Legija
- Začetnik teme SONY9529
- Datum pokretanja
Uslovi za prijem u jedinicu su vrlo jednostavni i jasni. Morate imati između 17 i 40 godina života, morate imati neki od validnih identifikacionih dokumenata, te biti fizički u dobroj kondiciji kako bi mogli da izdržite buduće napore. Francuski jezik, koji je oficijelni jezik Legije, uči se tokom faze privikavanja, a gotovo svi pripadnici jedinice posle prve godine potpuno ovladaju jezikom.
Prijem potencijalnih regruta vrši se u 16 regrutnih centara koje se nalaze širom Francuske. U ovim regrutnim centrima vrše se prve provere i testiranja, prvenstveno medicinske prirode. Posle ovih pregleda, regruti se šalju u centar Aubagne (15 kilometara istočno od Marseja), gde se nalazi glavni štab i komanda Legije stranaca. U ovom centru regruti se podvrgavaju raznoraznim testovima, ispitivanjima i intervjuima, koji traju oko tri nedelje. Ukoliko zadovolje sve postavljene uslove, potpisivanjem petogodišnjeg ugovora regruti postaju i zvanično legionari.
Nakon potpisivanje ugovora, iz centra Aubagne, legionari se šalju na osnovnu obuku u glavni trening centar Castelnaudary, 50 kilometara od Tuluza. Ovde se obavlja osnovno obučavanje koje se sastoji: u sticanju snage i izdržljivosti, ovladavanju rukovanjem raznim vrstama oružja, preživljavanju u terenskim uslovima, učenju posebne koračnice i slično. Non-stop tokom ove faze obuke vrše se i testiranja fizičke snage. Kod ovih testova nema "palih", odnosno bez obzira da li regruti mogu da zadovolje postavljene kriterijume ili ne, popsle osnovne obuke nastaviće treninge u svojim borbenim regimentama. Po završenoj osnovnoj obuci, legionari se raspoređuju u neku od 11 jedinica Legije stranaca.
Svaki legionar, bez obzira u koju regimentu je raspoređen, prolazi kroz razne vrste borbene obuke. U dve padobranske regimente, osnovnu specijalističku obuku predstavlja padobranski kurs koji traje 3-5 nedelja. Za tih nekoliko nedelja, obavezno se obavi najmanje šest skokova, nakon kojih legionari dobijaju svoja "krila" (padobransku značku).
Svaki od legionara tokom svoje karijere mora da prođe najmanje jedan specijalistički "komando" kurs (trajanje tri nedelje) koji se održava u nekoliko centara širom Francuske. Ovu obuku sačinjavaju sledeći kursevi: obuka u veranju, postavljanje zamki i eksploziva, ručne tehnike borbe, metode borbi u gradskim područjima, veslanje, plivanje u moru bez prsluka sa borbenim rancem i puškom.
Osnovno legionarsko naoružanje predstavlja automatska puška FA MAS kalibra 5,56 mm (Fusil Automatiljue Manufacture d Armes de St Etienne), dizajnirana početkom 80-tih, načinjena od plastike i fiberglasa, trebalo je da bude pandan pušci M-16 A1. Vrlo je slična engleskoj automatskoj pušci, s tim što je dosta lakša i prepoznatljiva je po dugačkom rukohvatu za lakše nošenje.
Hronologija
Hronološki pregled nekih od najbitnijih borbenih aktivnosti:
1914: I sv. rat, Legija borbeno angažovana u Francuskoj
1939-1945: II sv. rat, borbeno angažovanje u Norveškoj, Libiji, Tunisu, Italiju i Nemačkoj
1945: početak rata u Indokini (bitke kod Phu Tong Hoa i Dien Bien Phu-a)
1954: povratak u Alžir, kao sigurnosne snage stalno prisutne sve do 1962
1962: nakon napuštanja Alžira, regimente su razmeštene u Džibuti, Madagaskar, Tahiti i Francusku Gvajanu
1969-1970: dve regimente angažovane u operacijama u Čadu
1978: oslobađanje nekoliko stotina Evropljana od sigurne smrti u Zairu
danas: angažovanje u mirovnim misijama širom sveta.
Zanimljivosti
Kroz Legiju je do sada prošlo oko 670.00 legionara a od 1830. do danas u njenim redovima poginulo je gotovo 35.000 stranaca. Francuzi (rođeni na tlu Francuske) ne mogu ući u redove Legije kao obični legionari (dok je oficirski kadar gotovo isključivo francuski). Ukoliko žele ući u redove Legije, francuski državljani moraju promeniti državljanstvo. Mogu birati između kanadskog, švajcarskog ili belgijskog. Legionari se oslovljavaju međusobno samo prezimenom (ili nadimkom) koji je u 75 posto slučajeva izmišljen, odnosno odabran prilikom ulaska u Legiju.
