endonuclease
Ističe se
- Poruka
- 2.010
Kolonije mrava su obično veoma agresivne prema drugim kolonijama, čak i unutar iste vrste. Često se odgiravaju čitavi mali ratovi, opsade, i gerilski sukobi između susednih mravinjaka, u kojima se vodi borba za prevlašću nad određenom teritorijom.
Ljudi su, međutim, uzbunili mravlji svet svojim putovanjima: brodovi i avioni prenose kraljice različitih vrsta u nove regione, u kojima te vrste ranije nisu postojale. Ovo povremeno dovodi do istrebljenja lokalnih vrsta mrava, i do invazija.
Južnoamerički crveni "vatreni mravi" su, recimo, veliki problem u SAD, gde su došli iz Južne Amerike. Ogromne kolonije ovih mrava potiskuju domaće, a njihova agresivnost ih čini povremeno opasnim. Ujed ovog mrava (iz ličnog iskustva) je otprilike kao udarac čekićem, praćen tupim i iritirajućim bolom.
Najveći "dobitnici" u ovoj ljudskoj intervenciji su, međutim, Argentinski mravi, koji su formirali superkolonije širom sveta.
Prva superkolonija se sastoji od povezanih mravinjaka koji prekrivaju celu Mediteransku obalu - oko 6000 km dužine. Mravi iz ove superkolonije su prijateljski nastrojeni jedni prema drugima, i cela superkolonija se ponaša kao jedan megaorganizam, u kojoj mravi iz različitih gnezda sarađuju i rade ka istim ciljevima.
Druga superkolonija se nalazi u Kaliforniji, prostirući se oko 900 km uz Kalifornijsku obalu. Treća je na zapadnoj obali Japana.
Upravo je objavljeno otkriće da se ove tri superkolonije ponašaju kao jedna...pa, valjda to treba da zovemo megakolonija. Mravi iz ove tri superkolonije su i dalje genetski veoma slični - najverovatnije zbog stalne genetske komunikacije između kolonija kroz kraljice koje bivaju prevezene iz jedne superkolonije do drugih na ljudskim brodovima. Kada se dovedu u kontakt, oni odbijaju da se bore, i umesto toga se ponašaju kao sabraća, članovi iste kolonije.
Drugim rečima, uspostavljen je globalni megaorganizam, koji parazitira na ljudskim aktivnostima.
(Inače, čast najvećeg pojedinačnog organizma i dalje pripada pečurkama, koje se povremeno sastoje od mreža međusobno povezanih ćelija koje prožimaju i po više hektara zemlje (pečurke na površini su samo mali reproduktivni organi koje podzemni organizam povremeno izbacuje na površinu).)
Ljudi su, međutim, uzbunili mravlji svet svojim putovanjima: brodovi i avioni prenose kraljice različitih vrsta u nove regione, u kojima te vrste ranije nisu postojale. Ovo povremeno dovodi do istrebljenja lokalnih vrsta mrava, i do invazija.
Južnoamerički crveni "vatreni mravi" su, recimo, veliki problem u SAD, gde su došli iz Južne Amerike. Ogromne kolonije ovih mrava potiskuju domaće, a njihova agresivnost ih čini povremeno opasnim. Ujed ovog mrava (iz ličnog iskustva) je otprilike kao udarac čekićem, praćen tupim i iritirajućim bolom.
Najveći "dobitnici" u ovoj ljudskoj intervenciji su, međutim, Argentinski mravi, koji su formirali superkolonije širom sveta.
Prva superkolonija se sastoji od povezanih mravinjaka koji prekrivaju celu Mediteransku obalu - oko 6000 km dužine. Mravi iz ove superkolonije su prijateljski nastrojeni jedni prema drugima, i cela superkolonija se ponaša kao jedan megaorganizam, u kojoj mravi iz različitih gnezda sarađuju i rade ka istim ciljevima.
Druga superkolonija se nalazi u Kaliforniji, prostirući se oko 900 km uz Kalifornijsku obalu. Treća je na zapadnoj obali Japana.
Upravo je objavljeno otkriće da se ove tri superkolonije ponašaju kao jedna...pa, valjda to treba da zovemo megakolonija. Mravi iz ove tri superkolonije su i dalje genetski veoma slični - najverovatnije zbog stalne genetske komunikacije između kolonija kroz kraljice koje bivaju prevezene iz jedne superkolonije do drugih na ljudskim brodovima. Kada se dovedu u kontakt, oni odbijaju da se bore, i umesto toga se ponašaju kao sabraća, članovi iste kolonije.
Drugim rečima, uspostavljen je globalni megaorganizam, koji parazitira na ljudskim aktivnostima.
(Inače, čast najvećeg pojedinačnog organizma i dalje pripada pečurkama, koje se povremeno sastoje od mreža međusobno povezanih ćelija koje prožimaju i po više hektara zemlje (pečurke na površini su samo mali reproduktivni organi koje podzemni organizam povremeno izbacuje na površinu).)
