Ajurveda je pet hiljada godina stara vedska “nauka o životu”, tradicionalni indijski prirodni sistem lečenja. To je medicinska strana jogičkih sistema indijskog potkontinenta, koja obuhvata jogu, vedantu, tantru i budizam. Danas se ajurveda nalazi na čelu umno-telesne medicine. Ona sada seže mnogo dalje od svoje tradicionalne baze i stiče pažnju širom sveta. Sa svojim razumevanjem života i svesti, drevna ajurveda ne deluje nimalo zastarelo; naprotiv, ona je ključ za medicinu budućnosti. Ona je to zbog jedinstvenog i duhovnog načina na koji sagledava naše mesto u univerzumu.
Ajurveda na fizičko telo gleda kao na kristalizaciju duboko ukorenjenih mentalnih sklonosti prenetih iz prethodnih života. Ona um doživljava kao odraz tela i skladište utisaka koje dobijamo putem čula. Ona uočava naše stvarno jastvo i besmrtnu prirodu izvan umno-telesnog sklopa, što nam daje priliku da prevaziđemo sve fizičke i mentalne poteškoće. Ajurveda jednim pogledom obuhvata telo, um i duh, i raspolaže naročitim metodama za bavljenje svakim od njih.
Ajurveda ne gleda na ljudsko biće kao na ograničeni skup biohemijskih procesa. Za nju um nije samo funkcija mozga. Pojedinac za nju ne predstavlja proizvod društvenih okolnosti, mada svi ti činioci mogu da budu značajni. Ajurveda doživljava ljudsku dušu kao čistu svesnost, povezanu sa sklopom uma i tela ali ne i ograničenu njime; taj sklop je zapravo njeno sredstvo ispoljavanja.
I samo telo je mentalni organizam, nosilac opažanja čija je namena da podržava funkcije čula i da omogući iskustvo uma. Svaki poremećaj u telesnom funkcionisanju ima svoj koren u opažajnom procesu i proističe iz pogrešnog korišćenja čula. Prekomerna, nedovoljna ili pogrešna upotreba čula dovodi do pogrešnih radnji koje nam na kraju pričinjavaju bol. Da bismo razumeli kako naše telo funkcioniše, moramo da razmotrimo i način na koji koristimo svoje umove.
Joga, ajurveda i tantra
Ajurveda je isceliteljski ogranak jogičke nauke. Joga je duhovna strana ajurvede, dok je ajurveda terapeutski ogranak joge. Joga je daleko više od asana ili vežbačkog vida joge koji je na Zapadu danas najuočljiviji. U svojoj izvornoj nameri, joga je nauka o duhovnom razvoju čiji cilj je samospoznaja ili samorealizacija, otkriće naše prave prirode izvan vremena i prostora. Taj proces potpomažu um i telo, ukoliko su lišeni bolesti.
Joga kao medicinska terapija je tradicionalni deo ajurvede, koji se bavi lečenjem... kako fizičkih, tako i mentalnih bolesti. Ajurveda koristi joginske metode, kao što su joga-položaji i vežbe disanja, za lečenje fizičkih bolesti.
Ajurvedski metodi lečenja za um uključuju jogičke prakse za duhovni razvoj, kao što su mantra i meditacija. Ajurvedski pogled na um izveden je iz filozofije joge i njenog shvatanja različitih nivoa svesti. Dakle, ajurvedska i jogička psihologija su isprva bile jedna te ista stvar, i tek od nedavno su počele da se razilaze. To je zbog toga što ljudi, naročito na Zapadu - uključujući i učitelje joge - nisu uvek upućeni u vezu između joge i ajurvede.
U današnjem svetu postoji mnoštvo pristupa koji se nazivaju joga-psihologijom. Neki od njih kombinuju joga-položaje sa metodima psihoanalize. Neki kombinuju metode jogičke meditacije sa zapadnjačkim psihijatrijskim ili medicinskim pristupima. Drugi neposredno koriste jogičke metode da bi izlečili um, ali bez pozivanja na ajurvedu. Ti pristupi mogu da budu od koristi, ali su uspešniji kad se kombinuju sa ajurvedom, što je izvorni jogički pristup lečenju i obezbeđuje podesan medicinski jezik za potpuno korišćenje joge kao isceliteljskog znanja.