Radni dan legionara započinje u šest ujutro, prozivkom i treningom, iza kojeg sledi doručak (u 6.15), a završava u 17 sati, večerom. Nakon tri godine službe u redovima Legije, legionar ima pravo da traži vraćanje svog pravog imena. U tom slučaju ima pravo da uniformi nosi i strane medalje koje je eventualno primio tokom službe u nekoj drugoj vojsci. Posle tri godine službe u Legiji, legionari imaju pravo da zatraže francusko državljanstvo. Ritam marširanja Legije je 88 koraka u minuti. Bio je to ritam marširanja vojske pod francuskim kraljevima.
www.frenchforeignlegion.org
Prijem potencijalnih regruta vrši se u 16 regrutnih centara koje se nalaze širom Francuske. U ovim regrutnim centrima vrše se prve provere i testiranja, prvenstveno medicinske prirode. Posle ovih pregleda, regruti se šalju u centar Aubagne (15 kilometara istočno od Marseja), gde se nalazi glavni štab i komanda Legije stranaca. U ovom centru regruti se podvrgavaju raznoraznim testovima, ispitivanjima i intervjuima, koji traju oko tri nedelje. Ukoliko zadovolje sve postavljene uslove, potpisivanjem petogodišnjeg ugovora regruti postaju i zvanično legionari.
Nakon potpisivanje ugovora, iz centra Aubagne, legionari se šalju na osnovnu obuku u glavni trening centar Castelnaudary, 50 kilometara od Tuluza. Ovde se obavlja osnovno obučavanje koje se sastoji: u sticanju snage i izdržljivosti, ovladavanju rukovanjem raznim vrstama oružja, preživljavanju u terenskim uslovima, učenju posebne koračnice i slično. Non-stop tokom ove faze obuke vrše se i testiranja fizičke snage. Kod ovih testova nema "palih", odnosno bez obzira da li regruti mogu da zadovolje postavljene kriterijume ili ne, popsle osnovne obuke nastaviće treninge u svojim borbenim regimentama. Po završenoj osnovnoj obuci, legionari se raspoređuju u neku od 11 jedinica Legije stranaca.
Svaki legionar, bez obzira u koju regimentu je raspoređen, prolazi kroz razne vrste borbene obuke. U dve padobranske regimente, osnovnu specijalističku obuku predstavlja padobranski kurs koji traje 3-5 nedelja. Za tih nekoliko nedelja, obavezno se obavi najmanje šest skokova, nakon kojih legionari dobijaju svoja "krila" (padobransku značku).
Svaki od legionara tokom svoje karijere mora da prođe najmanje jedan specijalistički "komando" kurs (trajanje tri nedelje) koji se održava u nekoliko centara širom Francuske. Ovu obuku sačinjavaju sledeći kursevi: obuka u veranju, postavljanje zamki i eksploziva, ručne tehnike borbe, metode borbi u gradskim područjima, veslanje, plivanje u moru bez prsluka sa borbenim rancem i puškom.
Osnovno legionarsko naoružanje predstavlja automatska puška FA MAS kalibra 5,56 mm (Fusil Automatiljue Manufacture d Armes de St Etienne), dizajnirana početkom 80-tih, načinjena od plastike i fiberglasa, trebalo je da bude pandan pušci M-16 A1. Vrlo je slična engleskoj automatskoj pušci, s tim što je dosta lakša i prepoznatljiva je po dugačkom rukohvatu za lakše nošenje.
Hronologija
Hronološki pregled nekih od najbitnijih borbenih aktivnosti:
1914: I sv. rat, Legija borbeno angažovana u Francuskoj
1939-1945: II sv. rat, borbeno angažovanje u Norveškoj, Libiji, Tunisu, Italiju i Nemačkoj
1945: početak rata u Indokini (bitke kod Phu Tong Hoa i Dien Bien Phu-a)
1954: povratak u Alžir, kao sigurnosne snage stalno prisutne sve do 1962
1962: nakon napuštanja Alžira, regimente su razmeštene u Džibuti, Madagaskar, Tahiti i Francusku Gvajanu
1969-1970: dve regimente angažovane u operacijama u Čadu
1978: oslobađanje nekoliko stotina Evropljana od sigurne smrti u Zairu
danas: angažovanje u mirovnim misijama širom sveta.
Zanimljivosti
Kroz Legiju je do sada prošlo oko 670.00 legionara a od 1830. do danas u njenim redovima poginulo je gotovo 35.000 stranaca. Francuzi (rođeni na tlu Francuske) ne mogu ući u redove Legije kao obični legionari (dok je oficirski kadar gotovo isključivo francuski). Ukoliko žele ući u redove Legije, francuski državljani moraju promeniti državljanstvo. Mogu birati između kanadskog, švajcarskog ili belgijskog. Legionari se oslovljavaju međusobno samo prezimenom (ili nadimkom) koji je u 75 posto slučajeva izmišljen, odnosno odabran prilikom ulaska u Legiju.
Radni dan legionara započinje u šest ujutro, prozivkom i treningom, iza kojeg sledi doručak (u 6.15), a završava u 17 sati, večerom. Nakon tri godine službe u redovima Legije, legionar ima pravo da traži vraćanje svog pravog imena. U tom slučaju ima pravo da uniformi nosi i strane medalje koje je eventualno primio tokom službe u nekoj drugoj vojsci. Posle tri godine službe u Legiji, legionari imaju pravo da zatraže francusko državljanstvo. Ritam marširanja Legije je 88 koraka u minuti. Bio je to ritam marširanja vojske pod francuskim kraljevima.
www.frenchforeignlegion.org
8)