, što se smatra žrtvom precima. Ostali orasi i lešnici se ostavljaju i u slami ispod stola i najčešće se jedu sa medom. Orasi koji su u uglovima niko ne uzima.
Badnjak se celiva, maže medom i stavlja na ognjište. Kada je badnjak stavljen na ognjište, prema njemu se moralo ponašati kao prema živom biću: kitili su ga zelenim granama, ljubili, ali i prelivali vinom, posipali žitom, itd.
Ponegde zasečeni kraj badnjaka namažu medom, pa to čobani ližu, govoreći Kako mi za badnjakom, tako ovce za jaganjcima, krave za telcima... .
Naučnici smatraju da su običaji sa badnjakom naslijeđeni iz stare slovenske vjere. Prema srpskom istoričaru religije Veselinu Čajkanoviću, u prethrišćanskoj vjeri Srba postojalo je drveće koje je smatrano za stanište nekog duha ili božanstva, ali takođe i drveće koje je bilo božanstvo samo po sebi. Kao dokaz za ovo drugo, Čajkanović navodi upravo badnjak. Njemu se upućuju pozdravi i molitve, prinose mu se žrtve kao što su žito, vino i med; prema njemu se neprekidno odnose kao prema ličnosti, a ne kao prema drvetu
Badnjak se može smatrati utjelovljenjem duha rastinja, kome se prinose žrtve radi plodnosti polja, zdravlja i sreće porodice. Njegovo izgaranje simbolizuje sunčevu svjetlost, i ima za cilj da obezbjedi životvornu snagu sunca u godini koja dolazi. U spaljivanju badnjaka može se vidjeti spoj kulta drveća s kultom vatre. Čajkanović karakteriše badnjak kao božanstvo koje umire spaljivanjem pa uskrsava, upoređujući ga u ovom pogledu sa Atisom, Ozirisom, Adonisom i Sandanom. Čajkanović takođe iznosi pretpostavku da krstovi koji se prave od debljeg kraja badnjaka imaju porijeklo u prethrišćanskim idolima koji su predstavljali božanstva usporediva sa rimskim Larima, a da se oblik krsta razvio iz antropomorfnog oblika idola. Za badnjak se najčešće bira drvo iz roda hrastova (u koje spada i cer), a hrast je u staroj slovenskoj vjeri bilo najcjenjenije drvo, povezano sa vrhovnim bogom Perunom
Vjerovanje da duše predaka, zaštitnici porodične sreće i blagostanja, nastanjuju ognjište zabilježeno je kod mnogih naroda, uključujući Slovene. Kult vatre u staroj slovenskoj vjeri preobrazio se uglavnom u kult domaćeg ognjišta i tako spojio sa kultom predaka. Žrtva vatri je novčić koji polaznik baci u nju nakon udaranja po badnjacima. Vatra sa domaćeg ognjišta nije se nipošto i nikome davala na Badnji dan. Razlog za ovu zabranu, po Čajkanoviću, bilo je vjerovanje da je Badnji dan vrijeme kada su duše predaka neuobičajeno pokretne. Badnjačka večera je gozba priređena u njihovu čast, i one se pridružuju porodici na njoj. Okupljaju se u kući u većem broju nego obično, naročito po prostrtoj slami i na ognjištu. Ako bi se nekome dala vatra sa ognjišta, skupa sa vatrom mogle bi biti odnešeni i duše prisutni na ognjištu, te bi porodica ostala bez njihove neprocjenjive pomoći.
Narod na nekoliko načina formuliše razlog zašto se vatra ne smije davati: "da se ne bi od kuće odnijela sreća", "radi boljeg usjeva", "radi pčela". Razmatrajući ovu zadnju formulaciju, Čajkanović iznosi dokaze da su u staroj religiji Srba pčele smatrane za čiste i svete insekte u kojima su mogle biti duše predaka. Isti razlog, "radi pčela", narod daje i za prethodno pomenuti običaj stavljanja komada prvog badnjakovog ivera u česnicu.
Prema ruskom filologu Vladimiru Toporovu, sječenje badnjaka predstavlja ponovno odigravanje mitske bitke u kojoj Mladi Božić ubija svog oca Starog Badnjaka. Likovi Starog Badnjaka i Mladog Božića mogu se sresti u srpskim koledskim pjesmama, koje se pjevaju oko Božića u povorkama koledara. Po Toporovu, prvi personifikuje zadnji dan stare godine, kad su snage mitskog Haosa najjače, dok drugi personifikuje prvi dan nove godine, početak ponovnog uspostavljanja kosmičkog reda. Stari Badnjak i Mladi Božić potiču od zmaja i zmajeubice iz praindoevropske mitologije. Po tome je badnjak istog porijekla kao Ahi Budnja ("zmija dna")—zmaj iz staroindijskih svetih spisa Veda, kojeg je ubio bog Indra. Istog porijekla je i Piton—aždaja iz grčke mitologije koju je ubio bog Apolon. Riječi badnjak i budnja potiču od praindoevropske osnove *bhudh-n-, koja je označavala dno, temelj, dubine, i slične pojmove. Riječ piton izvedena je iz istog korjena *bhudh-, koji je nosio opštu ideju dubine.