I ajurveda i joga su povezani sa sistemom tantre, koji pruža različite tehnike za menjanje prirode svesti. Međutim, prava tantra je nešto mnogo više od njenog trenutnog popularnog shvatanja kao sistema seksualnih praksi, koji zapravo odražava tek jedan mali i uopšte uzev niži aspekt tantre. Tantra je celovit sistem ljudskog razvitka, koji može da nam pomogne u poboljšanju svih vidova našeg života.
Tantrička sredstva uključuju čulne terapije bojama, dragim kamenjem, zvucima i mantrama, uz korišćenje raznih božanstava. Božanstva, poput Šive ili Božanske Majke, su arhetipovi koji mogu da dovedu do dubokih promena u svesti, tamo gde lični um ne može da dopre. Čulne terapije menjaju ono što stavljamo u um, a to može da preinači negativnu uslovljenost bez potrebe za analizom. Ajurvedski metodi za isceljenje uma uključuju tantru. Tantričko razumevanje suptilnih sila uma i tela takođe je povezano sa ajurvedom. Isto tako, najdublji jogički pristupi primenjuju takve više tantričke metode.
Umno-telesna medicina
Ajurvedski lekari nemaju potrebu da se nazivaju psiholozima. Psihologija je deo njihove uobičajene prakse, koja uzima u obzir i fizičku i mentalnu bolest. Prema ajurvedi, do fizičkih bolesti dolazi pretežno usled spoljnih činilaca, kao što su pogrešna ishrana ili izloženost uzročnicima bolesti. Mentalne bolesti se javljaju uglavnom iz unutarnjih činilaca, kao što su pogrešno korišćenje čula i nagomilavanje negativnih osećanja. To je u skladu sa našom karmom, odnosno rezultatima naših prošlih postupaka iz prethodnih života. No, fizička i psihička bolest su obično pomešane i jedna se retko pojavljuje bez druge.
Neke bolesti, poput akutnih infekcija, imaju gotovo isključivo fizičke uzroke, i mogu da se leče na čisto fizičkom nivou. Međutim, većina bolesti ima psihološke uzroke, a sve dugotrajne bolesti imaju psihološke posledice. Fizička bolest pomućuje osećanja, i oslabljuje čula, što može da dovede do pojave psihičkih poremećaja. Psihičke neuravnoteženosti imaju fizičke posledice. One dovode do dijetetskih nepromišljenosti i do naprezanja srca i nerava, i oslabljuju fizičko telo.
U modernom razvijenom svetu naši problemi su uglavnom psihološke prirode. Imamo odgovarajuću hranu, odeću i sklonište, što nas štiti od dobijanja većine fizičkih bolesti. Ali, iako većina nas nema većih fizičkih problema, ipak patimo od psihičkog nemira. Ta uznemirenost može da se ispolji kao osećanja usamljenosti i napuštenosti, odsustva ljubavi i uvažavanja, besa, stresa ili teskobe. To može da dovede do slabljenja naše fizičke energije i da nas osujeti da radimo ono što zaista želimo da radimo.
Sam naš način života prouzrokuje nesrećnost. Naša kultura je aktivna i uzburkana, i u njoj je premalo mira i zadovoljstva. Poremetili smo organske korene života, a to su dobra hrana, voda i vazduh, i srećan porodični život. Živimo u veštačkom svetu, kojim dominiraju urbani krajolik i mas-mediji u kojima malo šta hrani dušu. Stalno žudimo za novim stvarima i retko smo zadovoljni onim što imamo. Jurimo od jedne do druge stimulacije i retko posmatramo taj proces našeg života koji zapravo nikuda ne vodi. Naši životi su obrasci nagomilavanja u kojima nikada nismo mirni ni spokojni. Naša medicina je ponajviše brzo privremeno rešenje koje nam omogućuje da nastavimo svoj pogrešni stil života, i retko posvećuje pažnju korenu naših problema, a to je naše ponašanje. Uzimamo brzu pilulu nadajući se da će naši problemi nestati, ne uviđajući da je to možda samo simptom našeg neuravnoteženog života, poput upozoravajućeg svetla o kome bi trebalo da povedemo više računa.
S druge strane, ajurveda nas uči usklađenosti sa prirodom, jednostavnosti i zadovoljstvu kao ključevima za blagostanje. Ona nam pokazuje kako da živimo u stanju ravnoteže u kome je ispunjenost nešto postojeće, a ne nešto što treba da se dosegne. Ona nas povezuje sa izvorima stvaralaštva i sreće u našoj sopstvenoj svesti, kako bismo uspeli da trajno prevaziđemo svoje psihičke probleme. Ajurveda pruža stvarno rešenje za naše zdravstvene probleme, a to je povratak jedinstvu sa univerzumom i sa božanskim unutar nas. To iziskuje promenu našeg načina života, razmišljanja i opažanja.
