- Poruka
- 29.534
Evo na jednom mestu sve o poreklu krsta ... koga danas hriscani uzimaju kao hriscanski simbol, kada se zna da je paganskog porekla.... tacnije poreklom iz drevnog Vavilona ....
u linku:
http://www.nazarite.net/satanic-symbols.html
ovako pise
CROSS - Many people assume that the cross is a Christian symbol. Christians have indeed adopted the cross but its origins date back long before the Messiah was ever born. The cross can be dated back to ancient Babylon and the worship of the sun-gods Mithra and Tammuz. In fact the cross was not used by Christians until the fourth century after Emperor Constantine (a pagan sun-worshipper) had a vision of the cross in front of the sun.
KRST - Mnogi ljudi smatraju da je krst hriscanski simbol. Hriscani su usvojili krst, ali njegovo poreklo datira mnogo ranije nego sto je Mesija (Hrist) bio rodjen . Krst datira iz drevnog Vavilona i obozavanja Boga Sunca Mitre i Tamuza. U stvari krst nije koriscen od strane hriscnana, dok u 4 veku Imperator Car Konstantin ( obozavalac Boga Sunca) nije imao viziju krsta iznad Sunca .
ili ako u google ukucate : worship of sex
dobicete sledece linkove o poreklu krsta :
http://www.sacred-texts.com/sex/asw/index.htm
http://www.sacred-texts.com/sex/asw/asw01.htm a takodje i nesto o trojstvu - TRIAD
sm016.gif
Mučenički stub
Prema učenju većine današnjih hrišćanskih religija i crkava, Isus Hrist je pogubljen na krstu srama, mučeničkom krstu razapinjanjem i pričvrćen klinovima za drvo od koga je krst bio načinjen. Međutim, pažljivim razmatranjem biblijskih i istorijskih izveštaja nameće se zaključak da je predmet Isusovog pogubljenja zapravo bio stub, a ne krst.
Lingvistički dokazi
Reč "krst" potiče od latinske reči crux. Ali, grčka reč koja je u mnogim savremenim prevodima prevedena imenicom "krst", glasi staurós. U klasičnom grčkom jeziku ta se reč odnosila na uspravnu gredu ili kolac. Kasnije se počela koristiti i za stub za pogubljenje koji je imao poprečnu gredu. Biblijski priručnik The Imperial Bible-Dictionary to priznaje dajući sledeće objašnjenje: “Grčka reč za krst, [staurós], zapravo se odnosila na stup, uspravnu gredu, odnosno kolac, na koji se moglo nešto obesiti ili koji se mogao koristiti za iskolčavanje [ograđivanje] zemljišta. (...) Čak su i Rimljani reč crux (od kojeg je izvedena naša reč krst) po svemu sudeći prvobitno koristili za uspravnu gredu” (uredio Patrick Fairbairn, London, 1874, svezak 1, stranica 376).
S druge strane, Biblija predmet na kome je Isus pogubljen označava i rečju xýlon. Zanimljivo je da se niti u Grčko-hrvatskom rječniku Stjepana Senca (Zagreb, 1910, stranica 643) niti u Grčko-hrvatskom rječniku Novoga zavjeta Rudolfa Amerla (Zagreb, 2000, stranica 125) za tu reč ne daje značenje “križ”, već se, između ostalog, navode izrazi: odsječeno drvo za gorivo ili građu, drvo, stablo, stup, greda, balvan, brvno, štap, klade za kažnjavanje robova. Značenje “križ” navodi se samo u rečniku Majnarića i Gorskog (Zagreb, 1983, stranica 286), ali uz napomenu “poz. [pozniji, kasniji]”, koja pokazuje da je to značenje reč xýlon poprimila tek kasnije. Zato se u Delima apostolskim 5:30 i 10:39, gde se ta reč javlja u Bibliji, u prevodima kao što su JB i Šarić, 2006, koristi reč “drvo”.
U knjizi The Non-Christian Cross stoji: “U izvornom grčkom tekstu brojnih spisa od kojih se sastoji Novi zavet nema ni jedne jedine rečenice koja bi barem neizravno dokazivala da je stauros na kojem je umro Isus bio išta drugačiji od običnog staurosa, a još manje da se sastojao, ne od jedne grede, nego od dve grede pribijene jedne na drugu u obliku krsta. (...) Naši su nas učitelji naveli u veliku zabludu time što su reč stauros preveli s ‘krst’ kad su grčke crkvene dokumente prevodili na naš maternji jezik i time što su to potkrepili dodajući riječ ‘krst’ u rečnike kao da je to značenje reči stauros, a da nisu podrobno objasnili da to ni u kom slučaju nije bilo osnovno značenje te reči u vreme apostola i da je to postalo njeno osnovno značenje tek dugo nakon toga, a to je postalo, ako je uopšte postalo, samo zbog toga što se, uprkos pomanjkanju čvrstih dokaza, iz ovog ili onog razloga smatralo da je taj stauros na kojem je Isus pogubljen bio upravo takvog oblika” (John Denham Parsons, London, 1896, stranice 23-24).
Evo i nekih Biblijskih stihova koji potvrdjuju ovo gore napisano
prevod Danicic Karadzic Dela Apostolska 5:30
"Bog otaca vasijeh podize Isusa, koga vi ubiste objesivsi na drvo ."
a prevod Dr Lujo Bakotic :"
"Bog otaca nasih uskrsnu Isusa koga vi ubiste obesivsi ga na drvo."
prevod Danicic Karadzic
Dela apostolska 10:39 "Mi smo svedoci svemu sta ucini u zemlji Judejskoji Jerusalimu; kojega i ubise objesivsi na drvo .
i jos jedan
Dela Ap. 13:29 "i kad svrsise sve sto je pisano za njega skinuse ga s drveta i metnuse u grob"
isto prevod Danicic Karadzic ...
Galatima 6:14 "Neka mi se nikada ne dogodi da se hvali, osim mucenickim stubom naseg Gospoda Isusa Hrista , posredstvom koga je svet pribijen na stub za mene, i ja za njega ".
inace rec krst je u nekim prevodima kasnije od strane crkve stavljena da bi poduprla svoje verovanje .....
znaci oricinalne reci su mucenicki stub i stub a ne krst .
Poreklo krsta
Enciklopedija Britanica
“U gotovo svim delovima starog sveta pronađeni su različiti predmeti koji su nastali davno pre hrišćanske ere, a obeleženi su krstovima različitih oblika. Bezbrojni primerci potiču iz Indije, Sirije, Perzije i Egipta. (...) Upotreba krsta kao religioznog simbola u prethrišćansko doba i kod ne-hrišćanskih naroda mogla bi se smatrati gotovo sveprisutnom, a u vrlo mnogo slučajeva bila je povezana s nekim oblikom poštovanja prirodnih sila” (Encyclopaedia Britannica, 1946, svezak 6, stranica 753).
An Expository Dictionary of New Testament Words
“Oblik [krsta kao dve prekrštene grede] potiče iz stare Kaldeje, gde se koristio kao simbol boga Tamuza (jer nalikuje mističnom slovu Tau, prvom slovu njegovog imena). Osim u toj zemlji upotrebljavao se i u susednim zemljama, uključujući i Egipat. Sredinom 3. veka naše ere crkve su već ili odstupile od nekih učenja hrišćanske vere ili su ih izopačile. Da bi se povećao uticaj otpadničkog crkvenog sistema pagani su primani u crkve iako nisu bili preporođeni verom i imali su veliku slobodu zadržati svoje paganske znakove i simbole. Tako je Tau odnosno T, u svom najčešćem obliku, s nešto sniženim poprečnim krakom, bio usvojen kao Hristov krst” (William Vine, An Expository Dictionary of New Testament Words, London, 1962, stranica 256).
The Cross in Ritual Architecture, and Art
“Neobična je, ali i neosporna činjenica da se krst koristio kao sveti simbol davno pre Hristovog rođenja, a i nakon njegovog rođenja u zemljama na koje nije uticalo crkveno učenje. (...) Grčkog Bakha, tirskog Tamuza, kaldejskog Bela, norveškog Odina — sve su njih njihovi poklonici obožavali uz pomoć nekog simbola u obliku krsta” (Geo Tyack, The Cross in Ritual Architecture, and Art, London, 1900, stranica 1).
The Worship of the Dead
“Krst u obliku ‘crux ansate’ [ankha] nosili su u ruci egipatski sveštenici i kraljevi (koji su bili vrhovni sveštenički poglavari) u znak vlasti koju su imali kao sveštnici boga Sunca, a nazivali su ga ‘znak života’” (Colonel John Garnier, The Worship of the Dead, London, 1904, stranica 226).
[uredi - уреди] A Short History of Sex-Worship
“Različiti oblici krstova nalaze se posvuda na egipatskim spomenicima i u grobovima, a mnogi ih stručnjaci smatraju simbolima falusa [prikazima muškog uda] ili pak polnog odnosa. (...) U egipatskim je grobovima crux ansata [krst s krugom ili omčom na vrhu] pronađen tik uz falus” (Herbert Cutner, A Short History of Sex-Worship, London, 1940, stranica 16-17).
The Companion Bible
“Ti su se krstovi upotrebljavali kao simboli babilonskog boga Sunca i najpre su pronađeni na novčiću Julija Cezara (100-44. pr. n. e.), a zatim na novčiću koji je izdao Cezarov naslednik (August) 20. godine pr. n. e. Na Konstantinovim novčićima najčešći simbol je krst, ali isti simbol koristi se bez okolnog kruga i s četiri jednaka kraka postavljena okomito i vodoravno; taj se krst posebno obožavao kao ‘Sunčev točak’. Treba reći da je Konstantin bio poklonik boga Sunca i da nije pristupio ‘Crkvi’ još oko četvrt veka nakon što je prema legendi video takav krst na nebu” (The Companion Bible, dodatak 162).
http://sh.wikipedia.org/wiki/Mučenički_stub
a evo i ovaj link .
http://www.nazarite.net/satanic-symbols.html
vidim i satanistima je krst sveti simbol...
u linku:
http://www.nazarite.net/satanic-symbols.html
ovako pise
CROSS - Many people assume that the cross is a Christian symbol. Christians have indeed adopted the cross but its origins date back long before the Messiah was ever born. The cross can be dated back to ancient Babylon and the worship of the sun-gods Mithra and Tammuz. In fact the cross was not used by Christians until the fourth century after Emperor Constantine (a pagan sun-worshipper) had a vision of the cross in front of the sun.
KRST - Mnogi ljudi smatraju da je krst hriscanski simbol. Hriscani su usvojili krst, ali njegovo poreklo datira mnogo ranije nego sto je Mesija (Hrist) bio rodjen . Krst datira iz drevnog Vavilona i obozavanja Boga Sunca Mitre i Tamuza. U stvari krst nije koriscen od strane hriscnana, dok u 4 veku Imperator Car Konstantin ( obozavalac Boga Sunca) nije imao viziju krsta iznad Sunca .
ili ako u google ukucate : worship of sex
dobicete sledece linkove o poreklu krsta :
http://www.sacred-texts.com/sex/asw/index.htm
http://www.sacred-texts.com/sex/asw/asw01.htm a takodje i nesto o trojstvu - TRIAD
sm016.gif
Mučenički stub
Prema učenju većine današnjih hrišćanskih religija i crkava, Isus Hrist je pogubljen na krstu srama, mučeničkom krstu razapinjanjem i pričvrćen klinovima za drvo od koga je krst bio načinjen. Međutim, pažljivim razmatranjem biblijskih i istorijskih izveštaja nameće se zaključak da je predmet Isusovog pogubljenja zapravo bio stub, a ne krst.
Lingvistički dokazi
Reč "krst" potiče od latinske reči crux. Ali, grčka reč koja je u mnogim savremenim prevodima prevedena imenicom "krst", glasi staurós. U klasičnom grčkom jeziku ta se reč odnosila na uspravnu gredu ili kolac. Kasnije se počela koristiti i za stub za pogubljenje koji je imao poprečnu gredu. Biblijski priručnik The Imperial Bible-Dictionary to priznaje dajući sledeće objašnjenje: “Grčka reč za krst, [staurós], zapravo se odnosila na stup, uspravnu gredu, odnosno kolac, na koji se moglo nešto obesiti ili koji se mogao koristiti za iskolčavanje [ograđivanje] zemljišta. (...) Čak su i Rimljani reč crux (od kojeg je izvedena naša reč krst) po svemu sudeći prvobitno koristili za uspravnu gredu” (uredio Patrick Fairbairn, London, 1874, svezak 1, stranica 376).
S druge strane, Biblija predmet na kome je Isus pogubljen označava i rečju xýlon. Zanimljivo je da se niti u Grčko-hrvatskom rječniku Stjepana Senca (Zagreb, 1910, stranica 643) niti u Grčko-hrvatskom rječniku Novoga zavjeta Rudolfa Amerla (Zagreb, 2000, stranica 125) za tu reč ne daje značenje “križ”, već se, između ostalog, navode izrazi: odsječeno drvo za gorivo ili građu, drvo, stablo, stup, greda, balvan, brvno, štap, klade za kažnjavanje robova. Značenje “križ” navodi se samo u rečniku Majnarića i Gorskog (Zagreb, 1983, stranica 286), ali uz napomenu “poz. [pozniji, kasniji]”, koja pokazuje da je to značenje reč xýlon poprimila tek kasnije. Zato se u Delima apostolskim 5:30 i 10:39, gde se ta reč javlja u Bibliji, u prevodima kao što su JB i Šarić, 2006, koristi reč “drvo”.
U knjizi The Non-Christian Cross stoji: “U izvornom grčkom tekstu brojnih spisa od kojih se sastoji Novi zavet nema ni jedne jedine rečenice koja bi barem neizravno dokazivala da je stauros na kojem je umro Isus bio išta drugačiji od običnog staurosa, a još manje da se sastojao, ne od jedne grede, nego od dve grede pribijene jedne na drugu u obliku krsta. (...) Naši su nas učitelji naveli u veliku zabludu time što su reč stauros preveli s ‘krst’ kad su grčke crkvene dokumente prevodili na naš maternji jezik i time što su to potkrepili dodajući riječ ‘krst’ u rečnike kao da je to značenje reči stauros, a da nisu podrobno objasnili da to ni u kom slučaju nije bilo osnovno značenje te reči u vreme apostola i da je to postalo njeno osnovno značenje tek dugo nakon toga, a to je postalo, ako je uopšte postalo, samo zbog toga što se, uprkos pomanjkanju čvrstih dokaza, iz ovog ili onog razloga smatralo da je taj stauros na kojem je Isus pogubljen bio upravo takvog oblika” (John Denham Parsons, London, 1896, stranice 23-24).
Evo i nekih Biblijskih stihova koji potvrdjuju ovo gore napisano
prevod Danicic Karadzic Dela Apostolska 5:30
"Bog otaca vasijeh podize Isusa, koga vi ubiste objesivsi na drvo ."
a prevod Dr Lujo Bakotic :"
"Bog otaca nasih uskrsnu Isusa koga vi ubiste obesivsi ga na drvo."
prevod Danicic Karadzic
Dela apostolska 10:39 "Mi smo svedoci svemu sta ucini u zemlji Judejskoji Jerusalimu; kojega i ubise objesivsi na drvo .
i jos jedan
Dela Ap. 13:29 "i kad svrsise sve sto je pisano za njega skinuse ga s drveta i metnuse u grob"
isto prevod Danicic Karadzic ...
Galatima 6:14 "Neka mi se nikada ne dogodi da se hvali, osim mucenickim stubom naseg Gospoda Isusa Hrista , posredstvom koga je svet pribijen na stub za mene, i ja za njega ".
inace rec krst je u nekim prevodima kasnije od strane crkve stavljena da bi poduprla svoje verovanje .....
znaci oricinalne reci su mucenicki stub i stub a ne krst .
Poreklo krsta
Enciklopedija Britanica
“U gotovo svim delovima starog sveta pronađeni su različiti predmeti koji su nastali davno pre hrišćanske ere, a obeleženi su krstovima različitih oblika. Bezbrojni primerci potiču iz Indije, Sirije, Perzije i Egipta. (...) Upotreba krsta kao religioznog simbola u prethrišćansko doba i kod ne-hrišćanskih naroda mogla bi se smatrati gotovo sveprisutnom, a u vrlo mnogo slučajeva bila je povezana s nekim oblikom poštovanja prirodnih sila” (Encyclopaedia Britannica, 1946, svezak 6, stranica 753).