Slični običaji kod drugih naroda
Tradicija da porodica na Badnji dan svečano naloži drvo na ognjištu, zabilježena je u raznim djelovima Evrope. U Engleskoj su ložili jul log (Yule log) "da bi dobra sreća došla dok oblicu hvata plamen", kako je to opisao Robert Herik (Robert Herrick), engleski pjesnik iz 17. vijeka. U Francuskoj je badnjačko drvo imalo nekoliko regionalnih naziva: chalendal, calignaou, tréfoir, i tréfouet. Provansalci (južna Francuska) su u tu svrhu sjekli voćku, a drvo je unosila cijela porodica pjevajući molitvu da kuća bude blagoslovljena, da žene rađaju djecu, koze kozliće, a ovce jaganjce, i da imaju žita i vina u izobilju. Prije nego što bi drvo stavili na vatru, najmlađe dijete u porodici bi posulo vino po njemu. Badnjačko drvo je pobožno nalagano u raznim djelovima Italije. U Toskani Božić nazivaju Festa di Ceppo, doslovno "svetkovina debla". U regionu Val di Kjana (Val di Chiana), djeci bi stavili povez preko očiju i naredili im da udaraju mašicama po zapaljenom deblu. Tragovi običaja sa badnjačkim drvetom mogu se takođe sresti u Njemačkoj i Skandinaviji. U Tirngiji bi na Badnje veče porodica prije lijeganja naložila Christklotz ("Hristos-deblo"), koje je gorjelo čitavu tu noć.
Badnjakom su Hrvati nazivali do dva metra duge grane od cera ili lijeske, sa što je moguće više resa, koje su na Badnje jutro radi ukrasa stavljali iznad vrata, ispod streha, ili na krovove. Naziv badnjak koristio se i za tri hrastove oblice koje je na Badnje veče prodica ritualno unosila i ložila na ognjištu. Ovi običaji su nestali, ali u nekim krajevima badnjak je preinačen u komad ogrevnog drveta sa krstom urezanim u koru, koji se na Badnje veče loži u šporetu. U Bugarskoj, najmlađi muškarac u porodici odlazi na Badnji dan u šumu da posječe hrast, brijest ili krušku za bъdnik. Nakon što se deblo unese u kuću, na jednom njegovom kraju probuši se rupa u koju se sipaju vino, ulje i tamjan. Rupa se začepi, taj kraj debla povije se bijelim lanenim platnom, i bъdnik se svečano naloži na ognjište.
Grci su na Badnje veče ložili krupnu kladu koja je na ognjištu gorjela ili tinjala do Bogojavljenja. Ovo se činilo radi zaštite od demona zvanih Kalikancari (Καλλικάντζαροι), za koje se vjerovalo da između Božića i Bogojavljenja izlaze tokom noći iz svojih jazbina da bi napadali ljude i pravili štetu njihovoj imovini. Vatra i dim od klade sprečavali su da Kalikancari uđu u kuću kroz dimnjak. Ritualno spaljivanje badnjačkog drveta obavljalo se i u Albaniji. Kada je drvo, zvano buzm (buzm), bilo donešeno u dvorište, jedan član porodice bi izašao pred kuću, zovnuo domaćina po imenu, pa objavio da buzm dolazi i donosi svakakve divne stvari. Domaćin bi uzviknuo: "Dobrodošli!" te bi buzm bio unešen uz pozdrave i znake poštovanja svih članova porodice. Drvo bi zatim naložili, stavljajući na njega pozamašan udio sve hrane i pića koje su imali u kući.
Poslednja izmena:
- Poruka
- 82.692
U slavu Pere Bozica, dugogodisnjeg kapitena Partizana... Cudi me da to do sada nisi primetila.
Sta ce u crkvi kad je krkanluk kod kuce? I popovi svrate da zamaste bradu...
Tamo popovi i nisu omiljeni likovi. Koji god dođe nađe se u čudu.
Dok povata običaje prođe mu mandat...
Važno je da se slavi.. i da se deca raduju...
Borac za prava zivotinja
Legenda
- Poruka
- 51.038
kako se proslavlja Bozic u Srbiji? napisite obicaje iz vasih krajeva i domova
koliko ce forumasa prisustvovati Bozicnoj liturgiji?