Ajurveda na fizičko telo gleda kao na kristalizaciju duboko ukorenjenih mentalnih sklonosti prenetih iz prethodnih života. Ona um doživljava kao odraz tela i skladište utisaka koje dobijamo putem čula. Ona uočava naše stvarno jastvo i besmrtnu prirodu izvan umno-telesnog sklopa, što nam daje priliku da prevaziđemo sve fizičke i mentalne poteškoće. Ajurveda jednim pogledom obuhvata telo, um i duh, i raspolaže naročitim metodama za bavljenje svakim od njih.
Ajurveda ne gleda na ljudsko biće kao na ograničeni skup biohemijskih procesa. Za nju um nije samo funkcija mozga. Pojedinac za nju ne predstavlja proizvod društvenih okolnosti, mada svi ti činioci mogu da budu značajni. Ajurveda doživljava ljudsku dušu kao čistu svesnost, povezanu sa sklopom uma i tela ali ne i ograničenu njime; taj sklop je zapravo njeno sredstvo ispoljavanja.
I samo telo je mentalni organizam, nosilac opažanja čija je namena da podržava funkcije čula i da omogući iskustvo uma. Svaki poremećaj u telesnom funkcionisanju ima svoj koren u opažajnom procesu i proističe iz pogrešnog korišćenja čula. Prekomerna, nedovoljna ili pogrešna upotreba čula dovodi do pogrešnih radnji koje nam na kraju pričinjavaju bol. Da bismo razumeli kako naše telo funkcioniše, moramo da razmotrimo i način na koji koristimo svoje umove.
Joga, ajurveda i tantra
Ajurveda je isceliteljski ogranak jogičke nauke. Joga je duhovna strana ajurvede, dok je ajurveda terapeutski ogranak joge. Joga je daleko više od asana ili vežbačkog vida joge koji je na Zapadu danas najuočljiviji. U svojoj izvornoj nameri, joga je nauka o duhovnom razvoju čiji cilj je samospoznaja ili samorealizacija, otkriće naše prave prirode izvan vremena i prostora. Taj proces potpomažu um i telo, ukoliko su lišeni bolesti.
Joga kao medicinska terapija je tradicionalni deo ajurvede, koji se bavi lečenjem... kako fizičkih, tako i mentalnih bolesti. Ajurveda koristi joginske metode, kao što su joga-položaji i vežbe disanja, za lečenje fizičkih bolesti.
Ajurvedski metodi lečenja za um uključuju jogičke prakse za duhovni razvoj, kao što su mantra i meditacija. Ajurvedski pogled na um izveden je iz filozofije joge i njenog shvatanja različitih nivoa svesti. Dakle, ajurvedska i jogička psihologija su isprva bile jedna te ista stvar, i tek od nedavno su počele da se razilaze. To je zbog toga što ljudi, naročito na Zapadu - uključujući i učitelje joge - nisu uvek upućeni u vezu između joge i ajurvede.
U današnjem svetu postoji mnoštvo pristupa koji se nazivaju joga-psihologijom. Neki od njih kombinuju joga-položaje sa metodima psihoanalize. Neki kombinuju metode jogičke meditacije sa zapadnjačkim psihijatrijskim ili medicinskim pristupima. Drugi neposredno koriste jogičke metode da bi izlečili um, ali bez pozivanja na ajurvedu. Ti pristupi mogu da budu od koristi, ali su uspešniji kad se kombinuju sa ajurvedom, što je izvorni jogički pristup lečenju i obezbeđuje podesan medicinski jezik za potpuno korišćenje joge kao isceliteljskog znanja.
I ajurveda i joga su povezani sa sistemom tantre, koji pruža različite tehnike za menjanje prirode svesti. Međutim, prava tantra je nešto mnogo više od njenog trenutnog popularnog shvatanja kao sistema seksualnih praksi, koji zapravo odražava tek jedan mali i uopšte uzev niži aspekt tantre. Tantra je celovit sistem ljudskog razvitka, koji može da nam pomogne u poboljšanju svih vidova našeg života.
Tantrička sredstva uključuju čulne terapije bojama, dragim kamenjem, zvucima i mantrama, uz korišćenje raznih božanstava. Božanstva, poput Šive ili Božanske Majke, su arhetipovi koji mogu da dovedu do dubokih promena u svesti, tamo gde lični um ne može da dopre. Čulne terapije menjaju ono što stavljamo u um, a to može da preinači negativnu uslovljenost bez potrebe za analizom. Ajurvedski metodi za isceljenje uma uključuju tantru. Tantričko razumevanje suptilnih sila uma i tela takođe je povezano sa ajurvedom. Isto tako, najdublji jogički pristupi primenjuju takve više tantričke metode.
Umno-telesna medicina
Ajurvedski lekari nemaju potrebu da se nazivaju psiholozima. Psihologija je deo njihove uobičajene prakse, koja uzima u obzir i fizičku i mentalnu bolest. Prema ajurvedi, do fizičkih bolesti dolazi pretežno usled spoljnih činilaca, kao što su pogrešna ishrana ili izloženost uzročnicima bolesti. Mentalne bolesti se javljaju uglavnom iz unutarnjih činilaca, kao što su pogrešno korišćenje čula i nagomilavanje negativnih osećanja. To je u skladu sa našom karmom, odnosno rezultatima naših prošlih postupaka iz prethodnih života. No, fizička i psihička bolest su obično pomešane i jedna se retko pojavljuje bez druge.
Neke bolesti, poput akutnih infekcija, imaju gotovo isključivo fizičke uzroke, i mogu da se leče na čisto fizičkom nivou. Međutim, većina bolesti ima psihološke uzroke, a sve dugotrajne bolesti imaju psihološke posledice. Fizička bolest pomućuje osećanja, i oslabljuje čula, što može da dovede do pojave psihičkih poremećaja. Psihičke neuravnoteženosti imaju fizičke posledice. One dovode do dijetetskih nepromišljenosti i do naprezanja srca i nerava, i oslabljuju fizičko telo.
U modernom razvijenom svetu naši problemi su uglavnom psihološke prirode. Imamo odgovarajuću hranu, odeću i sklonište, što nas štiti od dobijanja većine fizičkih bolesti. Ali, iako većina nas nema većih fizičkih problema, ipak patimo od psihičkog nemira. Ta uznemirenost može da se ispolji kao osećanja usamljenosti i napuštenosti, odsustva ljubavi i uvažavanja, besa, stresa ili teskobe. To može da dovede do slabljenja naše fizičke energije i da nas osujeti da radimo ono što zaista želimo da radimo.
Sam naš način života prouzrokuje nesrećnost. Naša kultura je aktivna i uzburkana, i u njoj je premalo mira i zadovoljstva. Poremetili smo organske korene života, a to su dobra hrana, voda i vazduh, i srećan porodični život. Živimo u veštačkom svetu, kojim dominiraju urbani krajolik i mas-mediji u kojima malo šta hrani dušu. Stalno žudimo za novim stvarima i retko smo zadovoljni onim što imamo. Jurimo od jedne do druge stimulacije i retko posmatramo taj proces našeg života koji zapravo nikuda ne vodi. Naši životi su obrasci nagomilavanja u kojima nikada nismo mirni ni spokojni. Naša medicina je ponajviše brzo privremeno rešenje koje nam omogućuje da nastavimo svoj pogrešni stil života, i retko posvećuje pažnju korenu naših problema, a to je naše ponašanje. Uzimamo brzu pilulu nadajući se da će naši problemi nestati, ne uviđajući da je to možda samo simptom našeg neuravnoteženog života, poput upozoravajućeg svetla o kome bi trebalo da povedemo više računa.
S druge strane, ajurveda nas uči usklađenosti sa prirodom, jednostavnosti i zadovoljstvu kao ključevima za blagostanje. Ona nam pokazuje kako da živimo u stanju ravnoteže u kome je ispunjenost nešto postojeće, a ne nešto što treba da se dosegne. Ona nas povezuje sa izvorima stvaralaštva i sreće u našoj sopstvenoj svesti, kako bismo uspeli da trajno prevaziđemo svoje psihičke probleme. Ajurveda pruža stvarno rešenje za naše zdravstvene probleme, a to je povratak jedinstvu sa univerzumom i sa božanskim unutar nas. To iziskuje promenu našeg načina života, razmišljanja i opažanja.