An Expository Dictionary of New Testament Words
“Oblik [krsta kao dve prekrštene grede] potiče iz stare Kaldeje, gde se koristio kao simbol boga Tamuza (jer nalikuje mističnom slovu Tau, prvom slovu njegovog imena). Osim u toj zemlji upotrebljavao se i u susednim zemljama, uključujući i Egipat. Sredinom 3. veka naše ere crkve su već ili odstupile od nekih učenja hrišćanske vere ili su ih izopačile. Da bi se povećao uticaj otpadničkog crkvenog sistema pagani su primani u crkve iako nisu bili preporođeni verom i imali su veliku slobodu zadržati svoje paganske znakove i simbole. Tako je Tau odnosno T, u svom najčešćem obliku, s nešto sniženim poprečnim krakom, bio usvojen kao Hristov krst” (William Vine, An Expository Dictionary of New Testament Words, London, 1962, stranica 256).
The Cross in Ritual Architecture, and Art
“Neobična je, ali i neosporna činjenica da se krst koristio kao sveti simbol davno pre Hristovog rođenja, a i nakon njegovog rođenja u zemljama na koje nije uticalo crkveno učenje. (...) Grčkog Bakha, tirskog Tamuza, kaldejskog Bela, norveškog Odina — sve su njih njihovi poklonici obožavali uz pomoć nekog simbola u obliku krsta” (Geo Tyack, The Cross in Ritual Architecture, and Art, London, 1900, stranica 1).
The Worship of the Dead
“Krst u obliku ‘crux ansate’ [ankha] nosili su u ruci egipatski sveštenici i kraljevi (koji su bili vrhovni sveštenički poglavari) u znak vlasti koju su imali kao sveštnici boga Sunca, a nazivali su ga ‘znak života’” (Colonel John Garnier, The Worship of the Dead, London, 1904, stranica 226).
[uredi - уреди] A Short History of Sex-Worship
“Različiti oblici krstova nalaze se posvuda na egipatskim spomenicima i u grobovima, a mnogi ih stručnjaci smatraju simbolima falusa [prikazima muškog uda] ili pak polnog odnosa. (...) U egipatskim je grobovima crux ansata [krst s krugom ili omčom na vrhu] pronađen tik uz falus” (Herbert Cutner, A Short History of Sex-Worship, London, 1940, stranica 16-17).
The Companion Bible
“Ti su se krstovi upotrebljavali kao simboli babilonskog boga Sunca i najpre su pronađeni na novčiću Julija Cezara (100-44. pr. n. e.), a zatim na novčiću koji je izdao Cezarov naslednik (August) 20. godine pr. n. e. Na Konstantinovim novčićima najčešći simbol je krst, ali isti simbol koristi se bez okolnog kruga i s četiri jednaka kraka postavljena okomito i vodoravno; taj se krst posebno obožavao kao ‘Sunčev točak’. Treba reći da je Konstantin bio poklonik boga Sunca i da nije pristupio ‘Crkvi’ još oko četvrt veka nakon što je prema legendi video takav krst na nebu” (The Companion Bible, dodatak 162).
http://sh.wikipedia.org/wiki/Mučenički_stub
a evo i ovaj link .
http://www.nazarite.net/satanic-symbols.html
vidim i satanistima je krst sveti simbol...
Poslednja izmena:
)
Флпљ. 2.8 ; Еф. 2.16 ; Кол. 2.14).
o kopiranju tudjeg teksta.Mislim da sam naznačio da šaljem i odgovor časnog pravoslavca u vezi sa TVOJIM postom na onom drugom forumu.Pokušao sam da nadjem barem jednu rečenicu iz tvoje teme a da nije iz neke enclikopedije nekog prosvetljenog ''brata'' i tome sličnog.A jedino nema suštine...nema citiranja Biblije.Šta bi sa Biblijom...