Svake godine nas sa televizije i iz novina upoznaju sa običajima oko proslavljanja Božića.
Tokom godina sam svašta saznala/naučila, ali ne slavim. U mom domu se (tradicionalno) ništa ne slavi osim dečijih rođendana.
Eto, toliko od mene.
Vlada80-Nis
Ističe se
- Poruka
- 2.996
gost 94299
Veoma poznat
- Poruka
- 11.312
Tamo popovi i nisu omiljeni likovi. Koji god dođe nađe se u čudu.
Dok povata običaje prođe mu mandat...
Važno je da se slavi.. i da se deca raduju...
Vala, i oni se sve manje cude... Jehova mi je svedok.
Samo se u kolo pri'vate... i punim ustima kade po kuci... obrisu masne prste o mantiju...
I, naravno, prasence...
... omiljeni gost...Sve kako valja i trebuje.
Deci je slama najmilija. Dok ne obore svecu pa je zapale.
- Poruka
- 82.692
Vala, i oni se sve manje cude... Jehova mi je svedok.
Samo se u kolo pri'vate... i punim ustima kade po kuci... obrisu masne prste o mantiju...
I, naravno, prasence...
Sve kako valja i trebuje.
Deci je slama najmilija. Dok ne obore svecu pa je zapale.
Da znaš da je tako. Umesto da neuki narod nauče u šta treba da veruju
i na koji način, oni ćute i uče...
znaju da bi u protivnom bili najureni vilama...
gost 94299
Veoma poznat
- Poruka
- 11.312
Vlada80-Nis
Ističe se
- Poruka
- 2.996
kako se proslavlja Bozic u Srbiji? napisite obicaje iz vasih krajeva i domova
koliko ce forumasa prisustvovati Bozicnoj liturgiji?
U mom porodicnom krugu se sam dan Bozica i ne slavi. Jedan drugom cestitamo Bozic recenicom "Hristos se rodi" i odgovorom "Vaistinu se rodi" ali je sam dan kao i svaki drugi. Ono sto se obelezava to je Badnje vece. Porodica je celog dana na okupu, ne praktikuje se odlazak kod drugih u kucu, sprema se posna hrana za veceru, odlazi u kupovinu suvih sljiva i slicno. Uvece se lomi pogaca u kojoj se nalazi kovanica (novcic), najstariji clan porodice prolazi kandilom po kuci, kadi kucu, kucne ljubimce, cvece i na kraju ostale clanove porodice koji cekaju za stolom. Posle toga svi pristupaju veceri i obicno se preko celog dana vode saljivi razgovori sa puno osmeha.
Sto se tice liturgije, ona traje cele noci a sama Bozicna liturgija je dosta rano ujutru. Obicno ima i previse ljudi, dosta guranja ko ce biti u prvim redovima i ko ce pre zapaliti svecu i otici kuci....iz tih razloga nikada ne prisustvujem ovakvim desavanjima.
- Poruka
- 82.692
- Poruka
- 537
Jacob
Buduća legenda
- Poruka
- 49.567
kako je meni zao
shto sa 5-6 godine nisam brzo pisao
i zapisao babine priche...
kakav tolkin...
kakvi skali i molder...
Takodje
A zao mi i sto od bake travarke ne naucih vise o bilju i raznim lekovima narodnim
- Poruka
- 537
pa da... tako ti je u ovoj juznoj statistichkoj regiji
mmmmm, pita s kupusom i przene ribe .... njami!
- Poruka
- 537
Jacob
Buduća legenda
- Poruka
- 49.567
Jok,ja sam od preko Morave tj. ta baka o kojoj pricam,Resava.
- Poruka
- 537
- Poruka
- 82.692
Ja nikako nisam pisala sa toliko godina,kako je meni zao
shto sa 5-6 godine nisam brzo pisao
i zapisao babine priche...
kakav tolkin...
kakvi skali i molder...
niti pamtim priče,
ali mi je strah još uvek u kostima.
Vlada80-Nis
Ističe se
- Poruka
- 2.996
pa da... tako ti je u ovoj juznoj statistichkoj regiji
mmmmm, pita s kupusom i przene ribe .... njami!
Sta podrazumevas pod "statistichkom religijom"?
Odličan tekst!
Sve manje...
Na žalost... no, opet dosta toga se skuplja...
kako je meni zao
shto sa 5-6 godine nisam brzo pisao
i zapisao babine priche...
Upravo tako...
Takodje
A zao mi i sto od bake travarke ne naucih vise o bilju i raznim lekovima narodnim
Upravo tako...
- Poruka
- 537
- Poruka
- 537
neki novi fazon ove tzv vlade u ovoj tzv drzavi...
Poslednja izmena: