Alekasandar2
Iskusan
- Poruka
- 5.546
Od početka stoljeca boegradska nacionalisticko-masonska organizacija uspostavlja „masonske” veze sa Engleskom i Francuskom, a pozadina tih odnosa prouzrokuje masonski derbi 1903 godine.Masonstvo je kao internacionalna organizacija radilo na uspostavi saveza između različitih politički grupa ideoloskim putem.
Četnički masonski identitet jeste jedan od novijih primjera internacionalne organizacije.Zoran Nenezić u knjizi Masoni u Jugoslaviji 1864-1980 piše da je funkcija organizacije biti katalizator , i da su četničko političko rukovodstvo predvodili masoni.Također, piše da veze sa SAD-om i engleskom potječu iz masonskih prijateljstava.Jedan od tih primjera jeste odlazak četničkog kadra u Rim 10.avgusta 1944, na razgovor sa Amerikancima, a na taj sastanak idu američkim avionom.Delegacija je bila sastavljena od četiri masona: Velimira Balajčevića, Živka Topalovića, Adama Pribičevića i Ivana Kovača.Na tom sastanku je uspostavljena „bratska” veza sa Amerikancima kao i koristan dijalog.
Jozo Tomašević (jedan od boljih autora-historičara na temu čatničkog pokreta) bilježi da su u četničkoj vezi sa Engleskom član centralnog nacionalnog četničkog komiteta Živko Topalović i njegova lična prijateljstva sa pojedinim članovima engleskog parlamenta imali veliki značaj za srpske nacionaliste.Jedan od najvažnijih engleskih paralamentaraca bio je Ernest Bevin.U tom vremenu Bevin je radio na uspostavi jevrejske države u Palestini, a pored toga bio je mason.
Za četničku vezu sa SAD-om bio je zadužen ambasador u SAD-u Konstantin Fotić, koga je imenovala izbjeglička vlada.Fotić je bio sposoban diplomata, a i mason, te zahvaljujući tome , kod važnijih osoba u Washingtonu stvorio je jednu vrstu četničkog lobija.Posebna osobina za Fotića jeste da on politiku prema četnicima nije mijenjao , uporkos tome što ju je vlada u izbjeglištvu promjenila.Iako je izbjeglička vlada u 1944 počela polako da se približava partizanima ,Fotić , kao njen zvanični predstavnik, na vlastitu inicijaticu nagovarao je američko rukovodstvo da pomaže četnicima.U tome je bio uspješan.
Pored Fotića , njegov zamjenik je , takođe, podržavao četnike i bio je mason.Ovaj masonski kadar uvezao je srpske nacionaliste koji žive u SAD-u i stvorio grupu Pansarbist koja je izrazila vjernost kralju Pertu II dok je bio u posjeti SAD-u.Osim kralju veliko poštovanje izraženo je bratu Draži Mihajloviću, koji je u to vrijeme predvodio etničko čiščenje u Jugoslaviji.
Masonski diplomatski kadar u Americi je u svom lobiranju imao zanimljive rezultate.Četnici su od nekih američkih „civilnih” krugova dobili podršku.Najupečatljiviji primjer te podrške je holivudska firma Twentieth Centura Fox, koja u drugoj polovini 1942. prevodi i izdaje propagandni film The Chetniks.Prema Tomaševiću, film je prava četnička propaganda.Za tehničko uređenje filma bio je zadužen dr. Miloš Sekulić, koji je radio za vladu u izbjeglištvu.Film je pun četničke propaganda, tako da su večina Hrvata i Slovenaca, članova jugoslavenskog informaciog centra( Yugoslav information Centre) odbili doći na gala prestavu koja je održana 18. marta 1943, u Njew Yorku.
Interesantno je da jedan gerilski pokret u jugisloventkim planinama nađe podršku čak u Americi i da u ratnom vremenu, ondnosno „nestašici” snimi film u jednoj od najvećih holivudskih flimskih kuća.Čovjek htio-nehtio m odmah se zapita o kakvoj vezi se radi na relaciji holivud <-> četnici.
Ako pogledamo bolje firmu Twentieth Century Fox dobijemo interesantan odgovor. Wiliam Fox je Jevrej, koji osniva firmu Fox Film i 1935 godine se ujedinjuje sa drugom jevreskom firmom Twentieth Cantury, tako da će nastati firma Twentieth Century Fox, kojom će u narednim godinama upravljati dva Jevreja: Yoseph Scheck i Darryl F. Zanuck.Drugaćije rečeno , firma koja je izdala ovaj četnički propagandni film je jevrejski.Iza toga se podrazumjeva da su četnički masonski predstavnici u Washingstonu ispostavili vezu između gerile koja ratuje u balkanskim planinama (i čini etničko čiščenje) i jevrejskih masona.
http://www.forum.hr/showthread.php?p=3290228
Četnički masonski identitet jeste jedan od novijih primjera internacionalne organizacije.Zoran Nenezić u knjizi Masoni u Jugoslaviji 1864-1980 piše da je funkcija organizacije biti katalizator , i da su četničko političko rukovodstvo predvodili masoni.Također, piše da veze sa SAD-om i engleskom potječu iz masonskih prijateljstava.Jedan od tih primjera jeste odlazak četničkog kadra u Rim 10.avgusta 1944, na razgovor sa Amerikancima, a na taj sastanak idu američkim avionom.Delegacija je bila sastavljena od četiri masona: Velimira Balajčevića, Živka Topalovića, Adama Pribičevića i Ivana Kovača.Na tom sastanku je uspostavljena „bratska” veza sa Amerikancima kao i koristan dijalog.
Jozo Tomašević (jedan od boljih autora-historičara na temu čatničkog pokreta) bilježi da su u četničkoj vezi sa Engleskom član centralnog nacionalnog četničkog komiteta Živko Topalović i njegova lična prijateljstva sa pojedinim članovima engleskog parlamenta imali veliki značaj za srpske nacionaliste.Jedan od najvažnijih engleskih paralamentaraca bio je Ernest Bevin.U tom vremenu Bevin je radio na uspostavi jevrejske države u Palestini, a pored toga bio je mason.
Za četničku vezu sa SAD-om bio je zadužen ambasador u SAD-u Konstantin Fotić, koga je imenovala izbjeglička vlada.Fotić je bio sposoban diplomata, a i mason, te zahvaljujući tome , kod važnijih osoba u Washingtonu stvorio je jednu vrstu četničkog lobija.Posebna osobina za Fotića jeste da on politiku prema četnicima nije mijenjao , uporkos tome što ju je vlada u izbjeglištvu promjenila.Iako je izbjeglička vlada u 1944 počela polako da se približava partizanima ,Fotić , kao njen zvanični predstavnik, na vlastitu inicijaticu nagovarao je američko rukovodstvo da pomaže četnicima.U tome je bio uspješan.
Pored Fotića , njegov zamjenik je , takođe, podržavao četnike i bio je mason.Ovaj masonski kadar uvezao je srpske nacionaliste koji žive u SAD-u i stvorio grupu Pansarbist koja je izrazila vjernost kralju Pertu II dok je bio u posjeti SAD-u.Osim kralju veliko poštovanje izraženo je bratu Draži Mihajloviću, koji je u to vrijeme predvodio etničko čiščenje u Jugoslaviji.
Masonski diplomatski kadar u Americi je u svom lobiranju imao zanimljive rezultate.Četnici su od nekih američkih „civilnih” krugova dobili podršku.Najupečatljiviji primjer te podrške je holivudska firma Twentieth Centura Fox, koja u drugoj polovini 1942. prevodi i izdaje propagandni film The Chetniks.Prema Tomaševiću, film je prava četnička propaganda.Za tehničko uređenje filma bio je zadužen dr. Miloš Sekulić, koji je radio za vladu u izbjeglištvu.Film je pun četničke propaganda, tako da su večina Hrvata i Slovenaca, članova jugoslavenskog informaciog centra( Yugoslav information Centre) odbili doći na gala prestavu koja je održana 18. marta 1943, u Njew Yorku.
Interesantno je da jedan gerilski pokret u jugisloventkim planinama nađe podršku čak u Americi i da u ratnom vremenu, ondnosno „nestašici” snimi film u jednoj od najvećih holivudskih flimskih kuća.Čovjek htio-nehtio m odmah se zapita o kakvoj vezi se radi na relaciji holivud <-> četnici.
Ako pogledamo bolje firmu Twentieth Century Fox dobijemo interesantan odgovor. Wiliam Fox je Jevrej, koji osniva firmu Fox Film i 1935 godine se ujedinjuje sa drugom jevreskom firmom Twentieth Cantury, tako da će nastati firma Twentieth Century Fox, kojom će u narednim godinama upravljati dva Jevreja: Yoseph Scheck i Darryl F. Zanuck.Drugaćije rečeno , firma koja je izdala ovaj četnički propagandni film je jevrejski.Iza toga se podrazumjeva da su četnički masonski predstavnici u Washingstonu ispostavili vezu između gerile koja ratuje u balkanskim planinama (i čini etničko čiščenje) i jevrejskih masona.
http://www.forum.hr/showthread.php?p=3290228
